ครบ ๕๓ ปี เมื่อวานที่ ๑๓ กันยายน ๒๕๕๘...ฉันถูกอาจารย์ภัคร
ถามเมื่อตอนเช้าวานนี้ว่า...แม่ครบ ๕๓ หรือ ๕๔...อิอิ...ได้รับคำพร
จากพ่อเร จากลูก ๆ จากคนที่รักเราและเรารักรอบข้าง...ขอบคุณ
ทุก ๆ กำลังใจที่มีให้กันและกัน...นี่คือ "โลกของความเป็นจริงบนโลกมนุษย์"
แต่สำคัญยิ่ง นั่นคือ "กำลังใจจากตัวของเราเอง"...คำอวยพรทะยอยมา
ใน FB ตั้งแต่ตี ๓ กว่า ๆ...จนกระทั่งของวันนี้...ขอขอบคุณกัลยาณมิตร
ทุก ๆ ท่าน...ขอบคุณโลก Social...ที่ทำให้เราได้มารู้จักกัน...เป็นพี่น้อง
และกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน...เพื่อน ๆ ให้สมยานามฉันว่า "สาว ๒,๐๐๐ ปี"
แต่เมื่อวันวานที่ครบรอบวันคล้ายวันเกิดของฉัน...มีท่านหนึ่งเรียกฉันว่า...
"สาว ๓,๐๐๐ ปี"...คริ ๆ ๆ...มากไปมั้งคร้าาา...ขออีกแค่ ๒๐ ปีก็พอแล้วคร่าาา
อิอิ...ฉันจึงได้ฉายานามใหม่ว่า "สาว ๓,๐๐๐ ปี" อิอิ...
เมื่อวานเย็นพ่อเร,อาจารย์ภัคร ชวนไปทานข้าวนอกบ้าน...ไม่พ้น MK...
ปัจจุบันฉันทานอะไรไม่ค่อยได้มากนัก...ทำให้น้ำหนักลดลงเกือบ ๓ กก.
ขนาดสุกี้ MK ก็ทานได้แต่ผักและซดน้ำ...
ก็ดีเหมือนกัน เพราะยิ่งเป็นหมู เนื้อ เริ่มเหม็น เบื่อ...ดีที่ยังทานผัก ผลไม้ได้อยู่
แต่ก็ดี...ที่ทำให้รู้สึกเบาตัวมากขึ้น...กางเกงยีนส์ใส่ได้ไม่แน่น อึดอัด
ครบรอบ ๕๓ ปี ปีนี้...พวกเราก็อยู่รวมกันตามประสาครอบครัวที่อบอุ่น
...
ขอขอบคุณทุกท่านที่ให้เกียรติเข้ามาอ่านบันทึกนี้ค่ะ
บุษยมาศ แสงเงิน
๑๔ กันยายน ๒๕๕๘
(กรอบรูป Brithday ก็หมดสะอีก...เหลือแต่กรอบรูปวันแม่ อิอิ...)
สุขสันต์วันเกิดนะครับ
ขอบคุณค่ะ อาจารย์ต้น
ขอบคุณค่ะ พี่นงนาท ครอบครัวสำคัญที่สุดค่ะ...ระลึกถึงเสมอนะคะ
ขอขอบคุณทุกกำลังใจค่ะ
สุขสันต์วันเกิดนะค่ะ มีความสุขมากๆค่ะ
ขอบคุณค่ะ น้อง for far