๑๕๖. จิตสาธารณะ

บันทึกที่ ๑๕๖ บทกวีจำเป็น : จิตสาธารณะ

สภาพการณ์ ปัจจุบัน บั่นทอนจิต

น่าขบคิด เรื่องราว ข่าววุ่นวาย

คนเริ่มเห็น แก่ตัว ชอบสบาย

มิละอาย ก่อปัญหา พาสับสน

เด็กวันนี้ คือผู้ใหญ่ ในวันหน้า

สร้างศรัทธา เชื่อมั่น หมั่นฝึกฝน

เสียสละ มีวินัย ใฝ่อดทน

ดำรงตน อยู่รอด ให้ปลอดภัย

ปลูกสำนึก รักถิ่น รักที่อยู่

เพี่อเข้าสู่ เตรียมพร้อม ตามพิสัย

มีจิต สาธารณะ เปี่ยมน้ำใจ

รู้อภัย พัฒนา ปรับปรุงตน

(อร วรรณดา ๙-๑๐-๒๕๕๘)

........กิจวัตรประจำวันของเด็กๆก่อนเข้าแถวเคารพธงชาติหน้าเสาธง นักเรียนจะร่วมกันทำกิจกรรมการทำความสะอาดบริเวณที่รับผิดชอบของแต่ละชั้น เป็นภาพที่คุ้นตามากๆเกือบทุกๆวันจะเห็นเด็กๆเข็นรถออกเก็บขยะ พวกเขามีจิตสาธารณะเปี่ยมล้น...เป็นภาพที่น่ารัก ประทับใจมาก

[ส.รตนภักดิ์]

ห้องเรียนทุกวันนี้ ไม่มีสาระเท่าแหล่งรู้ ที่อยู่ทั่วโลก ดังนั้น จึงต้องออกจากห้อง ไปท่องทำ เพื่อจรรโลงและปลูกฝังเด็กที่จะเป็นอนาคตของประเทศ นับวันเด็กจะขาดจิตสาธารณ์ครับ

เห็นด้วยเลยครับอ.

[อร วรรณดา]

ขอบคุณค่ะ อาจารย์ ส.รตนภักดิ์

ที่แลกเปลี่ยนเรียนรู้และให้ข้อคิดเห็นค่ะ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณค่ะ

ดร.จันทวรรณ

คุณแสงแห่งความดี

คุณดารนี ชัยอิทธิพร

คุณวินัย เจริญเฉลิมศักดิ์

ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ

[เพชรน้ำหนึ่ง]

-สวัสดีครับ

-ตามมาเยี่ยมและให้กำลังใจครับ

-ขอบคุณครับ

[อร วรรณดา]

ขอบคุณค่ะ คุณเพชรน้ำหนึ่ง

[ขจิต ฝอยทอง]

ชอบใจกิจกรรมเด็กๆแบบนี้

พี่ครูหยินก็ทำแบบนี้

ลองคุยกันดูนะครับ