วันที่ 36 กิจกรรมวันไหว้ครู (7 กรกฎาคม 2559)

(ขอบคุณรูปภาพจาก https://i.ytimg.com)

วันนี้เป็นวันพฤหัสบดี

โรงเรียนของพวกเราได้มีการจัดงานวันไหว้ครูขึ้น

วันพฤหัสบดีนี้แทนวันไหว้ครู...

ฉันยังระลึกถึงคุณครูทุกท่านที่เคยสั่งสอนฉันมาตั้งแต่เล็กจนใหญ่เสมอ...

โรงเรียนได้จัดแบ่งพิธีออกเป็น 2 รอบ เพราะห้องประชุมไม่สามารถรองรับจำนวนนักเรียนได้หมด

รอบแรก ช่วงเวลา 8.30 - 10.15 น. เป็นพิธีไหว้ครูของนักเรียนระดับชั้นประถมศึกษา

รอบสอง ช่วงเวลา 10.15 - 11.30 น. เป็นพิธีไหว้ครูของนักเรียนระดับชั้นมัธยมศึกษา

ฉันได้เข้าพิธีในรอบแรก

ฉันรู้สึกน้อยใจตั้งแต่เริ่มเข้าพิธี

เพราะเหมือนทั้งคุณครูและนักเรียนโรงเรียนนี้ไม่ค่อยให้ความสำคัญกับพิธีวันไหว้ครูเลย

นักเรียนบางคนสวมชุดพละมาโรงเรียนเนื่องในงานวันไหว้ครู

ดูจากกรวยดอกไม้ที่เด็กเตรียมมา บางคนก็ไม่มีเลย

แล้วดอกไม้ที่ใส่ในกรวย ก็เป็นดอกไม้ที่ใช้ไหว้พระ เช่น ดอกบัว เป็นต้น

ต่างจากพันเดช ถึงแม้เขาจะเป็นเด็กพิเศษ ... แต่เขาก็ยังรู้จักวันไหว้ครู

เพราะเขาเตรียมกรวยดอกไม้มาด้วย...แม้มันจะไม่ใช่ดอกไม้วันไหว้ครูทั้งหมดก็ตาม

ภาพพันเดชถือกรวยดอกไม้สำหรับใช้ในพิธีวันไหว้ครู

ภาพกรวยดอกไม้จิ๋วของนักเรียนที่ไม่ได้เตรียมกรวยดอกไม้มา อาศัยเก็บเศษดอกไม้ที่หล่นตามพื้นมาทำกรวยดอกไม้ไหว้ครู...

ภาพนักเรียนขณะทำพิธีไหว้ครูและมีนักเรียนบางส่วนนำกรวยดอกไม้ไปวางบนโต๊ะ...

งานพิธีกำลังจะเริ่มขึ้น

คุณครูท่านหนึ่งในโรงเรียนนี้กลับเรียกให้พวกเรานักศึกษาฝึกสอนไปขนของมาจากวัดที่อยู่ใกล้โรงเรียนนี้

พอขนของเสร็จ เหนื่อยและเหงื่อชุ่มตัวแล้ว

ก็มีคุณครูบอกให้นักศึกษาฝึกสอนช่วยกันคุมเด็ก

อ่าว! แล้วในวันนี้เราไม่ใช่ครูคนหนึ่งเหรอ ?

ทำไมถึงโดนใช้ยิกๆ ตลอดเวลา แล้วพวกเขาเคยเห็นพวกเราเป็นครูคนหนึ่งหรือเปล่า

ฉันรู้สึกเหมือนไม่ให้เกียรติกันเลย

มิหนำซ้ำ ตอนทำพิธี ก็ไม่มีเลยที่จะให้นักเรียนหันมากราบพวกเรา

แค่นักเรียนหันหน้ามาและกราบพร้อมกันแค่นี้

โรงเรียนนี้ก็ไม่มีให้กับนักศึกษาฝึกสอนเลย...

ฉันไม่ได้ต้องการให้เด็กมากราบแทบเท้า แต่ฉันอยากให้โรงเรียนสอนให้เด็กรู้จักให้เกียรติ และเคารพพวกเรานักศึกษาฝึกสอนในฐานะครูคนหนึ่ง...ก็เท่านั้นเอง

เมื่อนักเรียนทำพิธีวันไหว้ครูเสร็จแล้ว

ทางโรงเรียนก็ให้นักเรียนนำกรวยดอกไม้ที่เตรียมมาไปวางบนโต๊ะที่เตรียมไว้

ตั้งแต่เกิดมา ฉันไม่เคยเห็นพิธีไหว้ครูที่ไหนทำแบบนี้มาก่อน...

นอกจากจะไม่ให้นักเรียนกราบครูแล้ว

ยังเอาดอกไม้ไปวางไว้บนโต๊ะอีก...

ทำไม...ถึงไม่ให้โอกาสนักเรียนได้เข้าแถวและขึ้นไปกราบครูสักครั้งละ ?

งานวันไหว้ครูที่ฉันรอคอย

จบลงแบบไม่ทันรู้ตัวด้วยซ้ำ

ไม่มีเลย แบบที่ฉันวาดฝันไว้และคิดไว้

มีแต่ความเป็นจริง...ที่ได้ประสบพบเจอกับตัวเองจริงๆจากโรงเรียนนี้

ฉันไม่แปลกใจอะไรอีกแล้วว่า ทำไมเด็กนักเรียนที่นี่ถึงไม่รู้จักวันไหว้ครูอย่างแท้จริง...

รู้แล้วว่า ทำไมเด็กๆ ถึงไม่รู้จักกรวยดอกไม้วันไหว้ครู

และทำไมเด็กๆ ไม่รู้จักความหมายของดอกไม้ในกรวยไหว้ครู

เพราะอย่างนี้นี่เอง...

ไม่ต้องรอให้จบพิธี ฉันก็เดินออกมาจากห้องประชุมอย่างว่างเปล่า...

งานวันไหว้ครูครั้งแรกของชีวิตการเป็นนักศึกษาครูฝึกสอนจบลงไปแล้ว...

น่าน้อยใจจริงๆ...