บันทึกที่ ๑๕๕ โคลงสี่สุภาพ : ภาพลวงตา (บทกวีจำเป็น)
มองภายนอกผ่องแผ้ว........หลงใหล
พินิจเพ่งฤทัย...................เหนี่ยวรั้ง
กลบเกลื่อนซ่อนแล้งใจ......โจมจู่
พร้อมต่อตีหากพลั้ง...........อย่าได้เผลอไผล
(อร วรรณดา ๘-๑๐-๕๘)
ภาพสวยมากๆครับ
แต่ข้อความไพเราะกว่า
ขอบคุณครับ
ขอบคุณมากค่ะ อาจารย์ ดร.ขจิต
ภาพเป็นสิ่งเร้า...ช่วยร้อยเรียงอักษรา
ขอบคุณค่ะที่ให้กำลังใจมาตลอด
คำสร้อยในบาทแรก มักใช้คำอย่างไร พยางค์สุดท้ายน่าจะใช้เสียงวรรณยุกต์สามัญไหม
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ pap2498
ทีให้คำแนะนำค่ะ
ขอบคุณค่ะ
คุณยายธี
คุณวินัย เจริญเฉลิมศักดิ์
ขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ