หรือแบบนี้ที่เค้าเรียกว่า “เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ” ( 29 มิถุนายน 2559)

สวัสดีวันพุธค่ะ

สัปดาห์นี้เป็นอะไรไม่รู้ตั้งแต่วันจันทร์ล่ะ รู้สึกแปลกๆ บอกไม่ถูก รู้สึกเหนื่อยล้าทั้งที่ไม่ทันได้ทำอะไรเลย ไม่ค่อยมีกำลังใจที่จะพาตัวเองลุกขึ้นจากเตียงนอนสักเท่าไร มาโรงเรียนอย่างไม่เต็มร้อยเลย...แต่ก็ยังดีที่ยังพาตัวเองผ่านมาได้ถึงวันพุธแล้ว และก็คงจะรอคอยวันศุกร์ที่จะมาถึงในอีกไม่ช้า...

หอบร่างตัวเองลุกจากเตียงนอน อาบน้ำ แต่งตัว กินข้าว แล้วก็เดินออกจากบ้านพักครูเข้ามาในโรงเรียน มากวาดขยะที่เขตบริการของชั้น ป. 3/2 เช้านี้ฝนทำท่าจะตกกระปริดกระปรอยลงมา ทั้งนักเรียนและครูก็เลยต้องรีบทำ รีบเก็บ และรีบขึ้นไปเข้าแถวหน้าห้อง ...

วันนี้มีสอนสี่คาบ ช่วงเช้ายังโอเค เพราะว่า มีสอนคาบสองคาบเดียว แต่ช่วงบ่ายนี่สิ ลากยาวสามคาบจนถึงเลิกเลย ตะโกนแข่งนักเรียนเสียงแหบ เสียงแห้ง วิ่งไล่เข้าห้องยังไงก็มี แอบเสียววาบๆ อยู่เหมือนกันกลัวว่าอาจารย์จะมานิเทศแบบไม่ทันตั้งตัว...

คาบสุดท้ายของวันนี้เจอ ป.2/3 วิชาภาษาอังกฤษ ติดค้างใบงานจากคาบที่แล้วทำไม่ทัน เวลาหมดซะก่อน ก็เลยให้นักเรียนทำต่อในคาบนี้ ให้นักเรียนระบายสีรูปภาพตามหมายเลขที่กำหนดในภาพให้ตรงกับคำศัพท์สีต่างๆ ตอนส่งงาน...ด.ญ.ทัตพร หรือใบบัวบอกว่า วันนี้หนูชอบมากที่ครูให้ระบายสี เลยถามกลับไปว่า เพราะอะไรล่ะคะ ใบบัวบอกว่า หนูไม่ค่อยได้ระบายสีเลยค่ะ ได้แต่จด และก็เขียนทุกวันเลย ทั้งๆ ที่หนูชอบระบายสีมาก .... จริงค่ะ จากการสังเกตตั้งแต่แจกใบงานแล้วนักเรียนชอบการระบายสีมาก นักเรียนดีใจและแย่งกันมาเอาใบงาน และตั้งใจทำมากเป็นพิเศษ ...แล้วใบบัวก็ทิ้งท้ายให้ครูด้วยนะคะว่า...ครูเอามาให้ระบายสีอีกนะคะ.... ก็เลยตอบไปว่า...ได้อยู่แล้ว เดี๋ยวครูจัดให้ เอารูปอื่นๆ บ้างเนอะ .... เข้าทางแล้วล่ะค่ะ ทีนี้ครูก็คงต้องออกแบบกิจกรรมและใบงานที่เน้นให้นักเรียนได้ระบายสีเยอะๆ ตามใจ และตามความต้องการของนักเรียนบ้าง เพราะตอนนี้คงไม่ขออะไร ขอแค่ให้นักเรียนนิ่งให้ห้องเรียนสงบบ้าง และที่สำคัญครูแค่ขอให้นักเรียนรู้สึกโอเคและก็ตั้งใจกับกิจกรรมและใบงานที่ครูทำให้ก็พอ....แบบนี้สินะที่เค้าเรียกว่า “เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ”