ระบบการศึกษาในประเทศไทย: ความผิดพลาดที่ร้ายแรงในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตอนที่ 1

เมื่อสองวันที่แล้ว ผมอ่านบทความของ Cassandra James ขึ้นมา เรื่อง ระบบการศึกษาในประเทศไทยที่กำลังใกล้จะล้มแล้ว บางส่วนผมไม่เห็นด้วยนะครับ แต่บางส่วนผมเห็นด้วยเต็มที่ ลองอ่านบทความนี้ดูนะครับ

ระบบการศึกษาของไทยเป็นที่เลวร้ายที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และเลวลงทุกปี

ระบบการศึกษาไทยถูกระบบกวนโดยทุนที่ไม่เพียงพอ, ขนาดของชั้นที่มีขนาดใหญ่ (ประมาณ 50 คนต่อห้อง), การฝึกหัดครูที่เลวร้าย, นักเรียนที่ขี้เกียจ, ระบบที่บีบบังคับให้ครูต้องให้นักเรียนผ่านที่แม้ว่าพวกเขาจะตกอยู่ก็ตาม—สิ่งนี้ก็แสดงให้เห็นแล้วว่าระบบการศึกษาไทยอาจไม่มีการพัฒนาในเร็ววัน
ฉันคิดว่าโรงเรียนที่มีสองภาษาและเป็นเอกชนจะมีปัญหาน้อยกว่าในโรงเรียนของรัฐ ถึงแม้ว่าโรงเรียนของรัฐนั้นจะอยู่ภายใต้การควบคุมของรัฐราชการ ซึ่งก็เป็นสิ่งที่น่าตลกที่สุดในโลก กฎต่างๆเปลี่ยนไปทุกเทอม, คำแนะนำใหม่ๆจะถูกสอดแทรก โดยผ่านคุณครู ซึ่งจะส่งผลต่อเนื้อหา, แผนการสอน, การทดสอบ ฯลฯ ในตอนเปิดเทอมใหม่ๆ และต่อมาก็เปลี่ยนอีกครั้งหนึ่งทุกเทอม

พวกครูต้องให้นักเรียนผ่าน ถึงแม้ว่าพวกเขาจะตกอยู่ก็ตาม และการทำครูตาให้บอด อันเนื่องมาจากปัญหาเรื่องการลอก

ทุกๆปี รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการจะนำความคิดดีๆ ความคิดที่บรรเจิดมาพัฒนาการศึกษาในประเทศไทย ปีนี้ความคิดที่บรรเจิดอย่างหนึ่งก็คือบังคับให้ครูชาวตะวันตก ที่สอนในประเทศไทยต้องเข้าเรียนวัฒนธรรมไทยก่อนสอน

โดยไม่คำนึงถึงว่าพวกครูชาวตะวันตกนั้นอยู่เมืองไทยมากี่ปี และคุ้นเคยกับวัฒนธรรมไทยมากแค่ไหน เพื่อที่จะให้ครูตะวันตกนั้นได้รับใบอนุญาตการสอน หรือต่อใบอนุญาตก็ตาม ครูพวกนั้นต้องเข้าเรียนบทเรียนเรื่องวัฒนธรรมไทย

ค่าเรียนก็ประมาณ 110 ดาเลอร์ และ 300 ดาเลอร์ พวกครูต้องจ่ายเงินเอง ครูหลายคนกล่าวว่าพวกเขาจะไม่จ่าย บังเอิญฉันรู้มาว่า ทางเลือก 2 วิธีที่สุดยอดก็คือออกไปจากประเทศไทยแล้วก็สอนที่เกาหลีและญี่ปุ่นแทน

ประเทศส่วนให้ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ครูชาวตะวันตกต้องจ่ายเงินจำนวนมาก ไหนจะค่าใบอนุญาตให้ทำงาน (work permits) แต่รัฐมนตรีศึกษาในชาติเหล่านั้นเป็นพวกหัวก้าวหน้า ประเทศไทยก็มีปัญหาเรื่องการได้รับและการรักษาครูชาวตะวันตกที่ดีและมีคุณภาพ
การที่จะทำกฎหมายใหม่ให้สำเร็จก็มีความหมายเพียงแค่ว่าอนุญาตให้ครูต่างๆจะไปไหนก็ได้ตามแต่ใจตนเอง

ในประเทศส่วนใหญ่ องค์กรของรัฐก็ไม่มีประสิทธิภาพมากมายนัก แต่รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาของไทยเป็นองค์กรของรัฐที่เลวร้ายที่สุดที่ฉันเคยได้พบ
เมื่อฉันเคยสอนที่โรงเรียนสุดท้าย ฉันต้องเข้าสอนไวยากรณ์อังกฤษให้แก่บุคคลากรคอมพิวเตอร์คนหนึ่ง ที่กำลังไม่พอใจ เพราะเขาถูกเลือกให้เป็นตัวแทนจากกระทรวงศึกษา

แปลและเรียบเรียงจาก

Cassandra James. Education System in Thailand: A Terrible Failure in S.E. Asia

http://ireport.cnn.com/docs/DOC-985267

........................

[GD]

มันเป็นระบบการศึกษาของไทยในการรับรู้ของผู้เขียนคนนี้หลังจากที่ได้เคยสอนอยู่ในโรงเรียนไทย เขาคงหงุดหงิดคับข้องใจ การรับรู้อาจไม่ใช่ความจริงทั้งหมด ความจริงอาจแย่กว่าที่เขารับรู้ และบางด้านน่าจะดีกว่า

เราคงปฎิเสธไม่ได้ว่า สิ่งที่เขากล่าวถึงมีส่วนจริง จะแก้กันอย่างไร

แต่ที่ Terrible จริง ๆ คือการจัดการศึกษาตามสั่ง ขณะนี้หลายอย่างผู้มีอำนาจสั่งให้ทำ เช่น เลิกเรียนบ่ายสอง ให้ใช้ข้อสอบอัตนัยครึ่งหนึ่ง อาจเป็นสิ่งดีก็ได้ แต่มาโดยการสั่งแบบไม่มีใครทันตั้งตัว และดูเหมือนกำลังต้องทำตามคำสั่งอย่างเซื่อง ๆ เชื่อง ๆ

คนไทยเดินทางมาไกลแล้วในเรื่องการมีส่วนร่วม ร่วมคิด ร่วมทำ ร่วมรับผิดชอบ..... ต่อแต่นี้ไปก็คงต้องซ้ายหัน ขวาหันกันสักพัก...

อนิจจาครูไทย นักการศึกษาไทย การปฎิรูปการศึกษาไทย การจัดการศึกษาในศตวรรษที่ 21 ของไทย ก็คงต้องรอดูผลกันต่อไป ว่าคุณภาพจะเป็นอย่างไร คงต้องนิยามคุณภาพการศึกษา หรือการศึกษาที่มีคุณภาพกันใหม่

[Wasawat Deemarn]

ตามมาเก็บเรื่่องราวที่สะท้อนอะไรบางอย่างของบ้านเราครับ ;)...

[ยายธี]

มีดอกไม้มาฝาก

แม้เป็นเพียงแผ่นภาพ..แต่ก็..งดงาม...เหมือนการ ศึกษา..ไม่ว่า..รูปแบบใดๆ...

เจ้าดอกที่เห็น..ไม่ว่าจะเรียกว่าอะไร.สวยแค่ไหนพยายามทำๆๆๆให้เป็นอย่างที่เห็น...มันก็เป็นเพียง..แค่...

ดอกไม้อยู่ดี..ถึงเวลา..ก็เหี่ยวเฉาไป..ถูกทอดทิ้ง..เน่าเหม็นกันเป็น..วาระ...เอวังคง เป็นด้วยประการฉะนั้น..

[nui]

ไม่เห็นด้วยกับผู้เขียนที่บอกว่า "ระบบการศึกษาไทยถูกระบบกวนโดยทุนที่ไม่เพียงพอ" เพราะงบประมาณลงไปที่กระทรวงศึกษาเป็นอันดับต้น แต่ไม่รู้ว่าเอาไปทำอะไร จึงไม่ลงมาที่การพัฒนา "กระบวนการเรียนรู้" อันเป็นหัวใจของการศึกษา

และเห็นตรงกับท่านอาจารย์ GD ทั้งหมดค่ะ