บนถนนยาวไกลในวันหนึ่ง
ระหว่างถึงแห่งใดไม่รู้จัก
ระหว่างที่ท่องไปได้ผ่อนพัก
อาจทายทักเพื่อนกันผู้ผ่านทาง
ตาจดจ้องมองไปในถนน
บางครั้งทนแสงส่องทั้งสองข้าง
มือจับพวงมาลัยให้เบาบาง
เร่งเครื่องบ้างผ่อนบ้างบนทางจร
เท้ายังคงเหยียบยันบนคันเร่ง
บางคราเกร็งแรงขาบางคราถอน
เลี้ยวซ้ายบ้างขวาบ้างบางช่วงตอน
เร็วจนร่อนบางเวลาช้าลงไป
มีบางทีวิ่งลงตรงทางลึก
บางทีคึกขึ้นสู่ภูเขาใหญ่
จดสติจับจ้องมองไกลไกล
แล่นผ่านไปผ่านไปตามวัยวัน
ช้ายามรถคันหน้ายังช้าอยู่
เร็วต้องรู้อัตราอย่าหุนหัน
ร้อนก็พักหนักก็ผ่อนนอนก็ทัน
หยุดแข่งดื้อถือดันอันตราย
การเดินทางบางทีเหมือนชีวิต
มีถูกผิดเส้นทางต่างจุดหมาย
ต่างก้าวเดินเบื้องต้นจนบั้นปลาย
ตราบสุดท้ายปลายทางที่ต่างกัน
โสภณ เปียสนิท บันทึกการเดินทาง เมย 2559
ขอบคุณทั้งสามกำลังใจ
"ตราบสุดท้ายปลายทางที่ต่างกัน..."
เชิญชวนให้ผู้อ่านตีความได้หลากหลาย และลึกซึ้งมากครับ
เป็นอย่างไรกันบ้างทางโน้น
ผมนานๆ เข้ามาที เพื่อเก็บความทรงจำ เป็นบันทึก เป็นบทกวี เป็นเรื่องเล่า
ตามแต่ความรู้แต่ละช่วง จึงไม่ค่อยได้ทักทายสนทนากับเพื่อนพ้องน้องพี่สักเท่าไร
สวัสดีค่ะ เข้ามาอ่านและทักทายค่ะ
Supaporn Nilayakanon,
ขอบคุณครับที่ทักทายกัน