เช้านี้ 25 สิงหาคม 2559
อาจารย์ศรีทูล ถาธัญ อาจารย์นิเทศแจ้งมาล่วงหน้าว่า "วันนี้อาจารย์จะมานิเทศเสาวภาและศศิธร"
แต่เช้าวันนี้ ฝนตกหนักมากเลย
ฉันมีสอนวิชาประวัติศาสตร์คาบแรก
แต่ใกล้ถึงเวลาแล้ว อาจารย์ก็ยังไม่มา
ปกติอาจารย์เป็นคนตรงต่อเวลามาก ตลอดระยะเวลาที่เคยได้เรียนกับอาจารย์มา อาจารย์มักจะมาก่อนเวลานัดด้วยซ้ำ
ฉันจึงรีบโทรหาอาจารย์ เพราะเป็นห่วงอาจารย์
อาจารย์บอกว่า "วันนี้ฝนตกและรถติดมาก ตอนนี้อาจารย์กำลังอยู่แยกโรบินสัน ให้หนูสอนก่อนเลย"
ฉันจึงเข้าสอนก่อนอาจารย์จะเดินทางมาถึง
นักเรียนชั้น ป.4/1 วันนี้ มาโรงเรียนค่อนข้างเบาบางตา
นักเรียนโรงเรียนนี้แปลกอยู่อย่างหนึ่งนะ วันไหนที่ฝนตกหนัก จำนวนนักเรียนจะหายไปครึ่งห้องเลยทีเดียว ><
สมาชิกในห้องเรียนวันนี้มีอยู่แค่ 14 คน จาก 29 คน
วันนี้ฉันสอนนักเรียนเรื่องการแบ่งยุคสมัยประวัติศาสตร์
เวลาอาจารย์มานิเทศทีไร เด็กๆตั้งใจเรียนดีกว่าทุกครั้งและยังนิ่งกว่าทุกครั้งด้วย
การนิเทศในวันนี้ผ่านพ้นไปแล้วด้วยดี
อาจารย์ให้คำแนะนำและคำปรึกษาที่ดีมากกับฉัน
การนิเทศในครั้งนี้ไม่แตกต่างจากการนิเทศในครั้งแรกเลย เพราะอาจารย์อบอุ่นและเป็นกันเองเหมือนเดิม
ฉันประทับใจในตัวของอาจารย์ศรีทูลมากขึ้นกว่าเดิม ^^
วันนี้ฉันจึงถ่ายรูปกับอาจารย์ไว้เป็นที่ระลึกด้วย ^^
ขอบคุณนะคะ อาจารย์ :)
ภาพความประทับใจในวันนี้ ภาพความสำเร็จหลังการนิเทศครั้งที่ 2
ตอนบ่ายนี้โรงเรียนงดการจัดกิจกรรมการเรียนการสอน
เนื่องจากวันนี้เป็นวันฌาปนกิจศพคุณครูสุพจน์ ทองศรี
นักเรียนชั้น ป.4-6 นักเรียนในระดับชั้นมัธยมศึกษาทั้งหมด และนักศึกษาฝึกสอนบางส่วนต้องเดินทางไปร่วมงาน
เหลือนักเรียนชั้น ป.1-3 และอนุบาลให้นักศึกษาฝึกสอนที่เหลือดูแล
ฉันได้รับหน้าที่ในการดูแลเด็กชั้นอนุบาล 1 เช่นเคย
แต่มีเพื่อนนักศึกษาฝึกสอนคอยดูแลอยู่แล้ว ฉันจึงไปเฝ้าอนุบาล 2 กับเมย์
โชคดีที่ตอนบ่าย เด็กๆอนุบาลต้องนอนหลับ เพราะฉันได้หลับไปพร้อมกับนักเรียนเป็นที่เรียบร้อย ทิ้งเมย์ให้ดูแลฉันและเด็กอนุบาล 2
ฉันไม่ได้ตั้งใจจะทิ้งเมย์นะ แต่เมื่อคืนเตรียมการสอนหนักไปหน่อย ><
พอถึงเวลา 14.30 น. ก็ได้เวลาที่เด็กๆต้องตื่นขึ้นมา
เด็กที่นี่ถูกฝึกให้เก็บที่นอนเอง และช่วยเหลือตัวเองเท่าที่เด็กวัยนี้จะทำได้ เช่น การเข้าห้องน้ำเอง การล้างหน้าเอง การบอกครูถึงความต้องการบางอย่าง เช่น การขออนุญาตไปเข้าห้องน้ำ เป็นต้น
เมื่อเด็กเข้าห้องน้ำและล้างหน้าเสร็จแล้ว ก็ต้องดื่มนมและทานขนม
จากนั้นก็เล่นอย่างอิสระภายในห้องเรียน รอเวลาที่ผู้ปกครองจะมารับ
ตอนที่ปล่อยให้เด็กเล่นอย่างอิสระนี่แหละที่ทำให้ฉันต้องใช้พลังมากเป็นพิเศษ
เพราะต้องคอยดูแลไม่ให้เด็กเล่นอะไรที่เป็นอันตราย
เด็กบางคนก็เล่นของเล่น บางคนก็ดูการ์ตูน แต่มีเด็กคนหนึ่งที่เล่นเอาฝาของเล่นมาตบกันและนอนกลิ้งไปกับเพื่อน
ฉันคิดว่า "ท่าทางนี้มันคุ้นๆนะ" นั่งคิดสักพักก็คิดออกว่า ท่าทางที่เด็กกำลังทำนี้เป็นท่าของเด็กคณะลูกลิงหลวงขณะที่แข่งตีกลองสะบัดชัยนั่นเอง ^^
ถ้าเด็กคณะลูกลิงหลวงได้เห็นว่ามีเด็กๆที่มองพวกเขาเป็น Idol เขาจะภาคภูมิใจเหมือนที่ฉันภาคภูมิใจแทนเขาไหมนะ ^^
ภาพเด็กชายอนุบาล 2 กำลังทำท่าทางตีฉาบเล็กเหมือนตอนที่คณะลูกลิงหลวงแข่งตีกลองสะบัดชัย
ภาพเด็กชายอนุบาล 2 กำลังทำท่าทางตีฉาบเล็กเหมือนตอนที่คณะลูกลิงหลวงแข่งตีกลองสะบัดชัย
ภาพเด็กๆอนุบาล 2 กำลังเล่นกันอย่างสนุกสนาน
ภาพการต่อตัวต่อของเด็กทั่วไป
ภาพการต่อตัวต่อของเด็กชายสตางค์
เด็กชายสตางค์ เป็นเด็กที่คุณครูอนุบาลต่างก็เรียกว่า "เขาเป็นเด็กพิเศษ"
ครูอนุบาลคนหนึ่งบอกว่า พฤติกรรมของเด็กชายสตางค์เหมือนพฤติกรรมของพันเดชตอนเด็กๆมาก
เด็กคนนี้พูดไม่รู้เรื่องเหมือนเด็กคนอื่น และดื้อกว่าเด็กคนอื่นมาก...
ฉันไม่รู้ว่าแท้ที่จริงเขาเป็นเด็กพิเศษหรือเปล่า
ฉันรู้แต่ว่าวันนี้เขาเล่นต่อตัวต่อที่แตกต่างจากเพื่อน และการต่อตัวต่อของเขาไม่ธรรมดาเลย...
ไม่มีความเห็น