วันที่ 1 อ้อมกอดฟ้าขาว (16 พฤษภาคม 2559)

ก้าวแรกที่เดินเข้ามา จากนักศึกษาที่มาช่วยงาน กลายเป็นนักศึกษาฝึกสอน 1 ภาคเรียน

เริ่มต้นวันเปิดเทอม 1/2559 ก้าวแรกแห่งรั้วฟ้าขาว วันนี้ตื่นเต้นมากนอนไม่ค่อยหลับ ตื่นเช้ามาโรงงเรียน สิ่งแรกที่พบ นักเรียนทำความสะอาดโรงเรียนอย่างเช่นเคย แต่ผู้ปกครองที่มาส่งลูกเยอะมากขึ้น สภาพแวดล้อมรอบๆ ก็ยังเหมือนเดิม มีคุณครูที่น่ารักเหมือนเดิม เช้าวันเปิดเรียนเด็กๆ แต่งตัวด้วยชุดนักเรียนใหม่ รองเท้าใหม่ หน้าตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม เดินจูงมือมากับผู้ปกครอง แต่ก็มีนักเรียนชั้น ป. 1 บางคนที่มาพร้อมคราบน้ำตา เพราะยังไม่ชินกันสถานที่และผู้คนในโรงเรียน

เช้าวันนี้ก็เหมือนทุกครั้งที่เคยมา จะมีเสียงเด็กๆ ร้องทัก "ครูป่าน" แล้ววิ่งมากอด อยู่ตลอดทางที่เดินเข้ามาในโรงเรียน แต่แตกต่างตรงที่จากเคยคุมชั้นประถมศึกษาตอนต้น ต้องย้ายไปชั้นประถมศึกษาตอนปลาย และที่ตื่นเต้นมากๆ คือ การแนะนำตัวหน้าเสาธง ซึ่งก็เคยแนะนำมาครั้งหนึ่ง แต่มันก็ยังไม่ชิน ตื่นเต้น หายใจไม่คล่อง หลังจากนั้นเราก็มานั่งปรึกษากับครูที่ปรึกษา เพื่อวางแผนการจัดการเรียนรู้ และก็ได้เจอกับเพื่อนต่างสถาบันที่เป็นผู้ชายคนเดียว นักศึกษาฝึกสอนคนเดียวที่ไม่ได้มาจากนักศึกษาครูเป็นเลิศ

พักกลางวันนี้ แกงเผ็ดกับผัดขิง แม่น้อยก็ยังทำอาหารฝีมือไม่ตกจริงๆ อร่อยจนต้องต่อจานที่ 2 แต่ในทางกลับกันก็เหงาเหมือนกัน เพราะเมื่อก่อนนั่งกินข้าวกันเยอะแยะ แต่ตอนนี้ต้องมานั่งกินข้าวกัน 4 คน

หลังจากนั้นเราก็มาประชุมการจัดทำแผนการจัดการเรียนรู้ ว่าจะสอนอย่างไร มีขั้นตอนและวิธีการสอนอย่างไร โดยครูสาธิตและแนะนำการสอนอย่างเป็นกันเอง เข้าใจง่าย ภาระกิจต่อไปคือ การตามหาสมาชิกในชุมนุมเต้นแอโรบิกของเรา ก่อนนักเรียนจะเข้าแถวเดินทางกลับบ้าน

การเป็นครูไม่ใช่แค่สอนหรือกิจกรรมการเรียนรู้ แต่ต้องเป็นผู้หมั่นศึกษาหาความรู้อยู่ตลอด เพราะ ทุกครั้งที่เด็กนักเรียนถาม เราก็ต้องตอบให้ได้ว่า ทำไม เพราะอะไร

ขอบคุณความทุ่มเทของคุณครูที่เดินฝ่าอากาศร้อนๆ เพื่อไปเอาตัวอย่างแผนมาให้เราศึกษาและดูเป็นตัวอย่าง

[ขจิต ฝอยทอง]

ตามมาเชียร์คุณครู

ไปสอนกันแล้วไวมาก

สู้ๆครับ

รออ่านอีก

[Ongkuleemarn]

คุณครูป่าน ...

"เด็ก" คือ เสน่ห์สำคัญของคนเป็นครู

ป.ล. บันทึกอยู่ผิดบล็อกนะครับ ลองแก้ไขนะ ;)...

[สายน้ำที่ไม่หยุดนิ่ง]

Ongkuleemarn

ขอบคุณคะ

แก้ไขเรียบร้อยแล้วนะคะ