​“เขื่อนเขาแหลม”

ณ มุมหนึ่งซึ่งไกลไปจากบ้าน

ปลายเมืองกาญจน์ฐานถิ่นแผ่นดินเก่า

“ทวีชัยผาภูมิ” ปูมลำเนา

ติดเชิงเขาเราฝ่ามาทักทาย

มองตะวันยามเย็นเห็นขอบฟ้า

กระทบน้ำสะท้อนมาหาความหมาย

ผิวนทีสีทองส่องประกาย

กระพริบพรายวิบวับประดับแดน

สุรีย์ลอยคล้อยลงตรงหลังเขา

สะท้อนเงาเทาทาน่าหวงแหน

วาววิมุติดุจสวรรค์วิมานแมน

ไม่เหมือนแม้นที่ใดในแผ่นดิน

สงบงามเรียบง่ายริมสายน้ำ

ตะวันค่ำล่ำลาภูผาหิน

หมู่วิหคกลับมาจากหากิน

ต่างโผบินคืนหลังกลับรังนอน

สายลมเย็นโยกไกวใบไม้ร่วง

ใบเหลืองควงเคว้งคว้างระหว่างร่อน

เพื่อการกลับลับลงในดงดอน

แล้วพักผ่อนนอนหลับอีกนับนาน

ณ มุมนั้น...เหนือเงาเขื่อนเขาแหลม

มาพักแรมบนเรือนเหมือนกับบ้าน

หลังเล็กเล็กริมน้ำสุขสำราญ

ทิพย์สถานแห่งหนึ่งซึ่งงดงาม

โสภณ เปียสนิท

บันทึกที่บ้านสวนทวีชัยผาภูมิ ทองผาภูมิ กาญจนบุรี