สัปดาห์ที่ 20 วันที่ 90
วันนี้การจัดกิจกรรมการเรียนการสอนภายในโรงเรียนไม่มี เนื่องจากคณะครูและนักเรียนบางส่วนเข้าร่วมแข่งขันในงานศิลปหัตถกรรมรอบคัดเลือก ระดับเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเชียงใหม่ เขต 2 ซึ่งจัดที่เทศบาลเมืองแกน โดยมีโรงเรียนที่เป็นสนามแข่งขันแยกเป็นตามกลุ่มสาระการเรียนรู้ และทีมแอโรบิกสันป่าสัก ได้สถานที่แข่งขันโรงเรียนชุมชนวัดช่อแล และเป็นที่มาของหลายเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้ เริ่มจากตอนเช้าทีมแอโรบิกของเราตกรถแต่เราก็ได้ผู้ใหญ่ใจดี คือ น้าหล้า ภารโรงที่ใจดีที่สุดอาสาไปส่งถึงสถานที่แข่งขันและร่วมเชียร์ทีมแอโรบิกสันป่าสักและทุกๆทีมของโรงเรียนสันป่าสักที่ลงแข่งขัน ณ สถานที่แห่งนี้ ซึ่งการเดินทางไปโดยรถกะบะของน้าหล้า และสมาชิกในทีมผู้โดยสารที่มีน้ำหนักรวมๆกันก็ครึ่งตันไปแล้วนั่งยัดเต็มหลังกะบะและในรถทั้งครูและนักเรียน ระหว่างทางที่ไปเมืองแกนก็มีรถจากหลายๆโรงเรียนที่นำนักเรียนที่เป็นตัวแทนมาแข่งในรายการต่างๆ โดยมาจากหลายอำเภอที่เป็นสมาชิกในกลุ่มเขต 2 ทำให้บรรยากาศสองข้างทางเต็มไปด้วยรถและพอไปถึงสถานที่แข่งก็เข้าลงทะเบียนรายงานตัวทั้งครูและนักเรียน จากนั้นก็รอเปิดงาน จึงมีการจับสลากแบ่งทีมการแข่งขัน และโรงเรียนสันป่าสักวิทยาก็ได้คิวแสดงเป็นลำดับแรกและวินาทีที่ทีมเราลงแข่งเราไปอยู่กับคนเปิดเครื่องเสียงก็ตื่นเต้นไม่แพ้กับเด็ก คอยให้กำลังใจและเอาใจช่วยเด็กๆให้ผ่านจุดที่ถือว่ากดดันในระดับหนึ่ง แต่เด็กๆก็น่ารักแสดงสปีริตของตนเองได้อย่างเต็มที่ แม้ว่าสุดท้ายผลที่เราได้จะเป็นที่ 4 (คะแนนที่ได้ 80.2 ซึ่งถือว่าผ่านเกณฑ์และได้เหรียญทอง) แต่สิ่งที่ทำให้เราได้มากกว่ารางวัล คือ ทักษะเกมกีฬาและการเข้าร่วมสังคม ซึ่งถือว่านักเรียนของเราได้ฝึกการแสดงออก และสิ่งที่ทำให้เห็นผลที่สุดก็คือ การที่เด็กมาฝึกซ้อมทุกวันทำให้เด็กเป็นคนมีสุขภาพดี และงานนี้ยังเป็นงานแรกของครูฝึกสอนทุกคนที่ได้เป็นผู้ควบคุมผู้ฝึกสอนการเต้นแอโรบิกและเป็นประสบการณ์ครั้งแรกที่ได้นำนักเรียนเข้าร่วมการแข่งขัน ผลที่ได้ คือ ประสบการณ์ที่ไม่มีในตำราเรียน
เอาใจช่วยเด็กๆอยู่หน้าสนาม หนูๆทำดีแล้วนะ
หลังกะบะน้าหล้า บรรทุกเกิบครึ่งตัน เรายัดกันไปได้อย่างไร ถึงสนามขาเป็นตะคริวกันถ้วนหน้าทั้งครูและนักเรียน
หลังจากที่ทีมเราแข่งเสร็จ มาให้กำลังใจทีมนาฏศิลป์กันต่อ สู้ๆสันป่าสัก
เมื่อว่าที่คุณครูมาพบกัน...
โลกที่กลม เอ็ดเท้อคนกะเหลอมาจวบกัน (ทำให้คนบ้านเดียวกันมาเจอกัน) เบน เพื่อนสมัยมัธยมแล้วยังเป็นคนบ้านเดียวกันที่มาเจอกันในสนามแข่งโรงเรียนชุมชนวัดช่อแล ไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นความบังเอิญที่ทำให้เราเจอกัน เพื่อนเก่าคนบ้านเดียวกัน
งานนี้สิ่งที่ทำให้ได้เรียนรู้ คือ ...
ประสบการณ์นอกตำรา ผ่านการลงมือทำ
26 กันยายน 2559
ไม่มีความเห็น