"เชิญต่อกลอน..ครับ"
การเขียนกลอนต้องใช้สมาธิในการลำดับเนื้อหาครับ โดยใช้คำที่สวยงาม ใช้คำได้เหมาะสม สมบูรณ์ จนเกิดภาพพจน์ได้ การแต่งให้ดีและสละสลวย อยู่ที่ประสบการณ์ และมีการแลกเปลี่ยนกัน พร้อมทั้งต้องอ่านกลอนคนอื่นสม่ำเสมอ อ่านหนังสือเยอะๆ จำคำ แต่งคำ เล่นคำ จึงจะแต่งได้อย่างอิสระ
ดังนั้น วันนี้ อยากเชิญชวนพี่น้อง สมองกลอนทั้งหลายมาต่อกลอนกันนะครับ จะแต่งกี่บทก็ได้ โดยจะต้องแต่งต่อจากคนก่อน ให้สัมพันธ์วรรคตอน ให้เชื่อมโยงเนื้อหา อย่าข้ามยุคสมัย และให้ใช้เลขกำกับด้วย โดยจะให้ข้อว่า "ปัญหาเมืองไทย" มีอะไรบ้าง เห็นอะไรบ้าง ไม่ดีอย่างไร เสนอแนะหรือวิจารณ์กันเป็นกลอนครับ...
๑) คนมากมาย หลายเผ่า มีเหง้าราก
มีแหล่งหลัก พักพิง สิงเสถียร
ตามป่าเขา เนาป่า ทุ่งนาเตียน
จนแปรเปลี่ยน เป็นหมู่บ้าน เป็นย่านเมือง
มีผู้นำ กุมอำนาจ ชาติพงษ์เผ่า
เรียกว่าเจ้า ท้าวพญา พลาเลื่อง
คอยปกป้อง ผองราษฎร์ เป็นชาติเมือง
จนลือเลื่อง เรื่องกำลัง สร้างชาติไทย
...เกริ่นที่มา...
ต่อ... (ในช่องแสดงความเห็นครับ)
ความเห็น (10)
มิบังอาจ ต่อ " กร " ด้วยอ่อนหัด
มิเจนจัด ในวลี กวีศิลป์
เป็นแค่เพียง "ลูกบิด" ยังติดดิน
ยังต้องดิ้น ต้อง " ตะกาย" อีกหลาย....กัลป์
คงต้องทำ ตามที่ท่าน นั้นบอกว่า
ต้องตั้งหน้า อ่าน...อ่าน...อ่าน งานสร้างสรรค์
ทั้งโคลง กาพย์ กลอนกวี ที่ประพันธ์
อีกทั้งฉันท์ สักสิบปี....คง (พอ) มีทาง
วันนี้จึง.....ขออ่าน....งานท่านก่อน
เอาเป็นทาง สร้างสอน ให้กระจ่าง
หากท่านมี เมตตา อย่าอำพราง
ช่วยแนะบ้าง เท่านี้หนอ....ขอ...ขอบคุณ
...........................................................
-สวัสดีครับ
-ตามมาอ่านบทกลอนเพราะของครูทั้งสองท่าน..
-อ่านเพราะเสนาะหู..นะครับ
-ตัวผมเองไม่ถนัดนักเรื่องโคลงกลอน..
-ขอตามอ่านก็แล้วกันนะครับ ..
-ขอบคุณครับ
ผมเข้ามาหน้านี้ น่าจะรอบที่สี่แล้วนะครับ แต่ยังแต่งไม่ได้เลยครับ รอบที่สามได้บรรทัดเดียว แล้วต่อไม่ได้ ขออภัยจริงๆครับ ถ้ากลอนรักแบบเพ้อฝัน น่าจะพอไปได้ครับ :-)
ขอต่อเองละกันครับ---จากต้นกลอน เกริ่นเรื่องถึง ระยะตั้งเมือง จนเป็นประเทศชาติ
ประชาชน ล้นเมือง เริ่มเคืองขัด
สารพัด ปัญหา มากันใหญ่
ละเมิดกฎ สังคม ข่มเหงใจ
บ้างทำลาย ธรรมชาติ ขาดสมดุล
ยิ่งประเทศ เขตเจริญ เพลินในสุข
ชอบสนุก สุขสนาน กันจนวุ่น
ใช้สิทธิ เสรีภาพ เป็นทัพทุน
เพื่ออ้างหนุน เกื้อกูลกรรม ราษฎร์ทำดี
-----------ต่อ----------
ภาพมายาพามาเยือนเหมือนดอกไม้...ประหนึ่งหอมประน้อมให้สดใสสี
แต่งโลกไว้ใต้ลู่วิ่งสิ่งเสรี....สวยที่มีสีทั้งมวลล้วนมายา
เสรีภาพสาประพีรี่ร้อนเร่า....ร้องสิทธิ์กันรั้นสิ่งเก่าเขลาไร้ค่า
เหลิงของใหม่หลายขุมมากบากหน้ามา....เช็ดน้ำตาชานะตัวทั่วทั้งตนฯ
Sorry to break the flow but in my view:
ไืทย เป็นไทย ใช่เชื้อชาติ
แต่ องอาจ ยืนสู้ ผู้ข่มเหง
ใช่อวดโอ่ โตหนัก เยี่ยงนักเลง
แต่ ทำเกรง ไม่หลบตา เป็นข้าใคร
So I can't go with flow at moment. May be later when we are past bitching into 'constructing' phase. ;-)
"ไืทย เป็นไทย ใช่เชื้อชาติ
แต่ องอาจ ยืนสู้ ผู้ข่มเหง
ใช่อวดโอ่ โตหนัก เยี่ยงนักเลง
แต่ ทำเกรง ไม่หลบตา เป็นข้าใคร"
..... อ่านต่อได้ที่:
https://www.gotoknow.org/posts/596839
เศฐกิจพอเพียง เลี้ยงตัวเอง
ไม่ต้องเกรงอำนาจของชาติไหน
ความมั่นคงทางอาหารของเมืองไทย
โลกเกิดวิกฤติเมื่อไหร่ไทยอยู่อยู่ได้
ปัญหาจน คนไทย แก้ไขคล่อง
อย่าเที่ยวร้อง ฟ้องรัฐ เรื่องขาดขาย
หากมีที่ มีทาง ความตั้งใจ
แล้วขวนขวาย ในทฤษฎี ชี้พอเพียง
เพราะคนไทย ใจกล้า ท้าฝรั่ง
อยากจะสร้าง ชาติไทย ขายชื่อเสียง
ฝรั่งชน คนต่างชาติ ขาดพอเพียง
ไทยจึงเสี่ยง ลงทุน ลุ้นเงินทอง
มาพลิกทุ่ง สร้างทุน ให้เป็นไท
ทฤษฎีใหม่ ปรัชญา ที่น่าลอง
กิน อยู่ รู้ คิด เป็นมิตร เป็นพวกพ้อง
แลกเปลี่ยนแบ่งปัน ตามคัลลอง วิถีไทย
ทั้งชื่นชม ชื่นใจ ในข้อคิด ทั้งน้ำจิต น้ำใจ ไทยทั้งผอง
ทั้งลึกล้ำ ช้ำชอง ของบทกลอน ทั้งคำวอน คำพร่ำ จำนรรจา
ปรัชญา พ่อหลวง ดวงวิเศษ ช่วยปกเกษ เกศี ดีหนักหนา
ใยไม่สน ไม่จำ ไม่นำพา รับรองมา ปฏิบัติ ให้ชัดเจน
...