(บันทึก)...คลื่นมนุษย์...ในแกลลอลี่ชีวิตวันนี้
มนุษย์..เพิ่มจำนวนอย่างรวดเร็ว..ทุกมุมโลก...
ทางข้ามที่ถูกต้องมีสัญญาณเปิดปิด..ข้ามได้..เดิน..ข้าม..ทาง..(รถยนต์)
รอง...
...เท้า..ถูกสร้างมารองรับ..การเดิน...
การเดินข้าม..พรมแดน...ปราศจากการ..รับรอง..คือการลี้ภัย..คลื่นมนุษย์..ที่หนีความทุกข์ร้อน..ที่ยิ่งใหญ่..
"ภัยสงคราม"..."ภัยธรรมชาติภายในที่หลีกเลี่ยงได้ก่อนเกิดเป็นสงคราม..โกธร หลงโลภ...
หยุด..การฆ่ากัน..หมายถึงหยุด..ตนจาก..โกธรอาฆาตพยาบาล.จองเวร..
รักเมตตาต่อกัน..เท่านั้น..เป็น..การเยี่ยวยา..ทางใจ...ให้กับคลื่นมนุษย์..ในกระแสร์..มวลชน..."
เวรระงับได้..ด้วยการไม่จองเวร...โบราณว่าไว้...ท่านเห็นด้วยไหมเนี่ยะ...กับคนโบราณ...
ความเห็น (11)
-สวัสดีครับยาย
-ตามมาบอกว่า"เห็นด้วย"กับคนโบราณ..ที่ไม่โบ..ครับ..
-ขอบคุณครับ
เวรย่อมระดับได้ด้วยการไม่จองเวรจริงๆครับ
ผู้คนอพยพ..เข้าไปมามายนะคะ .... น่าสงสาร ... ภัยสงคราม นะคะ คิดถึงยายธี ค่ะ
Too much love --> too many people (less other lifeforms -- materials are limited ;-).
"...เวรระงับได้..ด้วยการไม่จองเวร..." interested me many many moons ago. I asked some grade 6 students (in a class) and most of them understood เวร as กรรม (as in เวรกรรม); some offered another meaning: เข้าเวร ออกเวร - รอบผลัดในหน้าที่การงาน. Not many knew เวร as ความพยาบาท/ความปองร้าย as in เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร.
So in a way we could understand that "duty stops by not booking duty" ;-)
Just a little story to widen your mouth today ;-)
สวัสดีเจ้าค่ะทุกๆท่านที่ผ่านมาในบล้อคนี้...ยายธีอยากจะบอกเพียงว่า.."สงคราม.".ไม่ได้มีส่วนช่วย..ให้..ทุกสิ่งทุกๆอย่าง..ที่ขัดแย้งกันอยู่เป็นธรรมดาโลก..ให้ยุติลงได้..
บ้านดิฉันไม่มีผู้ลี้ภัย มีแต่แรงงานต่างด้าวมากมาย อาจมากกว่าประชากรตัวจริง
แรงงานเหล่านี้เข้ามาแบบผิดกม. ใช้เงินราวๆหมื่นเศษ อยู่ไปนานๆ ก็เป็นพลเมืองได้แล้ว (ถ้ามีเรี่ยวแรงอยากทำวิจัยมาก)
ในห้องตรวจมีคนไข้เหล่านี้มากมาย แผนกฝากท้องต้องจัดวันพิเศษให้ 1 วัน
ดิฉันมองเห็นปัญหาเชิงสุขภาพ ความมั่นคง อยู่ไม่ไกล คนไทยไม่ทำงานใช้แรงงานทำให้แรงงานต่างชาติกลายเป็นสิ่งจำเป็น ปัญหาอาชญกรรมจะตามมา
อยากเขียนบันทึกเรื่องนี้ แต่ไม่ดีกว่า แอบมาเล่าในบันทึกคุณยายนี่ละ 555..
ชอบใจภาพถ่ายและข้อความ
คนโบราณมีเรื่องเตือนจได้เสมอนะครับ
สวัสดีค่ะ คุณหมอnui..(.หากเราไม่ใช้คำว่า..ผู้ลี้ภัย..แรงงานต่างด้าวผู้ประสพเคราะห์กรรม..อุกทกภัยหลายหลาก...เขาเหล่านี้..คือมนุษย์ร่วมแผ่นดิน..ไร้ที่อยู่อาศัย...เป็น..บุคคลที่..ผู้มีอันจะกินและมีอำนาจอยู่ในกำมือ..สมควรจะให้ความช่วยเหลือ...(มิใช่เบียดบัง..)...
ขณะนี้..ที่ทราบข่าว..ในเยอรมัน..ปัญหาผู้อพยพ.(.เป็นปัญหาโลกแตก..)แน่นอน..มี..อาชญากรรม..หลายรูปแบบเกิดขึ้น..ในค่ายหรือจากผู้ไม่เห็นด้วย..ตลอดเวลา..เป็นต้นว่าข่มขืน..อดหยาก..ขว้างระเบิดไปในบ้านที่อยู่ของผู้ตกทุกข์ได้ยาก..อยู่เวลานี้..
เรื่องที่เรา..ควรจะเปิดตาเปิดใจ...กับคำว่า..สงคราม..ในทุกรูปแบบ..กันซ้ะที..ละมั้ง...(น่าจะดีกว่าคำว่า..วิจัย..ที่เขียนๆๆพิมพ์ๆๆ..เสียกระดาษเสียเวลา.."แอบคิด"...สงครามในแอฟริกา..ฆ่ากันเสร็จ..กิน..ศพ..ด้วย..(คนแอฟริกัน..สมัยนี้ใส่เสื้อ ยืด..ค่ะ..ไม่ได้..นุ่งลมห่มฟ้าเหมือนสมัยก่อน..แต่..ความอาฆาตพยาบาท..ยังคงเหมือนเดิม..
(เรื่องนี้ได้เห็นจากหนังสารคดีที่เห็นในเยอรมัน..ค่ะ..เกือบไม่เชื่อหู..ตนเอง)
หากทุกคน..ในโลก..เข้าถึงคำว่า...อนัตตา..ทุกอย่างคงจะเบาบางลง...ได้บ้าง..(ความหวัง..ที่ลางเลือน)..อิอิ
ขอบพระคุณ..คุณหมออีกครั้งที่มาจุดประกายกับสิ่งที่เขียนในบล้อคนี้..เจ้าค่ะ...
สวัสดีค่ะ..อ.ดร.ขจิต.ฝอยทอง...คนโบราณ..อยากพบ..ท่าน..อีกนะ..ติดต่อกันหลังไมค์นะคะ.(.พย.อยู่บ้านป้าวิค่ะ..นัดมาเจอกันดีไหม..)
หลายต่อหลายครั้ง ในยามเหนื่อยล้า ผมเลือกที่จะถอด-ละวางรองเท้าออก แล้วเดินทอดเท้าเปลือยเปล่าในสนามหญ้า หรือกระทั่งอาคารสำนักงาน รู้สึกสุข เบาสบาย และมีพลัง ครับ