เพื่อนที่ดีของฉัน.

เรื่องราวดีดีที่อยากจะนำมาเล่าก้คือเรื่องของเพื่อนในสมัยมัธยมที่รู้สึกคิดถึงมาก เคยมีเพื่อนสนิทในกลุ่มเดียวกันประมาณ 4 คน ทุกคนเป็นคนที่ต่างก็รู้นิสัยกันมาหมดแล้ว ไปไหนก็ไปด้วยกัน ได้กินข้าวก็กินด้วยกัน ขนมก็ยังแย่งกันกิน ขนาดมุกที่ใช้เล่นกันก็มีแต่พวกเราที่จะเข้าใจ ในตอนนั้นโรงเรียนทำให้เราได้พบเจอ ได้รู้จักเพื่อนดีดี การถูกเคมีของพวกเราทำให้รู้ว่าเพื่อนที่ดีไม่ใช่เพื่อนที่ต้องตามใจทุกเรื่องแต่เป็นเพื่อนที่ไม่ว่าจะถูกหรือผิด จะทำผิดหรือเลวยังไง เราจะเตือนกันเสมอ เราจะช่วยเหลือ งานกลุ่มงานเดี่ยวเราจะช่วยกันให้มันผ่านไป ไม่มีใครไม่เคยไม่ช่วย ทุกคนร่วมมือกันตลอด อาจแบ่งหน้าที่ตามความถนัดผลสุดท้ายการที่พวกเราทุกคนสามัครดดีก็ทำให้พวกเราผ่านงานนั้นมาได้ ไม่ว่าจะเป้นเรื่องกีฬาสี เราก็ร่วมกันคิดสแตนด์เชียร์ วางคอนเซ็ปต์ขบวน จัดหาชุด หรือแม่้แต่กระทั่งวาดเสา จัดผ้าพวกเราช่วยกัน ไม่เคยทิ้งกัน ข้าวก็กินพร้อมๆกัน เหนื่อยก็เหนื่อยด้วยกัน ขับรถไปส่งที่บ้านยามฝนตก เพื่อนเศร้าเราเศร้า เพื่อนโดนแม่ด่า แค่มองตาเราก็รู้ใจกันละว่าควรทำยังไง นี่แหละสิ่งดีดีที่เกิดขึ้นในช่วงชีวิตครั้งหนึ่งมันอาจจะดูยาวนานนะ 3 ปี แต่คิดไปคิดมามันแปปเดียวเท่านั้น ยังไงมันก็คือความทรงจำที่ดีที่นึกถึงเมื่อไหร่ก็ยิ้มได้ตลอดมา รักเพื่อน นมบม.