วันที่ 49 STEM (27 กรกฎาคม 2559)

ตรวจข้อสอบ เมื่อคืนพยายามจะตรวจข้อสอบให้เสร็จแต่ก็ตรวจไม่เสร็จทำให้ต้องมาตรวจตอนเช้า เห็นคำตอบที่นักเรียนตอบมาแล้วน้ำตาแทบไหล ฉันจะไม่โทษนักเรียน โทษตัวเองที่อาจสอนไม่ดี สอนแล้วนักเรียนไม่เข้าใจทำให้นักเรียนสอบไม่ได้

พบหัวหน้าวิชาการ ช่วงที่นักเรียนเข้าแถวเคารพธงชาติหัวหน้าวิชาการก็เรียกพบนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ที่ห้องวิชาการ ตกใจที่หัวหน้าพูดชื่อขึ้นมาว่าคนไหนศิริพร ฉันก็ยกมือแล้วเดินไปหา ใจเต้นตุ๊บ ๆ ที่จริงครูชมเรื่องแผน ทำครบ มีการสังเกตและบันทึกผล ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ เพราะฉันเชื่อว่าการที่เรามีความชอบอะไรก็ตาม เราก็จะทำสิ่งนั้นออกมาได้ดี เช่น ฉันชอบวิชาวิทยาศาสตร์จึงส่งผลให้เขียนแผนการจัดการเรียนรู้ได้ดี ถึงแม้จมันจะไม่ดีที่สุดแต่ก็ทำสุดความสามารถ พรุ่งนี้หัวหน้าวิชาการจะพูดเรื่องวิจัยในชั้นเรียน เราจะสู้ จะสู้ให้ถึงที่สุด

เสื้อชมพู วันนี้วันแรกที่ได้ใส่เสื้อสีชมพูกับกระโปรงทรงเอ ฉันคิดอยู่แล้วว่าครูพี่เลี้ยงต้องลืมเอาเสื้อมาให้แน่ ๆ เพราะครูบอกเมื่อวานว่าวันนี้จะเอาเสื้อมาให้ ฉันก็เลยเตรียมมา และแล้วก็เป็นเหมือนที่ฉันคิด พอเจอครู ครูทำหน้าตกใจแล้วต่อด้วยหัวเราะบอกว่าลืม มันเป็นเรื่องปกติไปแล้วค่ะ 555 ครูบอกว่ารอบหน้าจะแก้ตัวใหม่

ไมค์หายไปไหน เช้านี้ครูพี่เลี้ยงติดภารกิจส่งนนักเรียนแข่งขัน STEM ที่โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย ฉันจึงได้รับมอบหมายให้สอนแทน สอนคาบ 3-4 ติดกันเลย และแล้วก็เจอเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิด ไมค์หาย ตอนแรกจะโทรไปถามครูแต่ก็ไม่อยากรบกวน ก็ยังคงสงสัยว่าไมค์หายไปไหนจึงเริ่มการสอนโดยไม่ใช้ไมค์ ถือว่าเป็นความท้าทายอีกแบบ พอนักเรียนเสียงดังก็ต้องคิดว่าจะคุมชั้นเรียนยังไงให้อยู่ในความสงบ มันก็ยากนะ นักเรียนที่เราไม่ได้เป็นคนสอนเขาจะไม่ค่อยเชื่อฟัง นักเรียนบางกลุ่มก็ตั้งใจเรียน อีกกลุ่มก็คุยกันเล่นกันเสียงดัง สุดท้ายก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ต่อด้วยการสอนอีกหนึ่งห้อง ไมค์หายไม่พอ เสียงหายอีก แต่นักเรียนห้องนี้ดีกว่าห้องก่อนหน้านี้ อาจเป็นเพราะฉันเป็นคนสอนเขาจึงเชื่อฟังคำสั่งอยู่บ้าง สอนเสร็จเริ่มปวดหัว ใช้เสียงเยอะทีไรปวดหัวทุกที

STEM หลังจากกินข้าวเที่ยงเสร็จ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 รวมตัวกันบริเวณหน้าห้องประชาสัมพันธ์เพื่อที่จะเดินไปร่วมงาน STEM ที่โรงเรียนยุพราชวิทยาลัย อากาศร้อน ใจคนอย่าร้อนตาม นักเรียนจะดื้อแค่ไหนก็ต้องอดทน เป็นครูต้องอดทน พอไปถึงก็นัดเวลากลับกับนักเรียน จากนั้นก็ไปยังบูธของโรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่ โรงเรียนเราไม่ธรรมดาเหมือนกันนะเนี่ย อากาศร้อนจึงซื้อน้ำมะพร้าวนมสดปั่น รู้สึกดีขึ้นมาอีกนิด เราก็ปล่อยให้นักเรียนไปเรียนรู้ตามบูธต่าง ๆ พอใกล้ถึงเวลานัดนักเรียนก็มารอกันตรงประตู จากนั้นก็เดินกลับไปยังโรงเรียน

ถึงแม้อากาศจะร้อนแต่หนูก็ยังยิ้มได้ค่ะ

บูธ STEM โรงเรียนอนุบาลเชียงใหม่

[ขจิต ฝอยทอง]

เด็กๆคงชอบไปดูนิทรรศการและเรียนรู้นอกห้องเรียน

หน้าตาสดใสมาก

ตั้งใจสอนนะครับ

[ลูกสบเมย]

ขจิต ฝอยทอง

หน้าตาตอนที่เรียนในห้องกับนอกห้องคนละอย่างกันเลยค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ