แม้จะมีเพียงคนเดียว (31 พฤษภาคม 2559)

มีนักเรียนเพียงคนเดียวก็จะสอน

จากการมาฝึกสอน (ฝึกประสบการณ์วิชาชีพครู)
เป็นอาทิตย์ที่ 3 แล้ว แต่ในความรู้สึก
เหมือนกับว่าอยู่ที่นี่มานานแล้ว
กิจวัตรในแต่ละวัน เหมือนจะ...เข้าที่ เข้าทาง
แต่มีบางอย่างที่ยังต้องใช้ความ "เข้าใจ"

ดิฉันยังปรับตัวไม่ได้
เรียกง่ายๆว่า "ยังแบ่งเวลาไม่ได้" จะดีกว่า
ไหนจะเขียนแผนการสอน
ไหนจะต้องปฏิบัติหน้าที่
ไหนจะต้องคิดกิจกรรม

แต่พอฉันรู้สึกว่าเหนื่อย
ฉันหันมามองครูพี่เลี้ยง
ท่านทำงานหนักกว่าฉันเป็นไหนๆ
...ไหนจะทำหน้าที่ครู
...ไหนจะงานพิเศษ ทั้งงานโภชนาการ
งานธุรการชั้นเรียน
...ไหนจะงานที่บ้าน
...ไหนจะต้องให้คำปรึกษาแก่ฉัน
...ไหนจะต้องตรวจแผน
...ไหนจะดูแลเด็กนักเรียน
แต่ไม่น่าเขื่อ ท่านทำสิ่งเหล่านี้ได้
และได้เป็นอย่างดีด้วย

ตั้งแต่มาฝึกสอน ฉันยังไม่เคยได้ยิน
ครูพี่เลี้ยงท่านบ่นว่า "เหนื่อย" เลยสักครั้ง

แล้ววันนี้ เป็นวันที่ครูท่าน สอนพิเศษ
เป็นการสอนพิเศษในห้องเรียน
โดยเก็บค่าเรียนพิเศษที่ถูกมากๆ
ฉันคิดว่าน่าจะเป็นค่าเอกสาร หรือ แบบฝึกหัดมากกว่า
ถ้าคิดจะเอากำไร ... ไม่มีวันคุ้มแน่ๆ

ท่านบอกกับฉันว่า "เราไม่ได้อะไรจากตรงนี้หรอก
ให้เขาได้ฝึกอ่าน ฝึกเขียนก็ดีแล้ว ...ถึงแม้มีคนเดียวครูก็จะสอน"

เป็นคำที่ไม่ต้องอธิบายความหมายให้มากความ
เพราะมันสื่อถึง "จิตวิญญาณครู" ได้อย่างไม่ต้องการคำแปลใดๆ