๓๘๔. ไก่กับโก้..โชว์ฉ่อย...มะเร็งเต้านม
ไก่กับโก้..ได้มีโอกาสออกงานอีกแล้ว..โดยได้รับเทียบเชิญจากโรงพยาบาลเลาขวัญ จัดงานร่วมกันกับสาธารณสุขอำเภอ..รณรงค์ให้ความรู้เกี่ยวกับโรคมะเร็งเต้านม ในงานนี้..มีทั้งนิทรรศการให้ความรู้และมีทีมแพทย์พยาบาลมาตรวจให้ฟรี จัดในวันที่ ๑๕ มีนาคม ๒๕๕๙ ณ ห้องประชุมที่ว่าการอำเภอเลาขวัญ....
ตามกำหนดการบอกว่า..หลังเสร็จสิ้นพิธีเปิด โดยผู้ว่าราชการจังหวัดกาญจนบุรี..การละเล่นเพลงฉ่อย..ของโรงเรียนบ้านหนองผือ..จะเริ่มโชว์ทันที มีไก่กับโก้..ทำหน้าที่สอดแทรกความรู้และลูกเล่นลูกฮา..ไปตามจังหวะเพลงและเนื้อร้อง..ของเพลงฉ่อย..เพลงพื้นบ้านของไทย
ซ้อมกันมา ๒ – ๓ วันแล้ว..สังเกตชาวคณะ ก็รู้สึกว่าเข้ากันได้ดี โดยเฉพาะโก้ กระตือรือร้นเป็นพิเศษ..แนะนำผู้แสดงและเกริ่นกล่าว..ได้อย่างฉะฉานเช่นเคย รายการนี้..ผมจึงให้โก้..เป็นผู้ขึ้นต้นบทเพลง..เปิดหัว..ให้ชัดเจนกันไปเลย..ในช่วงแรก ไก่กับโก้ จะทักทายท่านผู้ชมประมาณว่า....
“สวัสดีครับ ท่านผู้ฟัง ขอบคุณที่มานั่ง ฟังโก้กับไก่
ขอบคุณโรงพยาบาลเลาขวัญ ให้ความสำคัญ เพลงพื้นบ้านไทย....”
“กระผม..มาจากบ้านหนองผือ ชื่อเสียงร่ำลือ อ่านออก เขียนได้
โรงเรียนเล็กเล็ก จิ๋วแต่แจ๋ว ไปเที่ยวชมแล้ว จะติดใจ....”
บทร้อง..บางช่วงบางตอนต้องมีเน้นวิชาการกันบ้าง แต่ก็พอเรียกเสียงฮา ด้วยท่าทางและเนื้อหา..ที่คนร้องทั้งสองคนพูดเล่นแบบขัดคอกัน
“พูดถึง..มะเร็งเต้านม ความคิดของกระผม ไม่ใช่เรื่องใหญ่
เพราะผม ไม่มีเต้านม ตัวของกระผม นั้นเป็นผู้ชาย...”
โก้..พยายามบอกท่านผู้ชมว่า..อาการของมะเร็งเต้านมนั้น มีด้วยกัน ๔ ระยะ ในแต่ละระยะ จะมีอาการและวิธีการรักษา..แตกต่างกันไปบ้าง..ไก่..พยายามจะถามให้โก้ตอบ..แต่บางทีก็หยอกล้อให้โก้..งงเล่น
“ขั้นที่ ๑ ๒ ๓ ใช่ไหมโก้ ขั้นที่ ๔ ไม่ต้องโชว์ เตรียมตัวตาย
ล้อเล่น ครับ ล้อเล่น ดูแลนมเน้นเน้น ไม่อันตราย...”
ทั้งโก้และไก่..จะอธิบายและเน้นย้ำอาการและวิธีดูแลรักษา...ตั้งแต่ต้นจนจบ ใช้เวลาขับร้องราว ๑๕ นาที ตามที่เจ้าภาพเชื้อเชิญ....
สุดท้าย..ก็ต้องจบ..ให้ประทับใจท่านผู้ชม..ก็ขึ้นอยู่กับว่า..ไก่กับโก้..จะทำได้หรือไม่ ก็ต้องติดตามกันต่อไป...
“มะเร็งเนี่ย มันร้ายนัก ผู้หญิงต้องตระหนัก รักนมไว้
หมั่นไป พบคุณหมอ ตรวจดูให้พอ อย่าเหนียมอาย
ถ้าพบว่าเป็น ไม่ต้องกลัว ชีวิตไม่มืดมัว อย่าตกใจ
หมอมี วิธีรักษา เต้านมมีค่า อย่างมากมาย...”
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๙
ความเห็น (1)
I can see rising stars in the revival of ancient Thai arts. I wish them both success if they choose to keep this up.
A question about the script. Who wrote it? You or the kids?