..... เส้นทางกวี .....

….. บทร้อยกรองต้องตามยุคทุกถ้อยคำ

ไม่ใช่นำไปเปรียบเทียบร้อยแก้ว

อาจสุภาพไร้หยาบถ้อยถอยพ้นแนว

ราวเชื้อแถวของผู้ดีมีตระกูล

... ล้วนจ๊ะจ๋า ค่ะ ครับ รับคำชม

คุณและผม ขอรับ กระชับศูนย์

คำว่า "กู" สู่คำ "มึง" จึงคล้ายมูล

ถือหยาบพูนทวีเพิ่มเริ่มชิงชัง

... แท้ที่จริงเป็นสิ่งเขลาไม่เข้าท่า

บทกลอนพาสู่ยุคเก่าเล่าความหลัง

สำนวนทุ่งมุ่งสื่อคำนำมายัง

เรื่องราวครั้งอดีตผ่านนานสมจริง

... หากเรื่องพ้องของกษัตริย์จัดอดีต

จำต้องขีดเขียนคำย้ำในสิ่ง

คำพูดจาหาสู่รู้ประวิง

บ่าวไพร่ยิ่ง "มึง กู" ดูขำคม

</span></span>

... หากเจ้านายผู้ใดใช้สรรพนาม .. (วรรณคดี)

บุรุษตามที่หนึ่งซึ่งว่า "ผม"

"คุณ" ใช้เรียกบ่าวย้ำคำนิยม

คงสุขสมขันขำอำทั้งวัน

...หากพระพันวษาร้องหาบ่าว

ต้องเรียกกล่าว "คุณ"เสนาน่าจะใช่

ปัญญาอ่อนป้อนวิชาหาผู้ใด

ผู้นั้นไซร้ยิ่งโง่งมถมทวี

ผู้ประพันธ์ : วันปีย์

[ดร. จันทวรรณ ปิยะวัฒน์]

อ่านบทกลอนของคุณวันปีย์ให้ลูกชาย ป.2 ฟังอยู่บ่อยๆ ค่ะ ตอนนี้เขากำลังฝึกแต่งกลอนค่ะ

[วันปีย์]

ขอบพระคุณท่านอาจารย์ ครับผม