เรื่องตัวเอง


เรื่องมีอยู่ว่าตั้งแต่เกิดมาพ่อแม่ก็ไปทำงานที่กรุงเทพส่วนตัวผมก็ต้องได้อยู่กับตายายเข้าโรงเรียนที่บ้านของตัวเองตากับยายก็แก่แล้วซึ่งตัวผมก็ต้องดูแลตัวเองในทุกๆด้านตั้งแต่ป.1 เพราะไม่มีใครทำให้ต้องทำเป็นเป็นทุกอย่างตอนไปเรียนก็ต้องแต่งตัวเอาเองหาข้าวอาหารกินเองมาตลอดเพราะไม่มีพ่อแม่ค่อยดูและต้องอยู่กับตายายมาตลอดหลังจากเลิกเรียนก็ต้องออกไปรับเอาวัวกับตาพอถึงวันเสาร์อาทิตย์ก็ต้องไปไปเลี้ยงวัวบางครั้งก็ไปตัดอ้อยรับจ้างปลูกมันวันละร้อยสองร้อยเพื่อแบ่งเบาภาระค่าใช้จ่ายครอบครัวโดยไม่มีโอกาสที่จะได้เล่นกับเพื่อนเลยเพราะยายดุ่มากผมต้องตามคำสั่งของท่านต้องทำได้ทุกอย่างถอนกล้าดำนาเกี่ยวข้าวก็เคยทำจึงทำเป็นมาถึงทุกวันนี้และผมก็กลัวท่านมากในตอนนั้นได้เงินไปโรงเรียนก็ไม่เคยได้เยอะเท่าเพื่อนวันละ3บาทบ้าง5บาทบ้างต้องมีความกระตือรือร้นเอาเองหาเงินเก็บออมมาโดยตลอดทำมาจนถึงมัธยมต้นเพราะที่บ้านก็ค่อนข้างไม่มีฐานะพอมาถึงมัธยมตอนปลายพ่อแม่ก็มาอยู่บ้านย่าผมก็เลยย้ายไปเรียนกับพ่อแม่ที่บ้านย่าผมก็ทำชีวิตเหมือนเดิมทำทุกอย่างงานบ้านก็ต้องทำให้เป็นทุกอย่างพอเลิกมาก็ต้องมาลดน้ำปลูกผักขายเพื่อได้เงินมาที่จะได้ไปโรงเรียนช่วยเหลือภาระพ่อแม่เพื่อนก็ไม่ค่อยมีต้องช่วยเหลือพ่อแม่ทำงานพอจบมัธยมปลายก็ได้เข้าศึกษาต่อที่มหาวิทยาลัยมหาสารคามพ่อแม่ก็ได้ส่งเสียผมมาและผมก็ได้กู้ยืม กยศ.ช่วยด้วยผมก็ต้องประหยัดค่าใช้จ่างบ้างบางส่วนบางครั้งก็ทำงานพิเศษต่างๆที่ได้เงินเพื่อจะได้แบ่งเบาภาระครอบครัว

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิตตัวเอง
หมายเลขบันทึก: 611769เขียนเมื่อ 4 สิงหาคม 2016 02:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 4 สิงหาคม 2016 02:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท