ช่วงนี้...ฟ้าครามมีพัฒนาในการพูดดีมาก ๆ...เธอพูดโดยผูกประโยคยาวมาก
รู้จักพูดเหมือนเช่นผู้ใหญ่พูดกัน...ช่างถาม ช่างคุย...สำหรับคำศัพท์ภาษาอังกฤษ
ก็ไม่ต้องพูดถึง เธอท่องได้ เวลาย่าถามถึงสีต่าง ๆ เธอจะตอบบอกชื่อสี
พร้อมคำศัพท์ภาษาอังกฤษมาพร้อม...เธอเป็นคนอารมณ์ดีมาก ๆ เรียกว่า
นิสัยชอบยิ้มเหมือนย่าบุษ...ไม่หน้างอ...เรียกว่า EQ ของเธอเยี่ยมมาก ๆ...
เธอชอบดูของเล่นใน Youtube เธอเรียนรู้สิ่งต่าง ๆ ด้วยตัวของเธอเอง...
มีเพียงพ่อเพรียง - แม่อ้อม - ย่าบุษ - ปู่เร คอยประกบบอกเธอว่า...สิ่งใด
ควรหรือไม่ควร...ครอบครัวเราจะให้เธอมีความคิดอิสระ...คิดเอง ทำเอง
เธอต้องการสิ่งใด หากดี...จะไม่ขัดใจเธอ...หากสิ่งใดไม่ดี พวกเราจะบอก
เหตุผลให้กับเธอได้คิด วิเคราะห์เองว่า ใช่หรือไม่...นี่คือ การสอน "ฟ้าคราม"
ในช่วงวัย ๔ ขวบ...เธอเรียนรู้เร็วมาก ๆ...เธอเป็นเด็กช่างพูด...ช่างประจบ
ปู่เร - ย่าบุษ เธอแยกแยะออกว่า...สิ่งใดควร - ไม่ควร...เธอไม่ใช่เด็กดื้อรั้น
เธอเป็นเด็กมีเหตุผลในตัวเอง...ย่าว่า...นี่คือ การสร้างพื้นฐาน การใส่สิ่งต่าง ๆ
ให้กับตัวของเธอเอง "ฟ้าคราม" ต่อไป เธอจะต้องคิด วิเคราะห์ สังเคราะห์
ได้ด้วยตัวของเธอเอง...เธอชอบจำตัวอย่างที่ปู่เร ย่าบุษทำ เช่น กวดบ้าน
ถูบ้าน ล้างจาน ทำความสะอาด ซักผ้า ฯลฯ...สิ่งต่าง ๆ เหล่านี้ มันจะซึมซับ
สู่ตัวของเธอเอง...เสาร์ - อาทิตย์ เช่นเคย ที่ย่าบุษจะพา "ฟ้าคราม"
มาที่บ้านที่พิษณุโลก...เธอชอบเพราะเธอมีเป้าหมายว่า...เธอได้มาเที่ยว
ในเมือง เพราะเธออยากได้อะไร เธอจะบอกและขอ และก็จะได้ตามที่เธอต้องการ
แม่อ้อมว่าเธอว่า..."รู้นะ...ว่าฟ้าครามมากับย่าเพราะอะไร?"...คริ ๆ ๆ...
ใคร ๆ เขาก็รู้คร่าาา...ฟ้าคราม...ว่าหนูต้องการอะไร? อิอิ...อย่าหลอกกันคร่าาาา คริ ๆ ๆ
สรุป...เธออยากได้ของเล่นและให้ย่าพาไปทานไอศครีมคร่าาา...
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๘
"เรื่องเล่าของย่าบุษ" เจ้าค่ะ
ขอบคุณค่ะ คุณดารนี