งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา คติความเชื่อเกี่ยวกับวัตถุมงคลหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดวัดพะโคะ (วัดราชประดิษฐาน) ในบริบทสังคมปัจจุบัน โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพและวิธีวิจัยเชิงประวัติศาสตร์ ด้วยการเก็บข้อมูล 2 ประเภท คือ การศึกษาข้อมูลจากเอกสารและข้อมูลจากภาคสนาม พื้นที่ศึกษา คือ วัดพะโคะและพื้นที่หมู่ที่ 5 หมู่ที่ 6 ต.ชุมพล อ.สทิงพระ จ.สงขลา
ผลการวิจัยพบว่า สมเด็จเจ้าพะโคะหรือหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด เป็นพระอริยสงฆ์ผู้มีความรู้ทางธรรมและอิทธิปาฏิหาริย์ เป็นวีรบุรุษทางพระพุทธศาสนาที่มีตำนานเกี่ยวข้องกับบุคคลและสถานที่ต่างๆ มากมาย ส่วนใหญ่เป็นเรื่องราวเล่าขานต่อๆ กันมาทางมุขปาฐะ อันเป็นสัญญะและมายาคติในการเสริมสร้างบุญบารมีของท่านให้ยิ่งใหญ่และแผ่ไพศาล จากความหลังดังกล่าวนำมาซึ่งความศรัทธาในหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดที่ปรากฏในรูปแบบของคติความเชื่อเกี่ยวกับวัตถุมงคลหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืด ความเปลี่ยนแปลงของบริบททางสังคมอันเนื่องมาจากกระแสบริโภคนิยม ซึ่งผู้บูชาเชื่อว่า วัตถุมงคลหลวงพ่อทวดเหยียบน้ำทะเลจืดให้พุทธคุณทั้งด้านคงกระพันและมหาอุด ด้านเมตตา ด้านโชคลาภ ด้านแคล้วคลาด รวมทั้งการรักษาโรคภัยไข้เจ็บถึงแม้ปัจจุบันสภาพความเป็นอยู่ของสังคมจะเปลี่ยนไป ชุมชนแห่งนี้ยังคงความศรัทธาและความเชื่อมั่นอยู่ได้ไม่เสื่อมคลาย
(ปล อ่านฉบับเต็มในวารสารวิชาการคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์)
ไม่มีความเห็น