“ไม่มีคำตอบ...จาก พ.ร.พ. ....จริงหรือ?”
หากใครมีประสบการณ์รับการเยี่ยมสำรวจโรงพยาบาล จาก พรพ. ไม่ว่าจะเป็น บันไดขั้นที่ 1 ขั้นที่ 2 หรือขั้นที่ 3 เพื่อ Accreditation….คงคุ้นเคย หรือชิน(ชา)กับ การใช้ภาษา comment ที่งดงาม สวยหรู..แต่อาจไม่มีคำตอบ...ให้เราคิดเอง…เดากันเอง...จนหัวสมองแทบระเบิด...ไอ้นั่นใช่ไหม...ไอ้นี่ใช่ไหม... แล้วก็ตามมาด้วยข้อสรุปกันเองว่า
“แล้วทำไมไม่บอกกันตรงๆ...อ้ำอึ้งอยู่ได้...”
นั่นคือ...คุณภาพของแท้...ที่เป็นเหมือนรจนาในรูปเงาะ... เป็นเงาะที่ยังไม่ได้ถอดรูป
การดำเนินงานด้านคุณภาพโรงพยาบาล ไม่ว่าจะในโรงพยาบาลไหน.... หน่วยงานใด...ก็ไม่มีใครรู้เรื่องของรายละเอียดคุณภาพที่ว่า...ได้ดีกว่า...ด้วยตัวของเราเอง
...มันเป็นเพียงคุณภาพของวิชาชีพหลายๆวิชาชีพมารวมกัน..
...มันคือสิ่งที่ต้องคุยกัน...ถ้าเกี่ยวข้องกัน...เพราะมันเป็นบ้านของเราเอง...จะให้ใครเขามาตกแต่งให้เพราะมันก็เงินในกระเป๋าเราเท่านั้นที่จะหยิบควักมาทำการปรับปรุง....
...มันเป็นเพียงฝันร่วมกันที่จะทำไปด้วยกัน...พร้อมๆกัน...ใครเขาก็ไม่ได้มาฝันกับเรา
...หรือถ้าเราไม่มีฝัน...อยู่ไปวันๆ....เพื่อนบ้านไปไกลเกินฝัน......นานวันเผลอไผล...ไปทำอะไรๆที่ต่ำกว่ามาตรฐานวิชาชีพเข้า..... เงินในกระเป๋าเราที่มีน้อยนิดอาจหมดไป...
......สู้เอามาปรับปรุงหรือพัฒนาจะดีกว่า....
ที่เล่าให้ฟังนี้ ดิฉันมิได้เกี่ยวข้องแต่อย่างใดโดยตรงกับ พรพ.....เพียงแต่ประสบการณ์มันสอน .
...แต่กว่าจะรู้ว่าคุณภาพของเราอยู่ที่ไหน...เป็นอมตะอย่างไร.....ก็ปาเข้าไป..5-6 ปี
ขอบพระคุณ พรพ. และ surveyor ของพรพ.ค่ะ ที่ทิ้งโจทย์อันมีค่า...ที่กว่าจะรู้คำตอบก็ต่อเมื่อ ทำจริง...และแตกฉานในคุณภาพจริงๆ
หากวันนั้นมีคำตอบ...คงไม่มีการค้นหาคุณภาพอยู่เรื่อยๆ...ตลอดเวลา...จนถึงทุกวันนี้
.......ขอบพระคุณ ชาว พรพ. ที่เคารพรักยิ่ง..........
ด้วยความเคารพอย่างจริงใจค่ะ
ความเห็น (6)
สวัสดีครับ
- เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ
- ที่โรงพยาบาลเกาะช้าง ยังไม่ผ่านขั้นสองเลยครับ
- ต้องทำอย่างไรดี
สวัสดีค่ะ คุณจ๊อด
- ต้องถามตัวเองก่อนว่าอยู่ในบทบาทอะไรของรพ.ที่อยู่ เพราะถ้าไม่ใช่ผู้บริหารคุณภาพ รพ. ไม่ได้มีหน้าที่ดูภาพรวม รพ. ก็คงทำแค่หน้าที่หลักที่เกี่ยวข้องกับผู้ป่วยโดยตรงอย่างได้มาตรฐานวิชาชีพเสียละมากกว่า..แต่ถ้าเป็นผู้บริหารละก้อ ต้องหาทีมแข็งๆเข้ามาช่วยกันละค่ะ
- หากด้วยมีข้อจำกัดของทรัพยากรต่างๆเช่น บุคลากร เครื่องมือ ก็ต้องตอบเขาได้ว่าแล้วเราทำอะไรในรพ.เราให้ผู้ป่วยปลอดภัย....อาจต้องใช้ทรัพยากรร่วมกับ รพ.ใกล้เคียง เป็นต้น
- ถ้าคุยเรื่องนี้...ยาวค่ะ
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ
- ผมเห็นด้วยกับคุณกฤษณา ว่าในงานของเราไม่มีใครจะรู้ดีไปเท่าเราครับ บางครั้งคณะผู้ประเมินอาจเป็นคนคนละ field กับเรา และไม่เข้าใจลักษณะงานของเรา แต่ท่านเหล่านั้นก็เป็นผู้เชี่ยวชาญระบบคุณภาพครับ เพราะฉะนั้น เรื่องนี้อาจเป็นการใช้มุมมองที่แตกต่างกันได้ครับ แต่ก็มีวัตถุประสงค์ในการพัฒนางานของเราใด้มีคุณภาพมากขึ้น จึงเป็นสิ่งที่ดีครับ ที่จะมีกระจกจากภายนอกส่องดูภายในหน่วยงานว่าควรมีการปรับปรุงในเรื่องอะไรบ้าง
- หากหน่วยงานของคุณกฤษณามีทรัพยากรและงบประมาณที่จำกัด ก็เป็นเรื่องของหน่วยงานครับที่จะต้องจัดลำดับความสำคัญของเรื่องที่สมควรทำทั้งหมดว่า เรื่องใดควรทำก่อนและเรื่องใดควรทำทีหลังครับ
- การอธิบายของทีมผู้ประเมิน ไม่ใช่คำสั่งให้ทำตามครับ เขาใช้คำตามรูปแบบที่ได้รับการถ่ายทอดมาครับ คือให้เป็นมุมมองเชิงบวก เพราะไม่ได้เข้ามาจับผิด เพียงแต่ถ่ายทอดให้ฟังว่า ในหน่วยงานมีสิ่งที่บ้างที่อาจเสี่ยงต่อการไม่ได้คุณภาพเชิงวิชาการที่อาจมีผลกระทบต่อผู้ป่วยได้ แล้วเสนอให้หน่วยงานฟังครับ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นจริงในหน่วยงาน คุณกฤษณาอาจมีเหตุผลสารพัดในการชี้แจง แต่เหตุผลเหล่านั้นไม่ใช่ประเด็นในการโต้ตอบเพื่อให้ได้คำตอบสุดท้ายครับ อย่าเรียกร้องคำตอบใดๆเลยครับ
- สิ่งที่ควรทำนะครับ ก็คือการพิจารณาข้อเสนอแนะของคณะผู้ประเมินฯครับ แล้วก็จัดลำดับความสำคัญ สิ่งใดที่เป็นการกระทบโดยตรงต่อคุณภาพการให้บริการผู้ป่วย ควรต้องได้รับการแก้ไขเร่งด่วนครับ
คุณไมโตคะ
- ขอบคุณค่ะที่ให้ข้อคิด
- มอ.เป็นแบบอย่างที่ดีสำหรับดิฉันเสมอมาในเรื่องคุณภาพค่ะ
- ทุกสถานที่เป็นครูของอีกสถานที่เสมอครับ
- ถ้าเราพบเห็นในสิ่งที่ดีกว่า เราก็ชื่นชม และได้แบบอย่าง ได้แนวทางในการปฏิบัติที่ดีครับ
- ถ้าเราพบเห็นในสิ่งที่ด้อยกว่า เราก็จะมั่นใจด้ว่า แนวทางที่เราปฏิบัติอยู่นั้นเป็นสิ่งที่ถูกต้องเหมาะสมแล้วครับ
กฤษณา สำเร็จ
ขอบคุณค่ะ คุณไมโต