ผมพยายามวันละเล็กละน้อย พัฒนาแหล่งเรียนรู้และสิ่งแวดล้อมในโรงเรียน ให้เป็นเครื่องมือของครูและนักเรียน ในการใช้แลกเปลี่ยนเรียนรู้ ทำให้ง่ายๆ และใช้ได้จริง บางสิ่งบางอย่างก็ทำมานานแล้ว ทำมาอย่างต่อเนื่อง บางเรื่องก็เพิ่งจะเริ่มทำ..
อย่างเช่น ทุกวัน นักเรียนจะเก็บกวาดใบไม้ ไปทิ้งรวมกันไว้เป็นจุดๆ เป็นบ่อซีเมนต์ที่มีอยู่โดยรอบโรงเรียน จากนั้นก็ผสมคลุกเคล้ากับขี้วัวและรดด้วยน้ำหมักชีวภาพ...ผ่านมาแล้วหลายเดือน ใบไม้เปื่อยยุ่ยกลายเป็นดิน ผมเตรียมถุงพลาสติกไว้หลายใบ ตั้งใจไว้ว่าถ้าฝนหยุุดตก ดินแห้งและ ร่วนซุยเมื่อไหร่ จะให้นักเรียนนำใส่ถุงเพื่อเก็บไว้ใช้และแจกจ่ายผู้ที่สนใจ
ช่วงนี้มีนมจืดที่หมดอายุอยู่บ้าง นักเรียนพร้อมแล้วที่จะทำฮอร์โมนนม รอสะสมขวดน้ำเปล่าไว้ให้มากพอเสียก่อน คิดว่าทำงวดนี้ ก็คงได้ใช้ใส่ในแปลงนาสาธิตของโรงเรียน คาดว่า..จะช่วยให้ต้นข้าวโตเร็วและออกรวงดี
กิจกรรมดนตรีและกายบริหาร กำลังจะไปได้อย่างสวยงาม ผมเลยให้รุ่นพี่สอนรุ่นน้อง สังเกตเห็นว่าน้องๆสนใจ ส่วนเพลงมาร์ชโรงเรียน ชั้น ป.๑ - ๒ ร้องยังไม่คล่อง ก็ต้องให้พี่ป.๖ ช่วยสอนในตอนเช้า เชื่อว่าอีกไม่นานเพลงประจำโรงเรียน..นักเรียนจะร้องได้อย่างกึกก้องกันทั้งโรงเรียนแน่
๒ - ๓ วันนี้ ผมพัฒนาสื่อการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ ขานรับนโยบายกระทรวงศึกษาธิการอย่างเต็มที่ ให้นักเรียนช่วยทำเป็นป้ายคำศัพท์พร้อมภาพประกอบ ให้มีสีสันสวยงาม ปักไว้ในกระถางต้นไม้ ตั้งไว้หน้าอาคาร นักเรียนจะได้เห็นและอ่านได้ง่ายๆ ตลอดจนช่วยสร้างบรรยากาศทางวิชาการ และส่งเสริมให้สิ่งแวดล้อมของโรงเรียนดูสดใส มองไปทางไหน ก็เห็นแต่คำและภาพภาษาอังกฤษ นักเรียนคงจะภูมิใจเพราะเป็นผลงานของเขาเอง
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๒๒ กันยายน ๒๕๕๙
สื่อสวยจังเลยครับ
แบบนี้นักเรียนเห็นบ่อยๆจะจำได้ครับ