๗๓๗. การฝึกจิตให้คิดดี

การฝึกจิต...เป็นเรื่องยาก หากคน ๆ นั้น ไม่เคยปฏิบัติมาก่อน

แต่หากลงมือปฏิบัติแล้ว...แม้ว่า ต้องใช้เวลานานพอควร

เมื่อได้ทำ ก็ทำไปเรื่อย ๆ คิดแต่ในสิ่งที่ดี ไม่คิดสิ่งร้าย

สิ่งต่าง ๆ ที่เราคิดดี คิดบวก...จะย้อนกลับมายังตัวของเราเอง

จิตใจจะผ่องใส ไม่ขุ่นมัว...มองไปทางไหน ก็มีแต่ความสุข

อิ่มเอิบภายในใจ...แม้สิ่งร้าย ๆ ต่าง ๆ เวลาจะเข้ามาสู่ตัวเรา

มันจะทำให้จิตเรา สามารถสัมผัสได้...ไม่รู้ใครเป็นแบบนี้หรือเปล่า?

สำหรับตัวฉัน ๆ เป็น ฉันสามารถรู้ได้ด้วยตัวของฉันเอง

พ่อบ้านบอกฉันว่า...ตัวของฉันมีกำแพงแก้ว คอยปกป้องอยู่

ฉันเล่าว่า...เวลาฉันมีเรื่องไม่สบายใจ หรือมีคนคิดร้าย

กระแสจิตที่ร้าย จะมุ่งมาให้ฉันได้สัมผัส เป็นแสงวาบ ๆ

ในตอนกลางคืน แต่ก็ไม่สามารถเข้ามาหาตัวของฉันเองได้

ฉันเฝ้าสงสัย ถามกับตัวเองเสมอ...จนฉันเก็บต่อไปไม่ไหวแล้ว

คนที่ฉันถาม ก็คือ พ่อบ้าน...ท่านบอกว่า...เพราะฉันเป็นคนคิดดี

จิตใจดี สิ่งร้าย ๆ เมื่อเข้ามา...ได้ประมาณ ๑ เมตร แต่ก็เข้ามาใกล้ตัว

ของฉันเองไม่ได้...สุดท้ายก็เป็นแสงดับไป...เวลาเกิดเหตุ ฉันเฝ้าแต่

ภาวนา อุทิศส่วนบุญ กุศลที่ทำดีมาตลอด แผ่เมตตาให้กลับคืนไป

สุดท้ายสิ่งที่ฉันเป็น นั่นคือ ความสงบ มีจิตที่สงบ นิ่ง ใส และใจเย็นยิ่งขึ้น

ฉันจะปฏิบัติแบบนี้อยู่เสมอ...ก่อนนอนก็ฟังบทสวดมนต์ แม้ว่าฉันไม่ค่อยสวดมนต์

ในตอนกลางคืน และชอบฟังมากกว่า...ในความคิดของฉัน เมื่อฟังแล้วจะรู้สึกว่า

ตนเองมีความสุข แม้บทสวดธิเบต ซึ่งบางคนฟังไม่รู้เรื่อง...สำหรับฉันฟังรู้

และสัมผัสได้ว่า...จิตของฉันเอง มีความสุข สงบมากขึ้น...เหมือนเคยฟังที่ไหนมาก่อน

ในความเชื่อของฉัน อาจเป็นความเชื่อส่วนตัวของฉันเองว่า...ฉันเองเคยปฏิบัติมาก่อน

ฉันมีความเชื่อว่า...การที่เราอยู่บนโลกมนุษย์แล้วทำให้มีความสุขมาก ๆ นั่นคือ

การปล่อยใจให้นิ่ง สงบ มากที่สุด เวลานั้น จะทำให้ฉันมีความสุขมากที่สุด

มากกว่าสิ่งที่ฉันต้องมายึดติดกับทางโลก...ฉันไม่รู้ว่า คนอื่นเป็นแบบนี้หรือไม่

แต่สำหรับฉัน ๆ เป็นแบบนี้...แค่ประคอง "จิต" ของฉันให้คิดดี ต่อทุก ๆ คน

ฉันก็มีความสุข เวลาจะพูดจะคุย ก็ทำแต่สิ่งดี ๆ จะทำให้จิตเรามีความสุข

จิตกับความคิด ต้องไปด้วยกัน เมื่อคิดดี จิตก็เกิดสุข...นี่คือ สิ่งที่ฉันเป็น

และคิดว่า ไม่เสียดาย หากฉันละจากร่างที่อยู่บนโลกมนุษย์นี้ไปแล้ว...

และยังเชื่ออีกว่า...จิตของฉันเมื่อพ้นร่างนี้ไปแล้ว จะเป็นจิตที่ดี มีความสุข

ไปในที่ ๆ แห่งไหน ก็จะพบแต่ความสุข เข้มแข็งได้ เพราะไม่ได้มีจิตคิดร้าย

ต่อผู้อื่น...สำหรับตอนนี้ ฉันเริ่มฝึกแบบนี้ ให้กับ "นู๋ฟ้าคราม" เพราะเขาจะต้อง

เติบโตเป็นผู้ใหญ่...จะได้สร้างภูมิทางด้านจิตใจให้เข้มแข็ง ยามที่เธอพบเจอ

กับปัญหาต่าง ๆ เธอจะมีจิตใจที่เยือกเย็น สงบ และคิดดีต่อผู้อื่นเสมอ...

บางท่านบอกว่า...ทำยาก แต่สำหรับฉัน ๆ คิดว่า ไม่ใช่เรื่องยาก...เพียงอย่าเพิ่ง

ปิดประตู ไม่รับสิ่งที่จะปฏิบัตินี้เสียก่อน...ต้องค่อย ๆ ฝึกปฏิบัติไปเรื่อย ๆ

อย่างสม่ำเสมอ...เพราะฉันเอง ทำมาจนอายุจะ ๕๔ ปี แล้ว ไม่ยากเลย

หากคนเราคิดที่จะทำ...เพราะนี่คือ การปฏิบัติจิตให้ดี ยามที่เราอยู่บนโลกมนุษย์

ไม่มีสิ่งใด...ที่เราเกิดมาแล้ว เราจะไม่ฝึก...ทุก ๆ เรื่องเราถูกฝึกมาทั้งนั้น

แต่จะเลือกฝึกในทางที่ดีหรือไม่ดีเท่านั้นเอง

...

ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ

บุษยมาศ แสงเงิน

๑๑ เมษายน ๒๕๕๙