31-21-34
ไม่ใช่ทรวดทรงสัดส่วนของสาวๆคนใดและไม่ใช่สูตรปุ๋ยที่ใช้กันทั่วไปตามหัวไร่ปลายนา แต่เป็นสูตรที่ผมคิดขึ้นเองเมื่อเดินทางมาถึงนาศรีนวล
ผมเดินทางมารับตำแหน่งใหม่ ช่วงกลางภาคเรียนพอดี มีครูรุ่นพี่คอยช่วยเหลือ จัดหาสื่อ คู่มือ อุปกรณ์การจัดการเรียนการสอนให้ และมอบตารางสอนพร้อมส่งยิ้มหวานแล้วเดินจากไป
ผมจ้องมองกระดาษในมือ สมองประมวลผลสรุปได้ว่า ผมเป็นครูประจำชั้น ป.๔ ทำหน้าที่สอน วิชาภาษาไทย คอมพิวเตอร์ หน้าที่พลเมือง ผมสอน ป.๕ วิชาภาษาไทย สอน ป.๖ วิชาภาษาไทย
รายชื่อนักเรียนวางอยู่บนโต๊ะ ๓ ชุด ประกอบด้วย ป.๔ ป.๕ และ ป.๖ มีจำนวน ๒๑ ๓๔ และ ๓๑ ตามลำดับ นับจำนวนรวมทั้งสิ้น ๘๖ คน เป็น ๘๖ คนที่ผมต้องดูแลให้ความรู้ด้านภาษาไทย ให้อ่านออกเขียนได้ อ่านคล่องเขียนคล่อง เพื่อเป้าหมายลงสนาม O-net.
ด้วยจรรยาบรรณ จิตสำนึก จิตอาสา นับจากนี้จนสิ้นปีการศึกษา ทั้ง ๘๖ ชีวิต อยู่ในกำมือของผม ที่จะต้องถูกผมซ่อม ถูกผมสร้าง ให้มีพัฒนาการในทางที่ดีขึ้น หรืออย่างน้อยที่สุดต้องให้ดีเท่ากับครูรุ่นพี่ได้ทำเอาไว้
ผมจะใช้ความรู้ความสามารถที่มี และประสบการณ์ดีๆที่ได้รับมา ใช้อย่างเต็มที่ เต็มเวลา เต็มความสามารถ เพื่อตัวผมเอง และเพื่อนักเรียนที่จะเป็นอนาคตของประเทศชาติต่อไป.
๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๘
</span></strong>
ความเห็น (3)
....ดุจอาทิตย์รุ่งแจ้ง...............แสงงาม
พลังสว่างชูชีพวาม..................อร่ามกล้า
เดือนดาวเด่นประดับยาม...........เย็นค่ำ
แสงส่องเชิญชวนท้า................ท่องหล้าดับเข็ญ
....เป็นลมโหมกระหน่ำร้าย.........เลวทราม
บปล่อยคอยคุกคาม..................ขุ่นแค้น
ฝนเสริมส่งชีพงาม...................วามทั่ว
กระทำผ่านกาลนาน แม้น..........ไม่ได้ใครชม
เป็นกำลังใจให้ " ครูภาษาไทย " ด้วยกัน
คุณมะเดื่อ ก็รับผิดและรับชอบ สอนภาษาไทย
ป.๔ ป.๕ ป.๖ คือ ๆ กันจ้ะ
ขอความช่วยเหลือด้วยนะครับ