สิ่งที่ยากที่สุดคือการตัดสินใจของเราเอง...เพราะถ้าเราตัดสินใจถูกทาง...ทุกอย่างก็โล่งแจ้งเบาสบาย...
วันนี้ผมเดินทางมาถึงที่ทำงานเห็นเพื่อนในที่ทำงานลงรถมาด้วยกันเป็นคู่ ๆ พอเห็นผมพวกเขายกมือไหว้...ยิ้มอย่างอารมณ์ดี...ผมยกมือรับไหว้และยิ้มตอบ...ในใจชื่นชมความมีมิตรไมตรีต่อกัน...
ทำให้ผมได้มุมมองว่า...คือฤดูนี้...จิตใจคนเย็นสบาย...หนาว...ต้องการใครสักคน...เป็นเพื่อนร่วมเดินทางชีวิต...ขอให้มีความสุขทุก ๆคนนะครับ...ฮา ๆ เอิก ๆ...
พอผมเข้ามาที่สำนักงานเลขา ฯ ได้รับสาร 1 ฉบับ ความสุขใจที่มีอยู่หายไปพักหนึ่ง...คือ เป็นคำสั่งบัณฑิตวิทยาลัย ของมหาวิทยาลัยทักษิณ เรื่อง แต่งตั้งคณะกรรมการผู้รับผิดชอบหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา
โดยแต่งตั้งผมเป็น กรรมการและเลขานุการ สั่ง ณ วันที่ 13 พ.ย.49 ลงนามโดย...
ประดิษฐ์ มีสุข คณบดีบัณฑิตวิทยาลัย ( แทน )อธิการบดี...
ผมน้อมรับเพื่อทำงานให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้...ตามความสามารถของผม...เป็นการปฎิบัติธรรมในสายงานโดยตรงครับ...ผมมองว่าการทำงานของแต่ละท่าน...ล้วนสวมหมวกหลายใบ...ท่านทั้งหลายมอบหมายให้มา...ท่านอาจเห็นว่าคน ๆนี้คงทำสิ่งนี้ได้...นั่งเอง...
เราคงหามุมมองและเดินทางไปสู่จุดนั้นว่า...การทำงานให้สนุกเป็นสุขกับการทำงาน...นะครับ...คุณสวมหมวกกี่ใบแล้วครับขณะนี้...ฮา ๆ เอิก ๆ...
นั่นซินะคะ คนอื่นมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบหลายอย่าง แต่นิวซิรับผิดชอบนิดหน่อยก็บ่นซะแล้ว ต่อไปนิวจะคิดหลาย ๆ มุมให้มากกว่านี้คะ
ขอบคุณที่ทำให้นิวมองเห็นอะไรบางอย่างนะคะ...
สวัสดีครับ คุณนิว
เมื่อดูดี ๆ ทุกคนล้วนมีหน้าที่แตกต่างกันไปครับ
ช่วงไหนเราทำหน้าที่อะไร...ไม่สำคัญเท่า...เรารู้ว่าช่วงนั้นเราจะทำให้ดีที่สุดได้อย่างไร...นะครับ
ขอบคุณครับที่เข้ามาเติมเต็มต่อยอดแนวคิด
ขอบคุณครับ
จาก...umi
ดีใจและชื่นชมอาจารย์ที่อาจารย์มีความสุขกับความเป็นไปของชีวิต
................
ไม่ว่าจะสวมหมวกกี่ใบ อาจารย์ก็มี "ใจเดียว" ใช่มั้ยครับ
ใจที่มุ่งมั่น ใจที่ปล่อยวาง และใจที่เปี่ยมสุข
อ่านบันทึกเห็นวิถีของอาจารย์แล้ว...สอนตัวเองได้ดีครับ
สวัสดีครับ คุณ จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
ด้วยความยินดีครับ...ผมก็ดีใจและชื่มชมคุณเหมือนกันครับ...
มีใจเดียวครับ...แต้มี 4 ห้อง ฮา ๆ เอิก ๆ
ขอบคุณครับที่เข้ามาเติมเต็มต่อยอดให้...
ขอบคุณครับ
จาก...umi