วันที่ 7 ครูเวรวันพุธ…แสนสนุกกับนักเรียน ป.1 (25/05/2559)

ได้เป็นครูเวรวันนี้ ไปโรงเรียนตั้งแต่เช้า เช้าขนาดที่ว่าไปถึงแล้วยังไม่มีครูมาสักคน และเมื่อมาถึงก็รีบเก็บของและออกไปยืนเวรหน้าโรงเรียนคอยรับนักเรียน และครูเวรก็เริ่มมาถึง ครูเหมียวเป็นครูเวรวันนี้เล่าให้ฟังว่าเมื่อคืนครูได้นอนตี 3 เพราะเตรียมโครงงาน ครูรู้สึกเหนื่อยแต่ก็ทำ ครูอยากให้เด็กได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ตอนแรกครูก็ว่าจะไม่ทำแต่เด็กนักเรียนชอบ ครูก็ให้ทำและยอมเหนื่อย และคิดว่าจะทำให้ดีที่สุด การยืนเวรวันนี้ทำให้ได้รู้จักครูเพิ่มขึ้นอีกหนึ่งคน รู้สึกว่าครูที่นี่จะมีจิตวิญญาณความเป็นครูสูง รู้สึกได้รับพลังและความคิดบวกเพิ่มขึ้นอีก และครูอีกท่านหนึ่ง คือครูเอ ซึ่งก็เป็นครูพี่เลี้ยงของแนน เพื่อนนักศึกษาฝึกสอนของฉัน ได้บอกครูเหมียวว่าให้ทำให้เต็มที่ นักเรียนมีศักยภาพมากพอ ต้องเชื่อและอย่ากดดัน ทำมันให้ดีที่สุดนั่นแหละ แล้วทุกอย่างจะดีเอง รู้สึกว่ายืนเวรวันนี้ได้สาระดีๆอีกเยอะ และได้เห็นว่านักเรียนแต่ละคนมาโรงเรียนอย่างไร และต้องทำอย่างไรในการยืนเวรรับนักเรียนหน้าโรงเรียน ซึ่งตอนเย็นก็ต้องมาทำเหมือนกับตอนเช้านี้ด้วย

วันนี้เป็นวันที่จะได้ดูแลนักเรียนชั้น ป.1 แทนครูพี่เลี้ยง เพราะวันนี้ครูจะต้องพาเด็กนักเรียนไปแข่งทักษะที่โรงเรียนต้นแก้วผดุงพิทยา ซึ่งจะไปทั้งวันนี้และวันพรุ่งนี้ วันนี้จึงได้รับผิดชอบ ป.1 และได้สลับคาบสอนกับเน็ต เพราะดูแลชั้นประถมต้นด้วยกันสองคน และเมื่อคุณครูไม่อยู่ ครูนักศึกษาฝึกสอนก็ต้องงัดทุกไม้มาใช้กับการควบคุมดูแลชั้นเรียน สิ่งที่ทำคือ การทำให้เด็กนักเรียนชั้น ป.1 ไม่ออกนอกห้องหรือลุกเดินไปมา โดยการใช้ข้อตกลงคือ การทำเวรทำความสะอาด หากใครลุกแล้วครูเตือนเกิน 3 ครั้ง นักเรียนจะมีชื่อบนกระดานทันที และในตอนเย็นจะต้องทำความสะอาดห้องเรียนช่วยเวรประจำวันนี้ด้วย เมื่อนักเรียนได้ทราบข้อตกลงร่วมกันก็ไม่ค่อยมีใครทำผิดกติกา แต่ก็มีแค่คนถึงสองคนเท่านั้นที่ยังทำ และฉันก็เตือนไปแล้ว ที่สุดก็เขียนชื่อบนกระดาน เมื่อเขาเห็นชื่อตัวเองบนกระดานก็กลับมานั่งที่และคัด ก-ต ที่ครูพี่เลี้ยงได้ฝากไว้ให้คัดจนจบชั่วโมงแรก ฉันเห็นว่าเด็กคงจะเบื่อมากแล้ว จึงเล่านิทานเรื่องทำไมช้างจึงมีงวง สอดแทรกคำถามให้เด็กๆได้ตอบ เด็กๆสนใจมากและบางคนก็มีคำถามกลับมาให้ฉันได้ตอบ ฉันรู้สึกว่าการได้อยู่กับเด็กนักเรียนแล้วเด็กนักเรียนมีความสุขกับสิ่งที่ทำด้วยกัน มันเป็นอะไรที่ดีมากๆ และในชั่วโมงก่อนพักเที่ยงก็ได้ไปสอนภาษาไทยชั้น ป.3 ก็ให้เล่นเกม วันนี้ห้องเรียนค่อนข้างวุ่นวาย แต่เด็กๆสนุกที่ได้เล่นเกมแข่งกันตอบคำถามในเรื่องที่เรียน ผ่านไปครึ่งวัน เสียงหายไป 50% ตอนบ่ายก็กลับมาอยู่กับนักเรียนชั้น ป. 1 เหมือนเดิม จึงให้นักเรียนคัดต่อให้เสร็จในชั่วโมง แล้วต่อด้วยการเปิดสารคดีชีวิตของจระเข้ให้นักเรียนดู นักเรียนตื่นเต้นและตั้งใจดูมาก แม้จะดูในจอเล็กๆจากคอมพิวเตอร์ของฉันเอง ระหว่างที่ดู ฉันก็สอดแทรกคำถามไปด้วย เด็กๆตอบได้ และไม่เดินวุ่นวายในห้องเรียนเลย

และในตอนเย็นคนที่มีชื่อในกระดานก็ได้ทำเวรจริงๆ เพื่อเป็นตัวอย่างให้กับเพื่อนๆนักเรียนคนอื่นๆ และวันต่อๆไปฉันก็คิดว่าจะทำข้อตกลงกับเด็กนักเรียนอีก ถ้ามันได้ผลดี และเมื่อถึงเวลาเลิกเรียนก็ได้มีสายฝนพรำ การควบคุมเด็กนักเรียนในการให้กลับบ้านก็ยากขึ้นอีกเท่าตัว และเป็นหน้าที่ของนักศึกษาฝึกสอนทุกคนเพราะครูไม่อยู่ ต้องดูแลและระวังอย่าให้ตากฝนและดูแลเรื่องรถที่จะมารับนักเรียนด้วย ที่สำคัญวันนี้ฉันก็เป็นเวรประจำวันรับส่งนักเรียน งานนี้ถ้าไม่ได้เพื่อนๆนักศึกษาช่วยกันคงจะไม่รอด ขอบคุณความมีน้ำใจของทุกคนจริงๆ เมื่อถึงเวลาฝนหยุดก็ได้ทำหน้าที่ต่อไป ส่งนักเรียนกลับบ้านหน้าประตูโรงเรียน นั่งรอผู้ปกครองมารับนักเรียนจนถึงคนสุดท้าย ครูจะต้องไม่ทิ้งเด็กนักเรียนไว้ เพราะหากนักเรียนเป็นอะไรไปหรือเกิดเรื่องอะไรขึ้นมา คงไม่ดีแน่ๆและคนเป็นครูจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย

สำหรับในวันนี้ วันที่มีแต่นักเรียนอยู่ตลอดเวลา กับความวุ่นวายและเสียงที่เริ่มหายไป แต่สิ่งที่ได้คือประสบการณ์ในหลายๆสิ่ง ขอบคุณทุกสิ่งที่ได้เรียนรู้ แล้วพบกันใหม่พรุ่งนี้นะเด็กน้อยชั้น ป.1