วันนี้ (วันอังคาร ที่ 26 เดือน กรกฎาคม พ.ศ.2559)

ครูใครว่าเป็นกันได้ง่ายๆ ทุกวันนี้ครูไม่ใช้ผู้สอนเพียงอย่างเดียวแต่ต้องเป็นทุกอย่างของนักเรียน คนเป็นครูถ้าใจไม่รักจริง จะเหนื่อยมากๆ ทำไมเราถึงรู้ อาจจะมีคำถามเหล่านี้เกิดขึ้นกับใครหลายๆคน เพราะขนาดใจเรารัก ยังเหนื่อยขนาดนี้ ลองคิดเล่นๆ ถ้าใจไม่รักจริง เขาคงเหนื่อยมากจริงๆ

หน้าที่ครูเท่าที่เรียนและประสบการณ์ที่ผ่านมา คือ สอน เก็บคะแนน ประมวลผลและสั่งงสอนนักเรียน แต่ความเป็นจริงที่เรามาเจอตอนนี้คือมันมากกว่า มากกว่าเป็นสิบเท่าตัวที่เราเคยผ่านมาเลย

แต่กำลังใจทีสำคัญในการเป็นครูที่สุด คือ นักเรียน ถ้านักเรียนเป็นเด็กดี ตั้งใจเรียน เราป็นคนหนึ่งไม่ว่าจะเหนื่อยแค่ไหนก็ยังมีแรงสู้

ทุกวันนี้เหนื่อยทั้งกายและใจ เราพยายามให้เขาแล้ว แต่เหมือนเขาไม่พยายามกับเรา ที่สำคัญคำพูดที่ไม่เคยคิดของเขาทำให้เราคิดมากแค่ไหน เรื่องของเมื่อวานเรายังฝั่งใจ เรารู้ว่าเขาอาจไม่คิดอะไรแต่เรา ทุกครั้งที่เห็นหน้าเด็กนักเรียนคนนั้น เราจะรู้สึกผิดทุกครั้งและเครียดว่าเราควรจะสอนอย่างไรให้เด็กรู้เรื่อง!!

พอมาเช็คคะแนนและงานของนักเรียน ยิ่งไปใหญ่นักเรียนแทบไม่ส่งงาน โดยเฉพาะเด็กคนนั้น พอถามก็บอกว่าไม่ได้ทำ ทั้งที่บ้างงงานที่เด็กคนนั้นทำได้คะแนนเกือบเต็ม เห้อ !! จะเอาแนวทางแก้ไขอย่างไรกับนักเรียนคนนี้เป็นห่วงอนาคตของเขาจัง

คาบสุดท้ายเป็นกิจกรรมงานวันภาษาไทย ของสายชั้นป. 4

นักเรียนีความตั้งใจในการทำกิจกรรมเป็นอย่างมาก มีสองกิจกรรมคือร้องเพลงและท่องอาขยาน

วันนี้เขียนวกไปวนมาไม่ค่อยมีแกนสาร วันนี้เรื่องมากกมายจนไม่รู้ว่าวันนี้อะไรเป็นประเด็นหลักของวัน ทั้งวันได้อยู่กับนักเรียนเพราะครูติดประชุม เสียงก็ไม่มี ร่างกายก็เพลีย ต้องขออภัยด้วยคะ