นิเทศวิชาคณิตศาสตร์รอบที่3 (6 กันยายน 2559)

วันนี้อาจารย์ยุทธนา สมิตตะสิริ จะมานิเทศวิชาคณิตศาสตร์คาบแรก แต่พอดิฉันมาถึงโรงเรียน ปรากฎว่า อาจารย์มาก่อนดิฉันเสียอีก 555

วิชาคณิตศาสตร์วันนี้ ดิฉันเริ่มต้นขึ้นบทใหม่ ถามว่าเสี่ยงไหม ที่จะเริ่มบทใหม่ในวันนิเทศ ดิฉันคิดว่ามันเสี่ยงและอันตรายต่อการนิเทศมาก แต่ก็ต้องลองเสี่ยงดู เชื่อในนักเรียนของเราไว้ก่อน บทใหม่วันนี้คือเรื่องการวัดความยาว โดยใช้หน่วยที่ไม่ใช่หน่วยมาตราฐาน สื่อที่ใช้มีทั้งสื่ออิเล็กทรอนิกส์และสื่อที่ทำเอง พร้อมกับใช้อุปกรณ์ที่นักเรียนมีใกล้ตัวมาเป็นหน่วยในการวัดด้วย เหตุการณ์ก็เป็นเหตุการณ์ปกติ เพราะเป็นเรื่องใหม่ พอให้นักเรียนลองวัดโต๊ะเรียนโดยใช้อุปกรณ์ใกล้ตัว แต่ละคนก็วิ่งออกมาเล่าให้ครูฟังกันใหญ๋ 555 แต่จากการจัดการเรียนการสอนเสร็จแล้ว นักเรียนส่วนใหญ่ สามารถวัดความยาวเป็น ทั้งการใช้ไม้บรรทัดจิ๋วที่ครูแจกให้ และการดูสเกลในแบบฝึกหัด ขอบคุณนักเรียนทุกคนของครูนะคะ ที่ช่วยกันมาขนาดนี้ หนูเป็นเด็ก หนูชอบเล่น ชอบซน แต่พอมีอาจารย์มาในห้อง หนูก็รู้ ว่าหนูจะต้องทำตัวยังไง

ขอบคุณอาจารย์ยุทธนามากค่ะ ที่อาจารย์คอยดูแลและให้คำชี้แนะที่ดีตลอดมา ที่สำคัญคือรอยยิ้มของอาจารย์เวลานั่งนิเทศอยู่ข้างหลัง มันทำให้หนูไม่เคยรู้สึกกดดันในขณะสอน ทุกคำพูดของอาจารย์๋ ไม่เคยบั่นทอนกำลังของหนูเลยสักครั้ง มีแต่จะเปิดความคิด ให้หนูได้พัฒนาตนเองเสียมากกว่า ขอบคุณอาจารย์จริงๆค่ะ อีกอย่าง เด็กๆของหนูชอบอาจารย์กันใหญ่ เพราะเด็กๆบอกว่าอาจารย์ใจดี เวลาอาจารย์มาทีไร เด็กจะวิ่งมาบอกหนูว่า อาจารย์ใจดีของทิชเชอร์มาอีกแล้ว

ทุกครั้งที่นิเทศเสร็จ ดิฉันจะนึกขอบคุณครูพี่เลี้ยงทุกครั้ง เพราะครูท่านจะคอยช่วยเหลือทุกอย่าง โดยเฉพาะการดูแลอาจารย์นิเทศช่วยเรา และคอยถ่ายรูปให้เวลาที่จัดการเรียนการสอน และก็อีกหลายอย่างๆ ขอบคุณครูหนนุ่ยมากนะคะ ครูหนุ่ยเป็นครูอีกคนหนึ่งของหนู ตัวอย่างที่ครูหนุ่ยเป็นให้หนูเห็นในทุกวัน ทำให้หนูมีความเป็นครูมากขึ้นค่ะ

อยากอยู่กับเด็กๆต่อนะ รู้สึกว่าเราปรับเข้าหากันได้แล้ว ไม่เหมือนเมื่อก่อน ที่หนูไม่ฟังครูเลย จนครูต้องยอมแพ้ ถอยหนีไปนั่งดูหนูเล่นกันรอบห้อง ครูอยากเห็นคนูเป็นเด็ก ป.2 กันนะคะ แต่ข้อตกลงก็คือข้อตกลง เวลาที่ครูย้ายโรงเรียนไปแล้ว ครูคงคิดถึงพวกหนูแย่เลย หนูจะไม่เห็นครูแค่คนเดียว แต่ครูนี่สิ ไม่เห็นหนูตั้ง25 คน

ขอให้หนูเป็นเด็กดีกันนะคะ ขอบคุณสู้และเคียงข้างกันค่ะ