วันที่ยี่สิบห้า คุมไม่อยู่ (20 มิถุนายน 2559)


วันนี้ปวดหัวแบบสุด ๆ ตั้งเเต่เช้าไม่ไหวกันจริง ๆ คงต้องพึงคาเฟอีนอีกเเล้วซินะ กาแฟอีกแก้ว คงเป็นอีกวันที่ต้องดื่มกาแฟไม่งั้นไม่ไหวเเน่ร่างกายง่วงเกินคงอยู่ไม่รอดหมดวัน เข้าไปร้านเกือบทุกวัน กินเกือบทุกเมนูละ บางทีก็ไม่ยากกินแต่ไม่กินก็ไม่ไหวเหมือนกันนะ


"มอคค่าเย็น ๆ กันง่วง"

ป. 2/2 วันนี้

วันนี้เป็นเรื่องของการซึมผ่านดินของน้ำ เป็นการทดลองเล็ก ๆ เด็กสนใจอย่างมาก แต่ขอบอกเลยหลังจากนั้นทดลองเสร็จไม่ฟังอะไรเลย เสียงดังมาก งานก็ไม่เสร็จขนาดบันทึกผลการทดลองและสรุปผลการทดลอง 3-4 บรรทัด ทั้งชั่วโมงไม่เสร็จ คุมไม่อยู่พูดอะไรก็ไม่ฟังเสียงดังกันสุด ๆ เป็นอะไรที่อารมณ์เสียสุด ๆ ดุไปก็ไรค่า ฟังหูซ้ายทะลุหูขวา ขนาดเสริมเเรงทางลบ ทำโทษให้คุกเข่ายกมือขึ้นเหนือหัวข้างไว้ยังล้อเล่นอีก พังอย่างเดียววันนี้ ใช้เสียงอย่างมากในคาบนี้ให้ห้องเงียบกริบได้สัก 3 นาทีนี่ก็เป็นเหมือนเดิมอีกละ ขนาดหมดเวลาให้ไปเข้าหน้าห้องยังคงเล่นอีก วันนี้รู้เลยว่าบางทีดุไปก็ไร้ความหมาย เพราะเด็กไม่สนใจอะไรเลย บางทีก็ท้อนะ เด็กไม่ฟัง คุมไม่อยู่เเบบนี้ หรือว่าเรามันสอนเเย่ ไม่สนใจกันนะ เด็กจึงเป็นเเบบนี้

กลับมาที่ตอนเย็นตรวจงานต่อเป้นการใช้เวลาที่นานมากกว่าจะตรวจเสร็จ เพราะค้างมาหลายครั้งละสำหรับ 2/2 กว่าจะเสร็จก็ปาไป 5 โมงกว่า ๆ ไม่ยากจะคิดเลยว่าจะสอบเก็บคะเเนนในครั้งหน้าจะเป็นอย่างไร เด็กจะฟังไหม เด็กจะเงียบไหม เด็กจะทำข้อสอบได้ไหม

หมายเลขบันทึก: 608842เขียนเมื่อ 21 มิถุนายน 2016 01:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2016 01:28 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-ไม่ดัดแปลงจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

ต้องระวังการใช้เสียง

หากิจกรรมที่ให้นักเรียนมีส่วนร่วมและใช้เสียงไม่ดังครับ

ขอบคุณสำหรับคำเเนะนำครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท