บันทึกการฝึกสอน
วันพฤหัสบดี ที่ 16 มิถุนายน พ.ศ.2559
เรื่อง “เรื่องเล่าวันไหว้ครู”
16 มิถุนายน 2559 วันไหว้ครู เมื่อวานเป็นการเตรียมตัวจัดอุปกรณ์ จัดพาน จัดกรวยดอกไม้ เพื่อที่จะนำมาใช้ในวันไหว้ครู ในวันนี้มีเด็กนักเรียนคนหนึ่งเอาเก้าอี้ของเขามาให้แล้วบอกว่า “ครูค่ะนั่งก่อนหนูมีอะไรจะมอบให้ครู” จากนั้นเขาก็เรียกเพื่อนๆในกลุ่มมานั่งพร้อมกับกรวยดอกไม้มาไหว้ครู นักเรียนบอกว่าถึงแม้ว่าวันนี้ไม่ใช่วันครูก็ตามแต่พวกเราทุกคนอยากไหว้ครูเพราะครูก็คือครูคนหนึ่งของพวกหนู ขอบคุณที่มีสอน ขอบครูที่จัดกิจกรรมให้กับพวกเรา หนูจะไม่มีวันลืมครู วินาทีนั้นน้ำตาไหลพรากพูดอะไรไม่ออก เพราะเรากำลังทึ่งกับสิ่งที่นักเรียนทำ ไม่เคยคิดว่านักเรียนจะรักเรามากขนาดนี้เพียงไม่กี่วันความรักความผูกพันมันมีอิทธิพลมากขนาดนี้ ครูจะไม่มีวันลืมว่าวันหนึ่งเคยมาฝึกสอนที่โรงเรียน ได้มาเจอกับนักเรียนที่น่ารักทุกๆคน จากนั้นนี้ครูขอสัญญาว่า “ครูจะพัฒนาตนเอง พยายามคิดกิจกรรมสนุกๆให้นักเรียนได้เรียนรู้อย่างเต็มที่เต็มศักยภาพ” ครูอาจจะไม่ใช่ครูที่ดีที่สุด ไม่ใช่ครูที่เก่งสุด แต่ครูก็จะพยายามจนถึงที่สุด ขอบคุณนักเรียนทุกคนที่เข้าใจและตั้งใจเรียนในขณะที่ครูสอน
“สิ่งที่ครูสามารถมอบให้กับนักเรียนได้ดีที่สุดก็คือ วิชาความรู้ที่จะติดตัวนักเรียนไป คนมีความรู้ต่อให้ไปอยู่ที่ไหนก็สามารถเอาตัวรอดได้ แต่ต้องใช้ความรู้ที่มีนั้นในทางที่ถูกที่ควร ครูทุกคนก็หวังให้เด็กนักเรียนเป็นคนดี อยากเห็นลูกศิษย์ของตัวเองประสบความสำเร็จ แม้ว่าครูจะเหนื่อยและท้อแท้ที่ต้องทุ่มเททั้งแรงกายและแรงใจมากแค่ไหนก็ตามครูทุกคนรู้แล้วเข้าใจและจะอดทนสู้ต่อไปเพื่อลูกศิษย์ทุกๆคน”
ไม่มีความเห็น