29/6/59 (วันคุณยาย)
สวัสดีครับวันพุธที่ วันนี้เป็นวันที่ทรมานมากกกกก มากๆๆเลยครับ เพราะเมื่อคืนผมนั่งแต่งข้อสอบ กว่าจะได้นอนก็ปาไปตีสองกว่าๆ ฝนดันตกฟ้าร้องฟ้าแลบอีกต่างหาก น่ากลัวมากกกก...ไม่ใช่กลัวผีหรือฟ้าร้องนะครับ กลัวตึกจะถล่ม เพราะฟ้าผ่าทีนี่คือสั่นมาถึงตู้ผ้าห้องผมเลย จึงทำให้ตอนเช้า ผมนี่แทบจะเป็นยายเลยครับ(ไม่อยากลืมตา)
วันนี้เริ่มเช้าวันใหม่ด้วยสายฝนที่โปรยปราย กับความสายที่สัมผัสมาตลอดสัปดาห์ แต่ทันนะครับ ผมแวะซื้อข้าวเหนียวไก่ทอดมากิน ชิ้นละ 10 บาท ชิ้นโตมากกก ผมคิดในใจ “คุ้มละ...อิ่มได้ทั้งวัน” แต่พอกินแล้ว เอิ่มมมม คุ้มจริงๆ มีแต่กระดูกชุบแป้งทอด ให้ตายเถอะ ผมซื้อกระดูกมากินกับข้าวเหรอเนี่ย
ช่วงเช้าผมก็ยังทุ่มเทให้กับข้อสอบวิชาวิทยาศาสตร์ต่อจากเมื่อคืนเช่นกัน และแล้วมันก็เสร็จครับ ดีใจมาก ขอบอกว่าตอนส่งข้อสอบให้ฝ่ายวิชาการตรวจเท่านั้นแหละ ผมนึกว่างานศิลปะ..แดงเผือกเลยข้อสอบผม
ภาษาไทยวันนี้ได้อ่านออกเสียงและก็ตั้งคำถาม แข่งกันตอบตามเสต็ปของผมอะครับ เด็ก ๆ ให้ความสำคัญเหมือนเดิมครับ แต่...มันตั้งคำถามยากขึ้นแบบเห็นได้ชัดเลย ขนาดต้องถามว่าในบทร้อยกรองนี้ มีคำว่า “ขยัน” กี่คำ ป๊าดดดโท๊ะ ใครจะไปมานั่งนับครับนักเรียน
และภาคบ่ายก็ตามด้วยข้อสอบวิชาภาษาไทยชั้นป.5 ครับ มันยากยิ่งกว่าวิทยาศาสตร์อีก คืนนี้น่าจะมองตาก็รู้เวลา(เวลาหลับนะครับ) และตบท้ายด้วยการสอนพิเศษน้องเฟย์ นักรบดินสอหาย ชั้นป.2 ล่าสุด นับ 1-10 ไม่ถูกซักที (1,2,3,4,6,7,9,10) และให้นับนิ้วพร้อมนับเลข และน้องเฟย์ก็นับคบตลอด นิ้วมือไปนะครับแต่เลขไม่ไปตามมือ 555
(นักเรียนครับเห็นมั้ย นี่คือตัวอย่างที่ไม่ดี ทำไมเหรอครับ? ฝนไม่ตั้งใจเรียน....เลยตก)
(น้องเฟย์ นักรบดินสอหาย)
(กิจกรรมแข่งกันถาม – แข่งกันตอบ เอาเป็นเอาตายครับงานนี้)
ไม่มีความเห็น