วันที่ 19 พฤศจิกายนที่ผ่านมา...ข้าพเจ้าได้มีโอกาสเป็นส่วนหนึ่งของงาน R2R Forum ภาคกลางเขต 4
มีหลายสิ่งเรื่องราวที่ข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจ...
อันดับแรกเลย คือ การจัดห้องที่เอื้อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ ...และนำไปสู่การหมุนวนแห่งความรู้เกิดขึ้น 1วันใน 1 ห้อง
กระบวนการเริ่มต้นด้วย TEDtalk R2R มีคนต้นแบบ 5 เรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นพี่โอสมหญิง-จากป่าติ้ว พี่จินดา-จากลำลูกกา พี่น้อยหน่า-จากท่าวังผา น้องปังปอนด์-จากปากพลี และพี่แกะ-จากคำเขื่อนแก้ว ...ทั้ง 5 ท่านต่างเป็นคนจริงทำจริง และคร่ำหวอดใน R2R เป็นระยะเวลาที่ต่อเนื่องหลายปี
เราพูดคุยเตรียมงานกันมาพอสมควร ...
แต่ทุกท่านก็ยังไม่เคยร่วมในกระบวนการ TEDtalk จากที่ไหนมาก่อน ประเด็นนี้ถือว่าเป็นโจทย์ที่ท้าทายของวิทยากรกระบวนการอย่างยิ่ง แต่ข้าพเจ้าก็มีความเชื่อมั่นในวิทยากรทุกท่าน
"ถ้าบุคคลได้สั่งสมกระบวนการเรียนรู้ในเรื่องนั้นมาระยะเวลาหนึ่ง ...สิ่งแวดล้อมที่เข้าข่ายเป็น safety zone จะสามารถนำพาและดึงศักยภาพพร้อม Tacit Knowledge ที่มีอยู่ในตัวบุคคลนั้นออกมาได้"
และในช่วงเวลาอันมีค่านี้ทุกท่านก็พากันก้าวผ่านไปได้...
จาก TEDtalk ท่านละ 10 นาที ...กระบวนการได้เคลื่อนเข้าไปสู่การเรียนรู้ในมิติที่ลึกซึ้งขึ้นคือ การเข้าไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อในกลุ่มย่อย ...ช่างเป็นปรากฏการณ์ที่น่าประทับใจ ภายในห้องประชุมอันกว้างใหญ่ ...5 กลุ่ม 5 มุมต่างสงบจดจ่ออยู่การวง Dialouge ของตนเอง ไม่ได้รับรู้ถึงความอึกทึกหรือเสียงดังที่รบกวนกัน ...และไม่มีการลุกเดินเข้าออกแบบวุ่นวาย
เกือบ 50 นาทีในวงเล็กๆ ...ข้าพเจ้าเชื่อว่านี่คือ ความเต็มอิ่มทางปัญญา
และในแต่ละกลุ่มย่อย ข้าพเจ้าขอตัวแทนผู้ที่ร่วมฟัง ช่วยมาสะท้อนสิ่งที่ตนเองได้เกิดการเรียนรู้จากกลุ่ม
หลายๆ ท่านเลือกที่จะไปฟังกลุ่มย่อย เพราะชื่นชมวิทยากร และลีลาเรื่องราวขณะ TEDtalk นั้นดึงดูดความสนใจทำให้ต้องติดตามเข้าไปเรียนรู้ในกลุ่มย่อยต่อ
สามชั่วโมง...ที่หลายท่านบอกว่า "มีพลังมากมาย...ไม่ทราบว่าพลังนั้นมาจากไหน"
การทำงานใน seesion นี้ราบรื่นลื่นไหลไปได้..ส่วนหนึ่งต้องยกความดีงามให้กับทีมประสานงานที่ อ.หมอสุธีเตรียมไว้ให้ เราสามารถทำงานร่วมกันเป็นหนึ่งเดียวได้ สอดรับกันเป็นจังหวะ และช่วยผ่อนแรงให้กับวิทยากรกระบวนการดั่งข้าพเจ้าได้...
"มิตรภาพเกิดขึ้นแล้วพร้อมความจุดประกายทางปัญญา"
ข้าพเจ้าสังเกตปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้น ในช่วงเวลาเกือบ 3 ชั่วโมง ความมีจิตที่จดจ่ออยู่ในกระบวนการเรียนรู้ของผู้เข้าร่วม ...รอยยิ้มและความใคร่สนใจในเรื่องราวที่แบ่งปันกันภายในกลุ่มร่วมกับวิทยากรแต่ละท่าน
ช่วงบ่าย...
เป็นเรื่องราวของ sussess story sharing จากผลงานต้นแบบสามเรื่อง ...ความสนใจของผู้ฟังไม่ได้ลดลงเลย ยังคงมีอยู่
และต่อด้วยกิจกรรมโปสเตอร์ราวด์ ...
ในช่วงนี้ ในแต่ละกลุ่มมีผลงาน 4-5 เรื่อง และเป็นการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ที่ต่อยอดจริง
ปรากฏการณ์หนึ่งที่ข้าพเจ้าได้พบ คือ ...กำลังใจของเจ้าของผลงาน หลังจากที่ได้นำเสนอแล้ว มีแรงบันดาลใจที่อยากจะกลับไปพัฒนางานของตนเองต่อ ... ข้าพเจ้ารู้สึกประทับใจทีมอาจาย์ที่มาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และสร้างคำถามที่ทำให้ผู้ตอบรู้สึกถึงการต่อยอดทางความคิดและปัญญา
หนึ่งวัน...ผ่านไป หลายๆ คนยังคงอ้อยอิ่งอยู่ในห้องประชุม จับกลุ่มคุยกัน ไม่มีท่าทีว่าจะรีบกลับ
เป็นความซึมซับ ...
โดยส่วนตัวข้าพเจ้ามองเห็นอณูของความรู้ที่ถ่ายทอดและแบ่งปันสู่กันและกันในห้องประชุมนี้
ความรู้ไม่ได้ผูกขาดที่อาจารย์ ...แต่ทุกคนที่เข้ามาร่วมงานต่างเป็นส่วนหนึ่งของความรู้ที่เกิดขึ้น
ประทับใจ
...
19 พฤศจิกายน พ.ศ.2558
ไม่มีความเห็น