ครั้งที่ 61 วันจันทร์ ที่ 15 สิงหาคม 2559 (เรื่อง อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ของสัปดาห์ ​ )

บันทึกการฝึกสอน
วันจันทร์ ที่ 15 สิงหาคม 2559
เรื่อง อรุณสวัสดิ์เช้าวันจันทร์ของสัปดาห์

วันนี้วันจันทร์อีกแล้ว เชื่อว่าหลายคนคิดแบบนี้แต่สำหรับเราวันจันทร์คือการเริ่มต้นใหม่ เราไม่สามารถเริ่มต้นใหม่แต่ในทุกๆวัน ซึ่งการเริ่มต้นใหม่ในที่นี้หมายถึง สิ่งที่เราทำผิดพลาดเมื่ออาทิตย์ก่อนจะไม่มีทางผิดพลาดอีกในสัปดาห์นี้ “เราสามารถเริ่มต้นใหม่ได้เสมอแต่จงอย่าลืมว่าบางสิ่งบางอย่างไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ได้ทั้งหมดแต่เราควรเก็บความทรงจำดีๆเอาไว้จะดีที่สุด เพราะบางสิ่งบางอย่างไม่อาจหวนกลับคืนมาให้เราแก้ไขมันได้ ” เมื่อเราสอนอะไรไปเราก็จะต้องรับผิดชอบการการสอนของเรา เราต้องรู้จักสังเกตว่าผู้เรียนนั้นต้องการอะไร เขาเรียนเป็นอย่างไรบ้างประสบความสำเร็จในการเรียนมากน้อยแค่ไหน บางทีเด็กนักเรียนไม่กล้าที่จะพูดไม่กล้าที่จะซักถามในสิ่งที่ตนเองสงสัย ความไม่กล้าแสดงออกเพราะกลัวว่าจะตอบคำถามของครูไม่ได้ กลัวตอบไปแล้วเพื่อนในห้องเรียนหัวเราะ “จะทำอย่างไรให้เด็กนักเรียนกล้าแสดงออก” ยังคงเป็นคำถามที่ติดอยู่ในใจเราเสมอ เราจะแก้ไขปัญหานี้ได้อย่างดี “ไม่ว่าจะอย่างไรเด็กก็คือเด็ก ความเก่ง ความกล้าแสดงออกก็ยังสะสมประสบการณ์ไปเรื่อยๆ เราเชื่อว่าประสบการณ์จะสอนให้นักเรียนการแสดงออกมาขึ้น”

นอกจากนี้วันนี้จะได้เรียนรู้ว่าปัญหาที่เกิดขึ้นกับเด็กนั้นมีปัญหามาจากสาเหตุอะไร ยังทำให้เรารู้ว่าการเป็นครูนั้นมันยากยิ่ง จนบางทีอยากเป็นสาขาเพราะเหนื่อยล้าเหลือเกินแต่โทษใครไม่ได้ เพราะว่าเราวางแผนการทำงานไม่ถูกต้องเท่าที่ควร จนทำให้การทำงานของเราไม่เป็นระบบระเบียบ วุ่นวายใจไปหมด “บางครั้งอยากขอคำปรึกษาใครสักคนแต่ทำไม่ได้จริงเพราะว่าเราคิดผิดเองทำให้การทำงานค่อนข้างล่าช้าลงไปไม่ต่อเนื่องกัน” ดังนั้นเรื่องราวชีวิตของวันนี้นั้นจึงเป็นประสบการณ์ดีๆที่จะจดจำเอาไว้กับครั้งหนึ่งที่เคยเป็นนักศึกษาฝึกสอน ประสบการณ์จะสอนตัวเราเอง จงเชื่อมั่นและทำงานต่อไปให้ดีที่สุดให้เต็มความสามรถ“ไม่มีอะไรยากเกินตราบใดที่เราลงมือทำ”