..
ความสุข 4 อย่างนี้ มันต่างกันอย่างไร?
..
ความสุขที่ 1 ความสุขจากธรรมชาติ : ความสุขตามธรรมชาตินั้น เป็นความสุขพื้น ๆ ที่เมื่อก่อนผู้เขียนคิดเสมอว่า..มันมีแค่ "สุขเดียว" เท่านั้น ไม่ว่าจะเป็นความสุขแบบไหน?ก็ตาม... มันก็เหมือนกันหมด ...ความสุขจากการได้อยู่ในครอบครัวที่อบอุ่น กินอิ่ม นอนหลับ ความสุขที่มีคู่ครองที่ดี มีลูกดี แค่นี้มันก็เป็นความสุขทางใจที่มากพอแล้ว
..
อยู่มาจนกระทั่งวันหนึ่ง... ผู้เขียนได้ค้นพบความสุขที่ 2 เข้าโดยบังเอิญ ไม่อยากจะเชื่อเลยครับว่า.... ความสุขทีมีอยู่บนโลกใบนี้มันจะมีมากกว่า 1 ...แต่สุดท้ายมันก็มีของมันจนได้ ความสุขที่ 2 ความสุขจากสมาธิ ....วันที่ผู้เขียนได้มาสัมผัสสมาธิ สมาธิที่ผู้เขียนพบเจอนั้น เป็นมากกว่าที่คิด เพียงแค่เราได้ทำสิ่งนี้อย่างสม่ำเสมอ..... ไม่อยากจะเชื่อเลยว่า...วันคืนที่ล่วงเลยผ่านไปนั้น ความสุขตัวที่ 2 ในชีวิตของผู้เขียน มันก็โผล่ออกมาให้เห็น ครับ ความสุขตัวนั้นก็คือ "ความสุขจากสมาธิ"..นั่นเอง
..
ความสุขจากสมาธินี้.... ใครทำใครได้ครับ ไม่มีใครรู้หรอกว่า...ความสุขจากสมาธินั้นเป็นเช่นไร?
และหากมีคนมาบอกว่า..มันเป็นแบบนั้น แบบนี้ ..ผู้เขียนก็จะไม่เชื่อครับ...
เพราะอะไร? ...เพราะว่า...ความสุขตัวนี้ผู้เขียนเป็นผู้ค้นพบด้วยตัวเอง
..
ความสุขจากสมาธินั้น..มันเบาสบาย อบอุ่น อิ่มเอิบ มากกว่าความสุขจากธรรมชาติที่ผู้เขียนเคยพบเจอ....จริง ๆ
..
แล้วความสุขตัวที่ 3 ละ!!..มันมาจากไหน?
มันมาจากตัวนี้ครับ "ฌาน"
ความสุขที่ 3 ความสุขจากฌาน...ผู้เขียนมีครูบาอาจารย์ครับ และวินาทีนี้..ผู้เขียนก็ยังคงเชื่อมั่นและศรัทธาในตัวของท่านเสมอ พระอาจารย์หลวงพ่อวิริยังค์ท่านบอกไว้ว่า : ความสุขที่ได้จากฌานนั้น... เมื่อเราทำสมาธิไปอย่างสม่ำเสมอและเมื่อถึงเวลานั้น... ความสุขตัวนี้มันจะพรั่งพรูเข้าสู่ใจของเรา แบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว มันพรั่งพรูเข้ามา...ทำให้เราอดแปลกใจไม่ได้ว่า...มันมาจากไหนกันแน่?....เจ้าความสุขตัวนี้เนี่ย!!
..
พระอาจารย์หลวงพ่อฯท่านบอกไว้ครับว่า...มันไม่ได้มาจากไหนหรอก?... มันก็มาจาก....สมาธิที่เราทำอย่างสม่ำเสมอนั้นเอง!!
ผู้เขียนเชื่อครับว่า...มันต้องเป็นเช่นนั้น.. เหมือนกับที่ได้สัมผัสความสุขตัวที่ 2 มาแล้ว..
..
cr.ภาพจากคุณ นงนาถ จิตรมณียพันธ์
..
และความสุขตัวสุดท้ายละ!!...ความสุขที่ 4 ความสุขจากญาณ
..
ความสุขตัวนี้มันคืออะไร?
พระอาจารย์หลวงพ่อฯ ท่านบอกไว้ครับว่า...มันเป็นความสุขที่ต่อยอดมาจากฌาน.... แต่เป็นความสุขที่ต่างกันคนละแบบ
ความสุขที่ได้จากฌานนั้น... ยังคงเป็นความสุขที่มีอารมณ์กำกับอยู่ หรือแม้กระทั่งความสุขจากธรรมชาติ หรือความสุขจากสมาธิก็ตาม..มันก็มีอารมณ์กำกับอยู่ทั้งนั้น... แต่ความสุขที่ได้จากญาณที่สร้างขึ้นนั้น.. เป็นความสุขที่ปราศจากอารมณ์
..
เพราะอะไร?
เพราะว่า..อารมณ์ที่มีอยู่นั้นนั้นได้ถูกสมาธิขจัดออกไปเสียจนหมดแล้ว
เพราะฉะนั้นความสุขที่เกิดจากญาณนี้... จึงเป็น"ความสุขที่รู้ซึ้ง" นั้นเอง เพราะว่า คำว่าญาณนั้น คือ "ความรู้สู่ความสำเร็จ"
..
..
ชีวิตที่ดำรงอยู่ต่อไปนั้น ยังมีสิ่งที่น่าค้นหาเสมอ...
ผู้เขียนเชื่อครับว่า... โลกทัศน์ของคนเรานั้นบางครั้งมันทำให้เรามองมุมบางมุมต่างกันไป แต่ผู้เขียนเชื่อเสมอครับว่า...มุมของสมาธิที่เรามีพระอาจารย์องค์เดียวกันนั้นเราจะมองเหมือนกัน และเราก็จะก้าวเดินไปด้วยกัน
"สิ่งที่เราทำเราปฏิบัติกันอยู่ทุกวันนี้ เราก็ไม่ได้ทำเพื่อใครทั้งนั้น...สิ่งที่เราทำ เราปฏิบัติกันอยู่ทุกวันนี้ เราทำไปก็เพื่อตัวของเราเองอย่างแท้จริง.."
ขอบคุณมากครับ
พี่ใหญ่ อาจารย์โอ๋ ครับ
อ่านบันทึกนี้..แล้ว..ระลึกถึงคำเทศน์ ของท่าน..ปราโมทย์โช..ที่กล่าวถึงความสุขชนิดนี้..ที่สุขถึงขั้นที่ทนไม่ไหว..ตายได้.จากสุขนี้...เจ้าค่ะ..