การวัดความพิถีพิถันในการตอบข้อคิดเห็นในบันทึกของ Blogger ใน gotoknow


ข้อสังเกตของนายบอนเองเท่านั้นนะครับ มิใช่มาตรฐานชี้วัดที่เป็นสากลแต่ประการใด

บันทึกที่มีหลากหลาย จาก blogger ที่เป็นมันสมองในพื้นที่ต่างๆของประเทศไทย ที่ปรากฏสู่สายตาใน gotoknow มีเนื้อหาและความยาวของบันทึกแตกต่างกันไป

เมื่อเขียนบันทึกไปแล้ว มีข้อคิดเห็นต่อท้ายตามมา ผู้เขียนบันทึกก็ตอบข้อคิดเห็นนั้นไป

แล้วบันทึกเรื่องที่กำลังเขียนนี้ บังอาจจะมาวัดความพิถีพิถันจากอะไร เอาอะไรเป็นตัวชี้วัด

..เป็นแค่มุมมองที่ได้จากการสังเกตของนายบอนเองเท่านั้นนะครับ มิใช่มาตรฐานชี้วัดที่เป็นสากลแต่ประการใด

ในบางบันทึกเมื่อนายบอนเข้าไปร่วมเขียนข้อคิดเห็น ถ้ามีประเด็นร่วมแลกเปลี่ยนเยอะ  จะเขียนในลักษณะ
1) ข้อคิดเห็น ….
2) ข้อคิดเห็น ….
3) ข้อคิดเห็น ….
4) ข้อคิดเห็น  ….

ซึ่งท่านอื่นๆจะเขียนแยกประเด็นในแบบ
* ข้อคิดเห็น  ….
* ข้อคิดเห็น  ….
* ข้อคิดเห็น  ….
* ข้อคิดเห็น  ….

การใส่ตัวเลขข้อ  ดูเหมือนการตั้งคำถามเป็นข้อๆ อันนี้แล้วแต่ละมองนะครับ แต่ที่จริงแล้ว เป็นประเด็นที่แยกไว้ให้อ้างอิงได้ ถ้าเจ้าของบันทึกมีเวลาที่จะให้ข้อมูล แลกเปลี่ยนเรียนรู้มากขึ้น

และครูอ้อย สิริพร กุ่ยกระโทก กับบันทึก วันแรกของสัปดาห์ที่น่าเรียน….โดยนักเรียน



ท่านก็ใช้ประโยชน์จากการที่นายบอนตั้งประเด็นโดยใส่หมายเลขข้อเอาไว้ ให้ข้อมูลอย่างเต็มที่

ก็เพราะแบบนี้นี่เอง นายบอนถึงได้เขียนถึงบันทึกถึงครูอ้อย บ๊อย บ่อย.ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ




คำสำคัญ (Tags): #การเรียนรู้#feedback
หมายเลขบันทึก: 59579เขียนเมื่อ 14 พฤศจิกายน 2006 11:57 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:37 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

คุณบอนคะ

1.  คุณพ่อคุณแม่คงจะรักคุณมากนะ ลูกชายคนเดียวด้วยสิ

2.  ครูอ้อยไม่ใช่แม่ของคุณบอน  ยังอดรักคุณบอนไม่ได้เลย...สับสนจังประโยคนี้

3.  คิดอะไรได้หลายอย่าง..แล้วเมื่อไรจะมีคนข้างๆช่วยคิด..ครูอ้อยช่วยเต็มที่นะ เมื่อไรบอกมา

4. อยากเขียนต่อ แต่อัดอั้น...เขียนไม่ได้..ยิ้มยิ้ม

  1. เดี๋ยวนี้ตามสืบประวัติชาวบ้านแล้วหรือครับ
  2. แหม อดรัก..เปลี่ยนคนได้ไหม เปลี่ยนจากครูอ้อย เป็นลูกสาวครูอ้อยแทนได้ป่ะ 55555
  3. กำลังมองหาคนข้างๆมาช่วยคิด เอ.. ครูอ้อยหาคนข้างๆให้หน่อยสิ 5555
  4. ดีครับ มีเวลายิ้มเสียบ้าง ก่อนที่จะโดนอะไรที่ยียวนในรอบต่อไป

คุณบอนคะ 

  • ครูอ้อยไม่ได้สืบประวัติคุณบอนนะคะ คุณบอนเคยเขียนในบันทึกครูอ้อยว่า  " ฝากบอกนัดด้วยว่า  ผมก็เป็นลูกคนเดียวของพ่อแม่เหมือนกัน" ว้ายจำเรื่องของตัวเองไม่ได้
  • แล้วคุณบอนก็ไม่ใช่ชาวบ้านสักหน่อย คุณบอนเป็นเพื่อนครูอ้อยนะ
  • เขียนเป็นเล่นๆ  เรื่องของชีวิตอย่ามาเขียนเล่น เป็นลายลักษณ์อักษรนะ
  • หาเอาเองซิ
  • ยียวนเก่งนัก ยี้ ยี้
แล้วไปครับนึกว่าไปสืบค้นที่ไหน ถ้าจากความเห็นที่เขียนไปแล้ว ก็ไม่มีปัญหาครับ 55555

นึกว่ามีสายลับอยู่ที่กรมการปกครอง กระทรวงมหาดไทยเสียอีก

คุณบอนคะ

  • เป็นไปได้นะคะ  หากเขียนอะไรไปแล้วลืม
  • แต่ครูอ้อยไม่ลืม เพราะบันทึกของครูอ้อยเป็นเรื่องจริงออกจากใจ
  • ไม่เหมือนบางคนหรอกเขียนอะไรแล้วก็ลืม
  • ว้าวชนะ
นึกว่าวันนี้ เกิดอะไรขึ้น ถึงได้มีความเ็ห็นใหม่ๆในบล็อกมากมาย

ตามมาเอาชนะนี่เอง

ไม่ลืมหรอกครับ แตแกล้งลืมเพื่อทำให้ใครบางคนดีใจเล่นๆ
แหม.. จะชมครูอ้อยก็ไม่บอก

เรียนคุณบอน

พิถีพิถันนัก  มาอ่านบันทึกนี้ซิคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท