ดาวบนฟ้า

ดาว ก็ยังคงเป็นดาว และจะยังคงอยู่ที่เดิม ไม่ไปไหน ไม่ว่าจะกลางคืนหรือกลางวัน ...แต่คนเรามักหลอกตัวเอง ดาวที่เห็นในยามค่ำคืนลิบ ๆ นั้น คือความหวัง คืออัญมณี คือสิ่งมีค่า พยายามดิ้นรนไขว่คว้า แม้จะเหน็ดเหนื่อย แม้จะลำบาก ........โดยหารู้ไม่ว่า สิ่งสวยงามที่ไกลลิบๆ ว่ามีค่านั้นแท้จริงคือเศษหินทรายที่ล่องลอย....นานแค่ไหนแล้วที่หลงลืมไปว่ายังมีดาวรอบตัวเรา ดาวข้าง ๆ เรา และดาวในใจเรา.........ที่เราไม่เคยให้ความสำคัญ

ดาว จะสวยที่สุด ในค่ำคืนฟ้ามืด.........เพราะเรามองไม่เห็นนอกเหนือสิ่งอื่นใด

ดาว ไม่เคยหายไปไหน.....เพียงแต่เราไม่สนใจ ในยามที่พระอาทิตย์ส่องสว่างให้มองเห็นสิ่งอื่นๆ มากมาย

ดาวสวยเท่าเดิมเสมอ.......เพียงจะสวยมาก หรือสวยที่สุด ขึ้นอยู่วันที่เรามองด้วยหัวใจและอารมณ์ที่แตกต่าง

ดาว...เป็นเพียงเศษหิน ทราย ที่ล่องลอย.....แต่เราก็มีความสุขดีที่จะหลอกตัวเองว่า ดาว คือสิ่งมีค่าบนท้องฟ้า

ดาว แม้จะมองไกลลิบๆ สุดมือเอื้อม.......แต่ก็ได้สร้างความฝัน ท้าทาย ให้เราพยายามไขว่คว้าไว้ในมือ....