มองชีวิต - ความคิดยามดึก
- เกือบจะสี่ทุ่ม.. ไม่ดึกหรอกครับ สำหรับคนในเมือง.. เข้าทำนองราตรีนี้ยังยาวอยู่...
- ตอนหนุ่ม ๆ ผมก็เป็นอย่างนั้นแหละ..
- แต่วันนี้ ผมมีบ้านอยู่ที่ทุ่งนา.. เป็นฟาร์มเกษตร.. อยู่บ้านนอกพอประมาณ.. คือมีเน็ต 3G ถึงอยู่น่ะครับ...
- มันดึกแล้วล่ะครับ.. เพราะเงียบ.. ชาวบ้านเขานอนกันเกือบหมดแล้ว..
- รีบนอน จะได้ตื่นแต่ก่อนย่ำรุ่ง ไปทำงานเกษตรในไร่นา ในช่วงที่แดดยังไม่ร้อนน่ะครับ
- ดึก ๆ อย่างนี้.. ผมคิดถึงคนบางคน.. เรื่องราวบางเรื่อง.. และเรื่องของตนเองหลาย ๆ เรื่องครับ..
- เปิดไฟล์เก่า ๆ ดู.. เอ.. ใช่เราไหมเนี่ย.. เราผ่านมาได้ยังไง.. แต่ก่อนเราเป็นอย่างนั้นเหรอ..
และ .. เป็นไปได้ไง.. อะไรทำให้เป็นแบบนั้น.. โอ้ย สารพัด... ฯลฯ
- ก็เพิ่งเห็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา ชัด ๆ เอาก็ตอนดึก ๆ เงียบ ๆ และวันวัยขนาดนี้นี่แหละครับ
- ขอยืนยันว่า มีจริง และเป็นอย่างนั้นจริง ๆ ครับ... กัลยาณมิตรทุก ๆ ท่านครับ
- หลับฝันดี นะครับ
...
ชยพร แอคะรัจน์
ความเห็น (1)
สวัสดีตอนเช้า..3.33นาฬิกา..ขี้หมูข้างบ้านหลานชาย..ส่งกลิ่นอบอวล..เราคงอยู่กับความเคยชิน..กลิ่น..ลาเวนเดอร์..ถ้าเป็นคนกรุง..กลิ่นขี้หมู..จึงไม่แตกต่าง.
มาฝากชีวิตยามเช้า..ว่านกกาเหว่า..ก็ร้องบอกเวลา..ยามสาง..อรุณจะรุ่ง..เหมือนกัน..
สบายดีนะเจ้าคะ..ยายธีค่ะ