วันศุกร์...เกือบจะสุขอยู่แล้วเชียว ( 8 กรกฎาคม 2559)
สวัสดีเช้าวันศุกร์ค่ะ เช้านี้อากาศดี ท้องฟ้าเปิดแล้ว สดชื่นแจ่มใส แล้วนะคะ เพราะฝนเทลงมาหลายวันละ ได้เวลาหยุดซักที เช้านี้พวกเราก็เลยได้มาเจอกันที่เขตบริการ หน้าโรงเรียน กวาดใบไม้ กวาดขยะเหมือนเช่นเคยทุกๆวัน
มีสอนสองคาบ....
วันนี้แอบชิวนะคะ เพราะมีสอนสองคาบเอง ก็เลยเอางานที่ค้างอยู่ทั้งหมดมาเคลียร์เวลาที่ว่างจากการสอน เพราะค้างงานที่ยังไม่ได้ตรวจเยอะมาก ทั้งอาทิตย์ ซึ่งมาพร้อมกับการกรอกคะแนนลงในสมุดบันทึกคะแนน ....
ลาบหมูคั่ว+ผัดมะเขือ....
อาหารกลางวันวันนี้เป็น ลาบหมูคั่ว กับผัดมะเขือม่วงค่ะ ผัดมะเขือแปลกดี ไม่เคยกินที่ไหน ก็มาได้กินที่นี่ ฝีมือป้ามะลิ อร่อยมากมายเหมือนเดิม ...วันนี้สารภาพว่า ตักและก็กินเยอะมากอีกแล้ว555....
กำลังจะกลับบ้านพัก....
เย็นนี้หลังจากที่ทำความสะอาดห้องเสร็จ นักเรียนทำกิจกรรมตอนเย็นก่อนหลับบ้านเสร็จ ก็ได้เวลาแยกย้ายกลับบ้าน ทุกคนเดินไปหยิบรองเท้าด้วยอาการที่ดูร่าเริงเป็นพิเศษ ครูก็เช่นกัน ดีใจสิคะ ก็พรุ่งนี้วันเสาร์ ได้เวลาหยุดพักแล้ว .... ในระหว่างที่รอนักเรียนหยิบรองเท้าแล้วเดินลงอาคาร ด.ช.ต๋องเดินมาบอกว่า “ครูนายปลื้มหัวแตก อยู่ห้องพยาบาลปู้น เลือดออกอย่างนัก” ด.ช. ต๋องพูดแบบนั้นครูก็ตกใจสิคะ รีบวิ่งไปดูที่ห้องพยาบาล จริงค่ะ นายปลื้มหัวแตก สองแผล เลือดเลอะเต็มเสื้อเลยแล้วยิ่งนายปลื้มยิ่งตัวเล็กๆอยู่ ร้องไห้ไม่หยุด ถามว่าใครทำ ก็ไม่ตอบ ร้องอย่างเดียว ครูอิ๊ดไม่รู้จะทำยังงัยไม่มีเบอร์ติดต่อผู้ปกครอง เราก็เลยอาสาพานายปลื้มไปส่งบ้าน เพราะนึกขึ้นได้ว่าแม่นายปลื้มขายปลาเผาอยู่ที่กาดนัดวันนี้ พอดี แต่ครูอิ๊ดบอกว่าต้องพาไปโรงพยาบาลก่อน เราก็เลยเอาแต่กระเป๋านายปลื้มไปให้แม่ที่บ้าน เรียบเรียงคำพูด ไม่รู้จะพูดยังไง กลัวแม่นายปลื้มตกใจ ก็เลยบอกให้ตามไปที่โรงพยาบาลแม่แตง ... บทสรุปก็คือ ด.ช.ปลื้มหัวแตก ได้เย็บสี่เข็ม ตอนนี้ไม่เป็นอะไรมาก กลับมาบ้านแล้ว ผ่านพ้นไปกับวันนี้....(ครูก็ได้เดินเที่ยวกาดนัดเพราะนายปลื้มเลย)..พอเสร็จภารกิจ โทรรายงานครูพี่เลี้ยงเรียบร้อย ..ครูแอมป์ก็โล่งละค่ะ ...กว่าจะได้กลับบ้านพักก็นะวันนี้ ...
ใน บันทึกการฝึกสอนของนางสาวชนากานต์ เมฆยะ...(ภาคเรียนที่ 1/2559)
ความเห็น (1)
เด็กซนตามวัย และแก้ไขปัญหาได้ดีครับ ;)...