ครูครับ...สอนผมหน่อย (19 กันยายน 2559)

เป็นปกติอยู่แล้วที่ต้องเดินไปมา
บริเวณระเบียงหน้าชั้นเรียน
บางครั้งเดินไปเข้าห้องน้ำ
บางครั้งเดินเล่น
เพราะความง่วงเข้าครอบงำ

ครั้งนี้ก็เดินตามระเบียงตามปกติ
แต่รอบนี้ มีเสียงเล็กๆลอยมา
"ครูอังครับ ๆ ผมมีอะไรอยากให้ครูช่วย"

เราก็เดินเข้าไปหาในห้อง
เด็ก ๆ ก็เปิดแบบฝึกหัดคณิตศาสตร์
มาให้ฉัน แล้วบอกว่า
"ครูอังครับ สอนผมหน่อย ...ผมงงครับ"

จากนั้นก็นั่งอธิบายแบบยาวๆเลย
ประมาณ ครึ่งชั่วโมงได้
ที่อยู่กันนักเรียนกลุ่มนั้น

ความรู้สึกที่เกิดขึ้น
อธิบายไม่ถูกเหมือนกัน
มันดีใจ และ รู้สึกอิ่มอย่างบอกไม่ถูก
เกิดคำถามว่า "ทำไมถึงขอให้เราช่วย"
ทั้ง ๆ ที่เราไม่เคยสอน
แต่เราเจอหน้ากันทุกวัน

แต่ที่แน่ๆ คือ "เขาไว้ใจเรา"

[ทิมดาบ]

เรียนเก่ง แน่นอน ฟังธงครับ