​เตรียมพร้อมหรือยัง (Are you ready?)

ผมมีโอกาสได้เป็นพิธีกรงานศพค่อนข้างบ่อย ส่วนมากก็เป็นพี่ ๆน้อง ๆ เพื่อนครูที่ขอแรงให้ช่วยงานญาติผู้ใหญ่ต่าง ๆ แต่ก่อนไม่ค่อยอยากเป็นพิธีกรงานศพนัก เพราะผมมองว่าเป็นงานที่ออกเศร้าๆตัวเองไม่ค่อยถนัดกลัวทำได้ไม่ดีนัก ทำไปทำมาเป็นพิธีกรงานศพนี่บ่อยกว่างานแต่งซะอีก ช่วงปีหลัง ๆ มานี่ เวลาที่ใครโทรมาบอก "วิทย์ว่างไหม ช่วยเป็นพิธีกรงานศพ...ให้หน่อย" ผมจะรีบรับปากทันที ด้วยเหตุที่ว่า เวลาเราทุกข์ก็คงอยากให้มีคนที่ไว้ใจได้ช่วยเหลือ การที่เจ้าภาพโทรหาถือว่าเขาไว้ใจเรา เราเองก็ได้ช่วยบรรเทาทุกข์ของเขาในวิธีที่เราถนัดและทำได้

วันนี้ผมได้มีโอกาสเป็นพิธีกรงานศพให้กับคุณยายท่านหนึ่ง ซึ่งผอ.รุ่นพี่ผมท่านเคารพนับถือก็เลยโทรถามผมว่าว่างไหม ในงานพิธีก็ดำเนินไปตามปกติเรียบร้อยจวบจนเสร็จงาน ผมก็พูดคุยและลาเจ้าภาพรวมถึง ผอ.รุ่นพี่ออกมาเพื่อจะขับรถกลับบ้าน พลันได้เห็นคุณยายท่านนึงที่มางานเดินมากับกลุ่มเพื่อน ผมก็ยกไหว้ท่านแล้วก็ยิ้มให้ท่าน ก่อนที่คุณยายจะยิ้มกลับด้วยใบหน้าแจ่มใสแล้วพูดขึ้นว่า "พิธีกรเสียงเพราะมาก พูดได้ดีจริง ๆ ฯลฯ ...งานยายมาช่วยพูดเป็นพิธีกรให้หน่อยนะ" ผมก็ตกใจ อึ้งไปชั่วขณะ ก่อนจะตอบไปว่า ไม่หรอกครับยายยังแข็งแรงดีอยู่เลย ก่อนที่ท่านจะยิ้มให้ผมแล้วเดินไป คนใกล้ๆยายบอกผมว่า 88 แล้ว คงหมายถึงอายุของยาย

ผมเชื่อว่าที่ยายพูดกับผมคงไม่ได้ล้อเล่น แต่เป็นการพูดโดยคิดหรือตั้งใจอย่างนั้นจริง ๆ หลายคนคงบอกว่าไม่แปลกหรอก ก็ยายอายุ 88 แล้วนี่ ถือว่าเป็นไม้ใกล้ฝั่งแล้ว ถ้าคิดให้ดีไม่ว่าจะอายุเท่าไหร่ 3 /15 / 21/ 36 / 44/ 60 รึ70 ทุกคนก็มีสิทธิ์ที่จะไปจากโลกนี้ได้ในทุก ๆ วันเหมือนกัน ผมเตรียมพร้อมเหมือนที่คุณยายท่านนั้นได้เตรียมไว้รึยัง เราทุกคนล่ะได้เตรียมอะไรไว้บ้างรึยัง แต่แปลกที่ผมยังติดตากับคำพูดที่คุณยายพูดอยู่ "งานยายช่วยมาเป็นพิธีกรให้หน่อยนะ"

-ยินดีครับถ้าจะทำประโยชน์ให้คนอื่นได้บ้าง ผมตอบในใจ-