การพัฒนาชีวิต ควรเริ่มที่ไหน
ชีวิตที่พัฒนาได้ คือ ชีวิตที่เดินบนเส้นทางของความจริง เท่านั้น
***************************
ในสมัยเด็กๆ ผมเคยแยกแยะความฝันกับความจริงออกจากกันได้ เกือบทุกครั้ง
ว่า.....
ขณะนี้กำลังฝัน (นอนหลับ และฝัน) และขณะนี้คือจริงๆ (ไม่ได้หลับ ชีวิตเป็นอยู่จริงๆ)
แต่ความสามารถนี้ เริ่มหายไปเมื่ออายุมากขึ้น และจนกระทั่งในปัจจุบัน ส่วนใหญ่จะแทบไม่รู้ตัวเลยว่ากำลังฝันอยู่ พอฝันทีไร ก็มักคิดว่าเป็นเรื่องจริงเกือบทุกครั้ง
..........................................................
ปรากฏการณ์ตรงในชีวิตของผมนี้ ทำให้ได้ข้อคิดว่า.............
ถ้าในทางกลับกัน เรามีชีวิตอยู่ก็จริง แต่พยายามใช้ความเพ้อฝันมานำทางในการพัฒนาชีวิต ให้ห่างไกลจากความเป็นจริง (ธรรมะ) แล้วชีวิตเราจะเป็นอย่างไร
บางคนยิ่งกว่านั้น พอผิดพลาดกลับยิ่งสร้างความฝันใหม่ ซ้อนอยู่ในความฝันเดิม ไม่รู้กี่ชั้นต่อกี่ชั้น แบบเดียวกับครั้งหนึ่ง ที่ผมเคยฝันซ้อน 6 ชั้น คือ ฝันว่านอนหลับแล้วฝันว่านอนหลับแล้วฝันว่านอนหลับแล้วฝันว่านอนหลับแล้วฝัน........
ทั้งหมด 6 ชั้น กว่าจะตื่นได้มาสู่ชีวิตจริง เหนือยมาก และไร้สาระมากๆ
แม้จะรู้ว่าความฝันเป็นเรื่องไร้สาระ ก็ยังห้ามความฝันไม่ได้ และยิ่งการฝันหลายๆชั้น ยิ่งไร้สาระมากๆๆๆ ขึ้นไปอีก
---------------------------------------------------------
นี่คืออุทาหรณ์ในชีวิตของเรา ที่สามารถนำมาเป็นอุปมาในชีวิตจริงของเราได้ว่า......
เราไม่สามารถจะสร้างสรรอะไรได้ในขณะที่เรากำลังฝัน และยิ่งฝันซ้อนฝัน ยิ่งไร้สาระ
แต่ควรใช้ชีวิตอยู่กับความเป็นจริง จะพัฒนาได้มากกว่า ดีกว่า เร็วกว่า และแน่นอนกว่า
.......................................................
อะไรจริง ไม่จริง ก็ต้องใช้ความรู้ที่เป็นจริง ที่ผู้รู้มากกว่าเราได้ตรัสรู้ สั่งสอน ตักเตือนไว้ โดยพยายามไม่ใช้ความรู้สึกใดๆ ในการตัดสินใจ
แต่ให้ใช้ความรู้ ที่จริงกว่าๆๆๆๆๆ มากขึ้นเรื่อยๆ เราจึงจะสามารถพัฒนาชีวิตของเราได้ ดีกว่าๆๆๆๆๆๆๆ มากขึ้นเรื่อยๆ
ผมคิดแบบนี้ และทำแบบนี้ ตลอดชีวิตของผมครับ
มีพลาดบ้าง เผลอบ้าง ก็รีบหันกลับมาทำตัวปรับความเข้าใจเสียใหม่ แล้วใช้ความรู้นำทาง เร็วที่สุด เท่าที่จะทำได้ครับ
และผมมั่นใจอย่างแน่แน่วว่า มีแต่ชีวิตจริงเท่านั้นที่จะพัฒนาได้ ด้วยความรู้ที่เป็นจริง
ความฝัน ความเพ้อฝัน(และความรู้สึก) ที่ไม่ได้อยู่บนฐานของความจริง พัฒนาอะไรก็ไม่ได้ครับ
+++++++++++++++++++++++++++
ความเห็น (1)
มาเล่าว่า..ในชีวิต..มีอยู่หนึ่งตอน..คือ..หลับแล้ว..ไม่เคยฝัน....(อิอิ)..จึงไม่ฝัน..ว่า..นอนหลับแล้วๆๆ
แต่..ตอนนี้..กำลังวิ่งไปที่เดิม..ฝันเพ้อเจ้อ..(โอ้ว่า..อนิจจัง..วัฏรสังขารา..)