กาลพฤกษ์...ผลัดใบ (ตอนที่ 1)

ธงชัยนั้นใกล้เข้ามาเวลานั้นก็เคลื่อนคล้อย แววความหลังก็เริ่มลอยมาใกล้มือ

... เนื้อเพลงที่ชาวมอดินแดงเคยขับขานในฤดูเชียร์กลางร่วมกับเพื่อนร่วมรุ่นนับพันค่อนหมื่นกลางสนาม เพลงประจำมหาวิทยาลัยที่มีเนื้อหาให้หึกเหิมควบคู่ไปกับการชี้ให้เห็นสัจธรรมว่าเวลามิได้หยุดนิ่ง เคลื่อนคล้อยไปตามกาล ระยะเวลา 4 ปีบ้าง 5 ปีบ้าง 6 ปีบ้างตามหลักสูตรที่ได้ร่วมเรียน ร่วมรัก ร่วมทุกข์ ร่วมสุข ร่วมเรียนรู้วิชาการ และวิชาชีวิต เพื่อมุ่งหวังว่าจะมีใบ “ปริญญา” อันเปรียบเสมือน “ธงชัย”

ปี 1 ตอนเป็นเฟรชชี่ พี่ๆและอาจารย์ พาทำอะไรก็ดูจะทำกันไปตามๆกัน พาเล่นเกม ร้องเพลง เต้นแร้งเต้นกา หยอกล้อเล่นกันก็ดูจะทำกันพร้อมเพรียง วันแรกที่เข้าหอพัก เขาจัดกิจกรรม “สู่รั้วมอดินแดง” ตามาด้วย “กลุ่มสัมพันธ์” และลากยาวไปถึง “เชียร์กลาง” “บายศรีสู่ขวัญ” “ไหว้ครู”......กิจกรรมรับน้องส่วนกลางก็จบสิ้นลง จุดพีคสุดๆคือเชียร์กลางสิ้นสุดลง “พี่เลี้ยงน้องใหม่” ทำหน้าที่เสร็จสิ้น ยกน้องๆให้พี่ๆที่คณะ รับไม้ต่อไปจัดกิจกรรม “เชียร์คณะ” ไฮไลท์ของการรับน้องที่คณะคงหนีไม่พ้น “พี่สต๊าฟ” หรือ”พี่ปกครอง” ที่เล่นบทโหด (อยู่บ้าง) เพื่อ “เอาน้องให้อยู่หมัด” (ใช้คำแรงไปป่าวหว่า) น้องมีหลายระดับ มีความต่างอยู่มาก พี่ก็ใช้กระบวนการเชิงจิตวิทยาแบบกลุ่มเพื่อหวังเป้าหมายหลักคือ “ความสามัคคี” หรือใน SOTUS คือตัว U ให้มีความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน (เฮ้ย คนเขียนไม่ได้เข้าข้าง Lotus เอ้ย SOTUS นะเว้ย แค่เข้าใจ ฮ่าๆๆๆ) แล้วมันก็ผ่านไปด้วยดี พอผ่านเชียร์คณะได้ บางคณะเสร็จเชียร์ก็ได้รุ่น บางคณะก็ยังต้องมีกิจกรรมที่ต้องพิสูจน์ให้รุ่นพี่ทั้งหลายยอมรับ ต่างๆนานา ก็ว่ากันไป ยังมีกีฬาน้องใหม่และกีฬาระหว่างคณะอีก บลา บลา บลา จบกิจกรรมปั๊บ สอบกลางภาค เฮ้อ อ่านหนังสือไม่ทัน ทำงานส่งไม่เส็จ การอสบครั้งแรกเสร็จสิ้น คะแนนเก็บและคะแนนกลางภาคบางวิชาออกเร็ว บางวิชาออกช้าจนเกือบสอบปลายภาค การสอบกลางภาครอบแรกเริ่มทำให้เห็นแววว่า เฮ้ยแม่ง ทำไมคะแนนได้น้อยจังวะ ตอนเรียนมัธยมทำไมได้คะแนนง่ายกว่านี้ หายใจเข้าสามสี่ครั้ง ก็สอบปลายภาค อ่านหนังสือไม่ทัน งานก็เสร็จช้าเช่นเคย เอาวะ สอบคราวนี้ต้องสู้ศึก รบเอาชัย บลา บลา บลา ถึงวันสอบวิชาสุดท้าย เอ้า ฉลอง สอบเสร็จ ปิดเทอม ......เมากันตามสเต็ป .......ปิดเทอม ท่องเที่ยว กลับบ้าน เกรดออก นี่แหละประเด็น เกรดออกแล้ว เฮ้อ เกรดหรือเงินทอน ทำไมมัน เฮ้อ เอาเนอะ ปลง เทอมหน้าเอาใหม่........เทอมปลายผ่านไป ก็ไม่ต่างจากเทอมแรก ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด อ่าหนังสือไม่ทัน การบ้านไม่เสร็จ สอบปลายภาค ปิดเทอม เกรดออก เอ้า...........เฮ้อ ใบเกรดที่ส่งมาจากมหาวิทยาลัยไปที่บ้านเมื่อไหร่ จะไปดักรอไปรษณีย์ แม่จะได้ไม่เห็น ฮ่าๆๆๆๆๆ

ปล.1 : เพื่อนปี 1 ตอนเข้ามาใหม่ๆ แม่ม เยอะแยะ อยู่ถึงเทอมปลายแม่ม หายไปไหนหมดวะ

ปล.2 : รอติดตามอ่านตอนที่ 2-3-4 ด้วยนะครับ เรื่อง ปี 2-3-4

ปล.3 : ใครอ่านจบ กรุณาบอกด้วยรนะครัช