สงสัยเป็นเพราะเรา วันนี้ครูพี่เลี้ยงบอกให้เราเปลี่ยนจากที่ดูแลห้องสมุดและเด็กๆเวลาทำความสะอาดจุดรับผิดชอบด้านล่าง ให้ขึ้นไปดูแลบนห้องแทน คงเพราะว่าเราคงควบคุมเด็กๆได้ไม่ดีพอ เวรที่จริงเด็กๆก็ทำแล้วนะ แต่คงไม่สะอาดพอจริงๆ ยิ่งช่วงนี้มีคุณครูจากโรงเรียนอื่นมาประชุมที่โรงเรียนเราบ่อย บริเวณสถานที่รอบโรงเรียนจึงเป็นจุดแรก ที่คนข้างนอกจะเลือกมองโรงเรียนเรา
เข้ามาชั่วโมงที่สองกำลังจะไปสอบคณิตเด็ก ป. 4 ก็งงๆทำไมรถมาจอดโรงเรียนเราเยอะจัง จะว่าประชุม ผอ. ในเขตแม่ริมก็คงไม่ใช่ เพราะวันนี้มีประชุมช่วงบ่าย ปรากฏว่าลงมาเห็นอีกที วันนี้มีกลุ่มหรือโรงเรียนสอนตัดผมไรก็ไม่รู้อ่ะมาให้บริการตัดผมฟรี (เด็กผู้ชาย) ถึงที่ แต่ละคนดูคละอายุ คละๆเพศ เด็กๆบางคนก็กะดี้กะด้าใหญ่ บางคนก็ไม่อยากตัด บางคนก็แค่ลงมาให้กำลังในเพื่อนๆ
โรงเรียนเราช่วงนี้จะเห็นปัญหาอยู่อย่างหนึ่ง ว่าทำไมจุดตักอาหารของเราถึงจากที่มี 2 ละช่วงนี้เหลือเพียงจุดเดียว เลยทำให้เด็กๆได้ทานข้าวช้ามาก แถวก็ไหลช้า พี่ ป.โตซึ่งชอบมาเข้าถาก่อนจะบ่นตลอดเพราะถึงมาก่อนก็ต้องให้น้องๆกินก่อน ละยังไม่พอโรงอาหารยังไม่เปิดให้ใช้ ที่ฟังมาบอกว่าน้ำขัง แต่ที่จริงมันก็ไม่ได้ขังอะไรมากหาผ้ามาเช็ดเยอะหน่อยคงแห้ง คงจะดีกว่าถ้าให้เด็กเข้าไปใช้โรงอาหาร ดีกว่าให้กระจายทานรอบโรงเรียนอย่างนี้ มันเลยดูวุ่นวายมาก ละไม่ชอบป้าแม่ครัวอย่างหนึ่ง เราก็เห็นว่าป้าแกต้องตักให้เด็กจำนวนมากบางครั้งต้องตักทั้งกับ ทั้งข้าว ซึ่งมันช้ามาก เราเลยหวังดีจะเข้าไปช่วย แต่ป้าแกชอบบอกไม่เป็นไรครู เดี่ยวเด็กจะได้กินไม่ครบทุกคน อารมณ์ว่ากลัวเราตักเยอะ ที่จริงป้าก็แค่บอกว่าตักเท่าไหร่ หนูก็พร้อมที่จะตักเท่านั้นค่ะ คือมันหลายรอบละไง ครูท่านอื่นหลายคนก็โดนอย่างเราป้าน้อ แล้วอีกอย่างสงสารเด็กๆอีกอย่างที่สังเกตนะ กับข้าวชอบไม่พออ่ะ บางวันทำน้อยมาก เด็กจะมาเติมไม่ให้เติมเฉย งงเลย
ดิฉันไม่ทราบเหตุผลที่คุณพัชราภรณ์เขียนบันทึก แต่ก็ชอบค่ะ เขียนใสๆ ตรงไปตรงมาดีค่ะ บันทึกรายวันแบบนี้เยอะมาก เลือกอ่านบันทึกนี้เพราะคำว่า 'สงสัย' ค่ะ ดิฉันลงบับทึกแรกใน gtk เป็นเรื่อง 'แค่เพียงสงสัยก็ถือว่าได้ใาใจแล้ว' ลองอ่านดูนะคะ ต่างกับบันทึกนี้ที่การหาคำตอบข้อสงสัย และการเชื่อมโยงเหตุการณ์เท่านั้น
คุณพัชราภรฯลองประยุกต์ใช้ดูนะคะ จะเพิ่มคุณค่าการบันทึกของเราได้ค่ะ .. จะบันทึกแบบไหนก็จงบันทึกต่อไปนะคะ ให้กำลังใจค่ะ