ผมเรียนดูพระเนื้อต่างๆ มาอย่างไร
********************************
นี่คือภาพย้อนประวัติศาสตร์ Replay กระบวนการเรียนรู้เรื่องการดูพระเนื้อผงปูนเปลือกหอย และเนื้ออื่นๆ ของผม
หลังจากผมสนใจเข้ามาศึกษาประวัติศาสตร์ของดินแดน “สุวรรณภูมิ” โดยเน้นระบบทรัพยากรธรรมชาติ โบราณคดี พงศาวดาร เมืองโบราณ วัตถุโบราณ เงินโบราณ พดด้วง จนมาจบที่เหรียญกษาปณ์ ทุกอย่างก็ถึงทางตัน เพราะผมได้ความรู้ และวัสดุครอบคลุมเป็นส่วนใหญ่แล้ว ก็เลยลองขยับเข้ามาเรื่องวิวัฒนาการทางศาสนา ทำให้รู้สึกสงสัยว่า ทำไมวงการ “พระเครื่อง” จึงอึมครึม มีอะไรฟังดูลึกลับ แปลกๆ และดูเหมือนจะมีวิชามารแฝงอยู่ในทุกระดับ
ผมคิดว่า องค์ความรู้พื้นฐานด้าน ดิน หิน แร่ ที่มี และหลักพุทธศาสน์ ที่เรียนมา น่าจะมีส่วนช่วยได้บ้าง จึงตัดสินใจเข้ามาในวงการ ด้วยเจตนาเพื่อจะสนับสนุน และสร้างความโปร่งใสให้กับวงการ แบบคนหวังดี ตั้งใจ แต่ขาดความรู้ และได้กลายเป็น "หมูสนาม" อยู่พักใหญ่ ซื้อทุกอย่างที่ขวางหน้า
ผมถูกชักนำให้หลงทาง สับสน วกวนกับระบบธุรกิจตลาดพระ และระบบธุรกิจพระเก๊
ทำให้ผมหมดเงินไปกว่า 3 ล้าน ได้พระอะไรก็ไม่รู้ทั้งนั้น แบบมั่วๆ ที่ใครๆ แทบทุกคนในตลาด ก็หลอกผมว่า พระแท้ มาหอบใหญ่ๆ วางไว้เต็มห้อง ต้องหาตู้มาใส่แยกเป็นชุดๆ เต็มไปหมด
ภายใต้ความมึนงง และสับสน แต่จิตยังมุ่งมั่นในเจตนาที่จะเสียสละตัวเองให้กับสังคม ผมบังเอิญได้เปลือกหอยชิ้นนี้ และหินชนิดต่างๆ มาจากการไปประชุมวิชาการครั้งหนึ่งแถบชายทะเลตะวันออก ที่จังหวัดตราด
ผมนำกลับมา และนั่งส่องเปลือกหอยชิ้นนี้อยู่ประมาณ 3 เดือน จึงพอเริ่มจะเข้าใจนิดหน่อย และได้เริ่มพัฒนาความเข้าใจหลักการดู "พระแท้" เนื้อผง และพัฒนาต่อยอด ไปสู่ พระแท้อื่นๆ ทั้งหมดทุกเนื้อ
โดยได้หลักการสำคัญ ว่า.........
"ต้องเริ่มจาก วัสดุธรรมชาติ ที่เป็นวัสดุตั้งต้นเท่านั้น"
การเริ่มจากอย่างอื่น หรือวิธีอื่นใด มีแต่จะหลงทาง เสียเวลา เป็นได้อย่างมากแค่ “หมูสนาม” ให้คนขายพระ ต้อนไปต้อนมา เท่านั้นเอง
เช่น.....
ก. เริ่มจากพระเก๊ หรือพระที่เราไม่รู้จัก ย่อมไม่มีทางเข้าใจพระแท้ได้อย่างแน่นอน
ข. เริ่มจากการใช้หูดูพระ ฟังคำพูดคนอื่น มีแต่ยิ่งเสียหายกับองค์ความรู้ และเงินของเรา
ค. เริ่มจากตำราพระเก๊ เอกสารประกอบการขายพระเก๊ ที่วางขายเกร่อในตลาดพระ ในนามของ "คู่มือเซียน" ไว้หลอก "หมูสนาม" ยิ่งจะทำให้หลงทางไปไกล
นี่คือจุดหักเห ของชีวิตของผม เข้ามาสู่การจัดการความรู้ในหลักการใหม่ๆ และพัฒนาเป็นหลักการ 123+ ทั้งหลาย
ตั้งแต่ 123 +3+2, 123+8, 123+3x3, 123+4+4, +6, +7 ฯลฯ
และหลักอื่นๆ ที่ช่วยสนับสนุนการแยกพระงานฝีมือ ออกจากพระแท้ เนื้อผง ดิน โลหะ ว่าน ตามลำดับ
เมื่อได้หลักการนี้แล้ว ผมจึงเริ่มเผยแพร่แนวคิด เปิดสอน ตั้งกลุ่มการเรียน และพัฒนาระบบความรู้มาจนถึงปัจจุบัน
ความเห็น (4)
ผมอยากศึกษาอยากดูพระเป็นคับ อยากเข้าวงการนี้มาก ช่วยสอนผมด้วยครับ..... อ่านต่อได้ที่: https://www.gotoknow.org/user/sawaengkku/journals
เป็นขั้นตอนที่ง่าย ไม่ซับซ้อน เป็นเหตุเป็นผล เพียงต้องใช้เวลาและความอดทนสร้างความคุ้นเคย และ เกิดเป็นความเข้าใจนะครับอาจารย์ สุดยอดวิชาจริงๆครับ ด้วยความนับถือ
นาย วัลลภ ไลเมือง
อาจารย์ครับเปลือกหอยที่ว่า หอยอะไรครับไม่รู้จริงๆครับ
หอยที่มีเปลือกครับ อิอิอิอิอิ