"รู้แล้ววาง ย่างจะเบา"

๑. รู้เรียน

๒. รู้ทำงาน

๓. รู้สุข

๔. รู้สำรวจตน

--------------

๑. รู้เรียน

ยุวชนพ้นคลอด จากครรภ์มา

มุ่งเสาะวิทยา หมุดหมาย

สะสมวิทย์ปรีชา หล่อเลี้ยง ชีพตน

หลงยึดติดผลได้ ส่อกรรมนำตัว

เด็กน้อยที่ร้อยรู้ สร้างกรอบอาตม์

ตื่นโลกสวาท สุขสนาน

อวิชชาในวัฎฎ์ เวียนว่าย วงเวียน

รู้ไม่พ้นกลฉันท์ มอดม้วยผูกใจ

๒. รู้ทำงาน

ปกติชนทนกรรม เพื่อสัมฤทธิ์

สร้างฐานชีวิต คงเสถียร

ทรัพย์-สุข-ลูกดลจิต มาดแม้น แดนโลกา

ปลูกสร้างพากเพียร เวียนสุข ทุกข์วน

สะสมวิทย์พิจารณา แก่นแท้

วิเคราะห์ให้แน่วแน่ ผลลัพธ์

ทำงานผลาญกาลแท้ จิตเขลา เบาไหม

อิ่มโลกอย่านิ่งหลับ ปรับแก้ แบ-กร (มือ)

๓. รู้สุข

โลกทั้งมวลล้วน แสวงสุข

ผลักไสให้ความทุกข์ ห่างหาย

กฎนิรันดร์นั้นถูก ตามธรรม มีแฮ

มนุษย์รู้กลับไขว้ แสวงซ้อง กองสบาย

รู้สมดุลหนุนปัญญา แน่นแท้

สุขทุกข์นั้นผันแปร สลับร่าง

อยู่เหนือแท่นแท้ หลุดโล่ง จิตเบา

ผู้ไม่รู้"กู"ไม่ว่าง ถูกขังฝังใจ

๔. รู้สำรวจตน

ตาสำรวจตรวจโลก ว่ากว้างไกล

รู้ว่ากว้างใหญ่ ไปถึงที่

เป็นแหล่งท่องเที่ยวไกล ภายนอก แฮ

ยึดว่ารู้รัศมี โลกแท้ แก่ตน

เมื่อแก่ชรากาล ย่อมล่วงรู้

สำรวจตรวจในตู ตนแจ้ง จิตใจ

มวลรู้เห็นสยัมภู เหือดแห้งวิทยา

ที่เหลือไว้ไขแสดง ว่างเว้น สูญตา

---------------๑๐/๑๐/๕๘---------------