นกคู่นี้ ดูดี..มีชีวิต..ชีวา..(ดูสุขนิรันดร์ เพราะมันเป็น..ปูนปั้น...ดูดี้ดี..) เหมือเป็น..ความสุข..
เปลี่ยน...มาดู...สามชีวิตนี้..เบียดกันอยู่..ท่ามกลางสายฝน...(จะเป็นสุขรึเป็นทุกข์..ไม่รู้..มันได้..)
มันไม่ใช่..คน...(เป็นแค่นก..ไร้รัง..ท่ามกลางสายฝน นะ)
ฟ้า..เมฆฝน..รอ..ความกด ดัน..จนเป็นสายฝน..หล่นลงสู่..พสุธา...(น่ามอง)..
สวะลอยไป..ก็ลอยมา...ตามน้ำ..ขึ้นและลง..(ชีวิต..คงเป็นแค่..สวะ..ที่ลอยน้ำ ไปมา..เกิด ดับ เวียนวน..ลองเทียบเคียง..เรียบเรียง...ในแกลลอลี่ ชีวิต วันนี้..
ใบไม้เน่า..ลอยปริ่ม..น้ำ..ท่ามกลางสายฝน...มันคงไม่ได้รอเวลา..ที่จะจม..ลงสู่ก้นบี้ง..แห่งสายธาร..ธารา...
อากาศก็ดูหม่นมัว นกสามตัวนี้ เป็นพ่อ แม่ ลูก กันหรือเปล่า ตัวกลางเล็กสุด น่าจะเป็นลูก ถึงไร้รังก็ยังอบอุ่นอยู่กับพ่อแม่
คิดถึงผู้อพยพที่รอประเทศที่สามให้ที่พักพิง คงเหงา หิว และหดหู่ที่สุด คิดถูกหรือผิดหนอที่จากบ้านเกิดเมืองนอนมา
สวัสดีค่ะ คุณ GD...ค่ะ ตอนที่เห็น( นก )มันเบียดกัน ..สงบ..นิ่งไม่ไหวติง..ท่ามกลางสายฝน..(ดูมันเหมือนยอมรับสภาพ..ความเป็นอยู่ด้วยสัญญชาติญาณและความเคยชิน?.เป็นธรรมชาติ)...
หากเราลองมาเทียบเคียง เรียบเรียง..ผู้ลี้ภัย..(ภัยร้อน..คือสงคราม)...คำถามที่ยิ่งใหญ่...จะหยุด..สงคราม.."ทุกประเภท"..ได้..อย่างไร
น่าจะมีคำตอบ ที่ง่าย..แต่ทำได้ยากยิ่ง(แค่)..หยุด..ตน.(อนัตตา)..(แต่..ยากยิ่ง)..ผู้รู้..ผู้ตื่นผู้เบิกบาน.. (ผู้สอน..คือสิธทารถะ..เป็นผู้เดียวเด็ดเดี่ยว..โดดเด่น..ค้นพบเหตุและปัจจัย..ทั้งปวง..ด้วยตน..)และการละตัวตน..เป็นวิทยาศาคร์..เล่มแรก ของโลกที่เป็นปัจจุบัน..นำสอนมาจนทุกวันนี้..
ศาตร์นี้ก็คงจะจางหายไปกับวันเวลา..เช่นกัน..
Another 'shaking' from you. Most time I look at your post, I have a dose of something --not always good feeling-- to remind me to stabilize my internal level with the external world.
;-)
สวัสดีค่ะ...คุณ sr.."บางที..อยากจะบอกว่า..กระจกมีสองด้าน" เราอาจจะทำให้มองได้ทั้งสองด้าน..ทั้งๆที่อีกด้านที่มืดและไม่สามารถจะมองเห็นได้เพราะเราซ่อนมันไว้.....(แอ..แล้วมันคืออะไรกันนี่...)...
"แก่แล้ว..จะซ่อนความตาย..ไว้ได้..นานแค่ไหน..55555...แอบคิด..นะ"....
สาละ..ที่มี สาระ..ฝากมาดูกัน..คุณsr..เขียนไว้ให้อ่านกัน..
การมองเห็นทุกอย่างไม่ว่าจะสวยงาม หรือ ตรงกันข้ามอย่างคุณยายธี เหมือนกระจกสองด้าน เป็นโอกาสให้เราได้หยุดมองอย่างพินิจนะคะ ความจริงของชีวิต...สังสารวัฏ ยากจริงๆที่จะพ้นไปได้ เพราะต้องมีทั้ง ศรัทธา ปัญญา พละกำลังและความเพียร 5555 นุชคงอีกหลายชาติ แต่ก็พยายามอย่างที่สุดที่ดำเนินชีวิตไปยังปลายทางอย่างเมตตา สงบเย็น เป็นประโยชน์ เท่าที่จะทำได้ค่ะ
สวัสดีค่ะคุณนุช..ยายธีคิดว่าคนสมัยใหม่ใช้ คอม..มีทักษะ อยู่กับวิทยาการก้าวหน้าชนิดนี้..(น่า)..จะมีโอกาศ..ข้ามชาติ..ข้ามภพ..ได้..ทั้งเป็นๆ...5555....
คนพุทธ ที่แท้..ไม่ต้องอาศัย..วัตถุ..พาไป..เมื่อจิต ประภัทร์สร..จิตหลุดพ้น..จาก อารมณ์ทั้งปวง ได้ จึงเมื่อใดก็เมื่อนั้น..5555...
ดอกไม้สองชนิด บานคนละที่..แต่ละเวลา..แต่มันยังคงเป็นดอกไม้ประดับโลก..ให้สวยสดงดงาม..น่ะเจ้าค่ะ..
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ..
ยายธีมีดอกผักบุ้งทะเลบานรับแสงแดดยามเช้ามาฝาก..ด้วยเหมือนกันเจ้าค่ะ..ของแท้ริมทะเลบ้านเรา
ต่อไปจะหายไปจากหาด เพราะคนไม่ทราบถึงคุณค่า พืชริมหาดทุกประเภท ที่เขารักษาพื้นที่ให้กับธรรมชาติยามลมพายุลมแรงน้ำซัดฝั่ง หาดทรายจึงไม่หดหาย..
นักท่องเที่ยว..ต้องการหาดทรายไว้ นอนผึ่ง (พุง )..555...คนขาดหาดทราย จึงถกทิ้งกันซ้ะหมด..
ฝั่งทะเลบอลติค..มีหญ้าทะเลขึ้น..คลุมฝั่ง..ฝรั่งเคยถก ทิ้ง..(เดี๋ยวนี้ ต้องมา ปลูกกันใหม่..เพื่อป้องกันชายฝั่งทะเลไม่ให้หดหายไป (กว่าจะเหมือนเดิม..ก็ลองคิดดูแล้วกันว่าจะใช้เวลา อีกสักเท่าใด..5555...