๙ ปี ๑๔ วัน..ที่นี่..บ้านหนองผือ..พิสูจน์ตนเอง..และประเมินตนเองมาโดยลำดับ..เพราะไม่เคยคิดว่า..จะอยู่เพื่อรอคอย..ลาภ ยศ สรรเสริญ แต่จะอยู่เพื่อสร้าง และ..พร้อมจะรอคอย..ด้วยอยากเห็น..คุณภาพ เกิดขึ้นในโรงเรียนขนาดเล็ก..คุณภาพ..ไม่จำเป็นต้องตีค่าเป็นคะแนน..การบริหารจัดการต่างหาก ที่ควรพูดถึงมากที่สุด..ณ เวลานี้..เวลาแห่งการปฏิรูปการศึกษาทั้งระบบ
วันนี้..ภาพเด่นชัด..จนมั่นใจ..โดยที่ไม่ต้องให้ใครบอก ชัดเจน..จนไม่อาจจะหลงระเริงในความสำเร็จ..แต่จะต้องปรับเปลี่ยนพฤติกรรม เป็นผู้นำการเปลี่ยนแปลง..ทำงาน..เพื่อชุมชน คืนกำไรให้ผู้ปกครอง..ตอบแทนความรัก..และศรัทธาที่ทุกคนมอบให้..
นักเรียนเพิ่มขึ้น ก็ภูมิใจและน่าจะเพียงพอ..แต่ต่อมาก็ส่งผลดี ให้กิจกรรมสำคัญประจำปีการศึกษา..ดำเนินการได้อย่างมีประสิทธิภาพ..เริ่มต้นง่ายในทุกเรื่อง และก็จบลงอย่างสวยงาม หลายครั้งเป็นเช่นนี้ ..ผอ.และครูมีแต่รอยยิ้ม และอัธยาศัยไมตรี ให้การต้อนรับผู้ปกครองและผู้นำชุมชน..ผู้ปกครองจะร่วมด้วยช่วยกัน เป็นธุระจัดการให้ทุกเรื่อง..จนเป็นวัฒนธรรมที่ดีงาม..ของการมีส่วนร่วม..จัดการศึกษาของชุมชน โดยชุมชนและเพื่อชุมชนอย่างแท้จริง
ผมได้กล่าวไว้ใน..ชยันโต..โมเดล..ที่ส่วนหนึ่งจะต้อง..ประสานเครือข่ายผู้ปกครองและชุมชน..ทั้งเดินทางไปพบปะที่บ้าน ขอเชิญประชุม และใช้การสื่อสารด้วยหอกระจายข่าว.อยากเห็นและอยากได้พลังการทำงานแบบมีส่วนร่วม ซึ่งเป็น A ที่ ๑ (Appreciative School).. ที่ผมจะเน้นการทำโรงเรียนให้มีคุณค่าน่าสนับสนุน
ครับ..กว่าจะมีวันนี้ได้..ก็ต้องสร้างความสัมพันธ์อันดีกับชุมชนอย่างสม่ำเสมอและต่อเนื่อง และสร้างเครือข่ายความร่วมมือจากภายนอก ขณะเดียวกัน..ก็ต้องสร้างคุณภาพผู้เรียนให้เกิดขึ้นไปพร้อมๆกัน..โรงเรียนจึงจะมี..คุณค่า.และน่าสนับสนุนจากทุกภาคส่วน
ดังเช่น..งานวันแม่..ในวันนี้..ที่ไม่เคยจัดแบบนี้มาก่อน จัดงานใหญ่สองงานพร้อมกัน โดยมติของคณะกรรมการสถานศึกษา ให้มีการทำบุญห้องสมุด เลี้ยงภัตตาหารเพล พระภิกษุสงฆ์ ๙ รูป หลังเสร็จสิ้นพิธีการบนเวที ที่ลูกๆแสดงออกซึ่งความรักความกตัญญูกตเวทีต่อแม่ผู้มีพระคุณ..
งานโรงเรียน..ที่เป็นสิริมงคล..บูรณาการในคราวเดียว..ถ้าพ่อแม่พี่น้องในชุมชนเล็กๆ ไม่ออกหน้ามาช่วย ทุกอย่างคงจบไม่สวยงาม แต่วันนี้..แม่มาร่วมงานมากเป็นพิเศษ มากกว่าทุกปีที่ผ่านมา มีอาหารคาวหวาน ขนม ไอศกรีม มาเลี้ยงพระ และเลี้ยงดูลูกหลานอย่างมากมาย..แถมยังได้ทำบุญผ้าป่าการศึกษากับโรงเรียน และลงทุนลงแรงให้ทั้งหมด โดยที่คณะครู..ไม่ต้องเหนื่อยและยุ่งยากใจ
งานสำเร็จเรียบร้อย ผู้ปกครองร่ำลา..ผมขอบคุณทุกท่านอย่างทั่วถึง..ก่อนจาก..สังเกตสีหน้าท่าทางของผู้ปกครอง..จะอิ่มบุญ ยิ้มแย้มแจ่มใส และบอกผมว่า "..มีอะไรก็ขอให้บอกนะ ผอ...." "..อยู่นานๆนะ อย่าเพิ่งย้าย..ล่ะ.."
"อย่าย้ายไปไหนนะ..อยู่ด้วยกันก่อน.." ผมได้แต่ยิ้ม และคิดว่า..กว่าจะมีวันนี้..ผมไม่ได้ทำคนเดียว ผู้ปกครองมาช่วยทั้งนั้น..แล้วผมจะทิ้งพวกท่านได้อย่างไร..
ชยันต์ เพชรศรีจันทร์
๑๑ สิงหาคม ๒๕๕๘
ดูแล้วมีความสุขมากๆ
ชุมชนได้ ผอ ดีครับ