บนรอยทรายลายพร้อยด้วยรอยเท้า
มีรอยเก่ารอยใหม่บนชายหาด
จิตรกรรมทำนองร่องรอยวาด
บนทรายลาดบาทวิถีของชีวิต
รอยแห่งการผ่านเยือนเสมือนญาติ
แม้นเกิดห่างต่างชาติอาจมีสิทธิ์
ด้วยน้ำใจไมตรีมากมีมิตร
ด้วยน้ำจิตเป็นหนึ่งคิดถึงกัน
เป็นรูปรอยร้อยอารมณ์ผสมผสาน
เป็นรอยผ่านการเยือนเหมือนรอยฝัน
เป็นรอยบาทยาตรจรก่อนสิ้นวัน
แทนถ้อยคำจำนรรจ์จดจารไว้
เหมือนรอยสุขทาบทรายปลายแดนสรวง
ที่กลางห้วงวิมานอันหวานไหว
บางรอยเศร้าเหงาซึ้งติดตรึงใจ
บางรอยกว้างห่างไกลในอารมณ์
เมื่อคลื่นลมโถมถาเข้าหาฝั่ง
รอยความหวังยังตื่นแม้ขื่นขม
อีกนับหมื่นคลื่นอดีตราวมีดคม
รอยระทมบาดใจไม่เคยจาง
เมื่อคลื่นซาดหาดหายรอยทรายแล้ว
เหลือเพียงแนว น้ำ-ทราย ในความต่าง
กับสายลมเบาเบาเงาบางบาง
บนความกว้างพื้นทรายไร้รูปรอย
สบายดีครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย เอาบทกวีไว้สักหนึ่งบท
เพชรน้ำหนึ่งซึ่งมีค่าเหนือกว่าเพชร
แม้นมากเม็ดกรวดทรายเกาะก่ายเปื้อน
มิอาจบังแสงฉายให้ลบเลือน
แสงยังเตือนก่องเก็จคือเพชรงาม
-สวัสดีครับอาจารย์.
-ตามมาขอบคุณสำหรับบทกวีเพราะ ๆ นะครับ
-ขออนุญาตนำไปบันทึกไว้บนประวัติสมาชิก G2K นะครับ..
ขอบคุณสำหรับกำลังใจ