เรื่องเล่าระหว่างวันที่ 20 - 24. กรกฎาคม 2558

25 กรกฎาคม 2558

เรียน เพื่อนครู ผู้บริหารและผู้อ่านที่เคารพรักทักท่าน

วันจันทร์ที่ 20. กรกฎาคม 2558 ได้รับประสานจาก สพฐ.ว่าท่านเลขาธิการ กพฐ. จะมาร่วมหล่อเทียนพรรษาที่โรงเรียนวัดหงส์ปทุมาวาส ได้ประสานกับ ผอ.นิพนธ์ โพธิ์มั่น เพื่อเตรียมความพร้อม แต่ในที่สุดก็ถูกยกเลิกไปเพราะเลขาธิการ กพฐ. ได้รับมอบหมายจาก รมว.ศธ. ให้ไปราชการที่จะงหวัดสตูล หมายกำหนดการเสด็จของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ที่กำหนดมาถึงโรงเรียนวัดชินวรารามเวลา 17.00 น.ถูกปรับเปลี่ยนมาเป็นเวลา 15.00 น.ดังเดิมในวันพรุ่งนี้ ก็โล่งใจเรื่องฝนฟ้าไปหน่อย ด้วยช่วงนี้ถ้าเย็นนักฝนเริ่มตกเกือบทุกวัน เช้านี้ขับรถมาจอดไว้ที่ร้านไทวัสดุสาขาแยกเข้าวัดไพร่ฟ้า ให้รถเขตมารับไปร่วมพิธีวางศิลาฤกษ์อาคารเรียนโรงเรัยนวัดนาวง ซึ่ง อบจ.ปทุมธานีสร้างให้ 18 ห้องเรียน งบประมาณ 18 ล้านบาท ตัวอาคารสร้างไปถึงชั้นที่ 4 แล้ว แต่เพิ่งได้ฤกษ์ในวันนี้ ประธานในพิธี นายชาญ. พวงเพ็ชร นายก อบจ.ปทุมธานี ขากลับมาแวะซื้อข้าวมันไก่ปากทางเข้าหมู่บ้านไปทานที่เขต บ่ายทำงานเอกสารจนเย็น

วันอังคารที่ 21 กรกฎาคม 2558. เช้าหลังวางงานสำหรับการรับเสด็จเรียบร้อยเดินทางไปรับผู้ตรวจราชการกระทรวง นายอนันต์ ระงับทุกข์ ที่ รร. ว้ดไพร่ฟ้า ซึ่งเดินทางมาดูการจัดการเรียนการสอนเพื่อการอ่านออกเขียนได้ของโรงเรียนที่จัดฐานการฝึกออกเป็น 15 ระดับ เหมือนเรียนภาษาอังกฤษที่สถาบัน AUA ต้องยอมรับว่าเขาทำได้ผลจริง ๆ เพราะทีมเข้มแข็ง มีผู้บริหารโรงเรียนเป็นผู้นำทางวิชาการ. เที่ยงหลังอาหารกลางวันผลิตภัณฑ์การเกษตรของโรงเรียน

ต้องขออนุญาตท่านผู้ตรวจราชการกระทรวงเดินทางไปรับเสด็จ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี ที่รร.วัดชินวราราม ดร.กมล. รอดคล้าย. เลขาธิการ กพฐ. มารับเสด็จด้วย การเสด็จเป็นการส่วนพระองค์ครั้งนี้เพื่อเปิดอาคารเจริญผลวิทยเวศน์ ที่ทรงบูรณะใหม่ มีประชาชนมารับเสด็จเต็มบริเวณโรงเรียน ส่งเสด็จกลับเกือบหกโมงเย็น

วันพุธที่ 22 กรกฎาคม. 2558 เช้าต้อนรับ คณะจากสำนักงานศึกษาธิการภาค 4 มาใช้ห้องประชุมอบรมข้อมูลสารสนเทศระดับจังหวัด.ทราบว่า ผอ.สพป.เขต 1 เป็นเลขานุการของกรรมการระดับจังหวัด ที่มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นประธานกรรมการ วันนี้เขานัดหมายเจ้าหน้าที่ทุกหน่วยงานในสังกัดกระทรวงศึกษาธิการซึ่งมาตั้งในจังหวัดปทุมธานีประชุมเพื่อกรอกข้อมูลพื้นฐานทางการศึกษา วันนี้ช่างมาซ่อมพื้นศาลาหลวงปู่ทวด ที่กระเดิดเด้งขึ้นมาเพราะแรงบิดของไม้ เขาแก้ด้วยการขันสกรูเป็นแถวตลอดแนว แต่ต้องใช้เวลา 2-3 วัน บ่ายนั่งทำงานเอกสารสลับการรับแขก

วันพฤหัสบดีที่ 23 กรกฎาคม 2558 ถือเป็นวันโกลาหลอีกวันหนึ่ง เพราะมีเหตุ 3 ประการมาซ้อนกันในวันนี้ หนึ่งคณะตรวจติดตามตัวชี้วัดจาก สพฐ. ออกติดตามตัวชี้วัด ใช้ห้องประชุมเล็กชั้น 3. เป็นที่ประชุมชี้แจง

สองชมรมลูกเสือชาวบ้านจังหวัดปทุมธานี ขอใช้ห้องประชุมใหญ่ ชั้น 3 ประชุมประจำเดือน.จังหวัดมอบหมายนายอำเภอเมืองปทุมธานี

เป็นประธานการประชุม สามมีประชุม อ.ก.ค.ศ.เขตพื้นที่การศึกษา ใช้ห้องสโมสร ที่เพิ่งปรับเปลี่ยนโต๊ะประชุมเมื่อวานให้กว้างขึ้น ผมจึงต้องวิ่งไปห้องโน้นห้องนี้เพื่อทำหน้าที่ให้ครบถ้วนตามตำแหน่งที่กฎหมายกำหนด และช่างมาซ่อมพื้นศาลาหลวงปู่ทวดที่กระเด้งขึ้นมาก็ต้องไปให้กำลังใจ แต่ทุกอย่างก็ดำเนินไปด้วยดี เลิกประชุมมาเซ็นแฟ้มงานจนเย็น

วันศุกร์ที่ 24 กรกฎาคม 2558. เช้ามีราชการในกระทรวงศึกษาธิการ บ่ายกลับเข้าเขตตั้งหน้าตั้งตาเซ็นแฟ้มงานให้หมดโต๊ะ โดยเฉพาะของกลุ่มการเงินฯ เพราะท่านรองฯประพฤทธิ์ บุญอำไพ เดินทางไปราชการที่สาธารณรัฐประชาชนจีน ตั้งแต่วันนี้จนถึงวันที่ 1 สิงหาคม 2558. ผมก็ต้องราชการที่ประเทศนี้เหมือนกันแต่คนละเมือง เดินทางคืนวันที่ 25 กรกฎาคม 2558 กลับวันที่ 1 สิงหาคม 2558 เช่นกัน บ่ายได้รับการประสายจาก สพฐ.ว่า รมช.ศธ. จะมาเยี่ยมชมกิจกรรม BBL ที่โรงเรียนวัดชินวราราม เพราะติดตามข่าวการเสด็จของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี ซึ่งเสด็จชมกิจกรรมการเรียนการสอนตามทฤษฎี BBL ด้วย ชาวบ้านรอบโรงเรียนแห่งหนึ่งมายื่นหนังสือให้ย้ายผู้บริหารโรงเรียนออกไปเพราะบริหารงานขาดหลักธรรมาภิบาล สร้างความแตกแยกระส่ำระสายไปทั้งโรงเรียน จนผู้ปกครองจะย้ายเด็กไปเรียนที่อื่นกลัวโรงเรียนยุบ รับไว้เป็นข้อมูลสำหรับบางคนไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตาจริง ๆ ขาดจิตสำนึกและความรับผิดชอบ คงต้องปล่อยจนถึงขั้นที่ 4 ไปทุกราย. ไม่อยู่หลายวันขอนำนิทานเรื่องลากับลิงมาเล่าสู่กันฟัง.

หญิงชาวบ้านคนหนึ่งอาศัยอยู่คนเดียวในกระท่อม ด้วยความเหงานางจึงหาสัตว์มาเลี้ยงไว้เป็นเพื่อนสองตัว คือ ลิง และ ลา วันหนึ่งหญิงชาวบ้านคนนี้ต้องออกไปตลาดเพื่อซื้ออาหาร ก่อนออกจากบ้านเธอได้เอาเชือกมาผูกคอลิงแล้วมัดขาของลาเอาไว้ทั้งสองข้าง เพื่อป้องกันไม่ให้สัตว์เลี้ยงทั้งสองตัวเดินย่ำไปมาในกระท่อมจนทำให้ข้าวของต่างๆ ได้รับความเสียหาย

ทันทีที่หญิงชาวบ้านออกจากบ้านไป ลิงซึ่งมีความฉลาดและแสนซนเป็นคุณลักษณะประจำตัวก็ค่อยๆ คลายปมเชือกออกจากคอของมัน อีกทั้งยังซุกซนไปแก้เชือกมัดขาให้แก่ลาอีกด้วย หลังจากนั้น เจ้าลิงก็กระโดดโลดเต้นห้อยโหนโจนทะยานไปทั่วกระท่อม จนทำให้ข้าวของต่างๆ ล้มระเนระนาดกระจัดกระจายไปทั่ว อีกทั้งยังซุกซนรื้อค้นเสื้อผ้าของหญิงชาวบ้านมาฉีกกัดจนไม่เหลือชิ้นดี ในขณะที่ลาได้แต่มองดูการกระทำของเจ้าลิงอยู่เฉยๆ

สักครู่หนึ่ง หญิงชาวบ้านคนนี้ก็กลับมาจากตลาด เจ้าลิงมองเห็นเจ้าของเดินมาแต่ไกลจากทางหน้าต่างก็รีบเอาเชือกมาผูกคอตนไว้อย่างเดิม และอยู่อย่างสงบนิ่ง ฝ่ายหญิงชาวบ้านเมื่อเปิดประตูกระท่อมเข้ามาเห็นข้าวของของตนถูกรื้อค้นกระจุยกระจายเช่นนั้นก็เกิดโทสะขึ้นทันที หันมองลิง และลาเพื่อดูว่าใครเป็นผู้ก่อเรื่อง และเห็นว่า ลาไม่มีเชือกผูกขาดังเดิม เธอก็คิดเอาเองว่าเจ้าลานี่เองคือตัวปัญหา ทำให้กระท่อมของเธอมีสภาพไม่ต่างจากโรงเก็บขยะ ดังนั้นหญิงชาวบ้านจึงวิ่งไปหยิบท่อนไม้นอกบ้านมาทุบตีลาอย่างรุนแรง ซึ่งเจ้าลาผู้น่าสงสารก็ได้แต่ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดจนสิ้นใจโดยไม่สามารถทำอะไรได้เลย

บทสรุปของผู้แต่ง

หลายคนคงไม่ค่อยชอบตอนจบของนิทานเรื่องนี้นัก เพราะสงสารเจ้าลาที่ไม่ได้ทำความผิดอะไรแต่กลับถูกเจ้าของทำโทษจนตาย ส่วนเจ้าลิงซึ่งเป็นต้นเหตุแท้ๆ กลับรอดพ้น และไม่ได้รับผลกรรมใดๆ แต่แท้ที่จริงแล้วนิทานเรื่องนี้ต้องการชี้ให้เห็นถึง “ความเป็นผู้นำ” ของหญิงชาวบ้านที่ไม่พิจารณาเหตุการณ์ให้ถ่องแท้ เชื่อแค่สิ่งที่ตนเห็นแล้วลงโทษไปตามความรู้สึกและประสบการณ์ส่วนตัว เธอมองเห็นข้าวของเสียหายและมองเห็นลาที่หลุดออกมาจากเชือก แล้วตัดสินว่าลาคงเป็นผู้กระทำ แต่ไม่ได้มองว่าลาไม่มีปัญญาจะแก้เชือก และไม่มีนิสัยชอบรื้อทำลาย เธอมองเห็นลิงยังถูกเชือกล่ามอยู่ก็คิดว่าลิงคงไม่ใช่ผู้กระทำ แต่มองไม่ออกว่าผู้น่าจะแก้ปมเชือกได้และมีนิสัยชอบรื้อทำลายนั้นคือ ลิง ความจริงถ้าเธอรู้จักสำรวจร่องรอยความเสียหายเสียสักเล็กน้อย เธอก็จะพบรอยเท้าและฟันของลิงกระจายไปทั่วห้อง แต่ไม่พบรอยเท้าของลาเลย เพราะลาไม่ได้เคลื่อนที่ไปไหน

เหตุที่องค์กรหลายๆ องค์กรต้องเหน็ดเหนื่อยทรมานกันอยู่ทุกวันนี้ ก็เพราะความสะเพร่าของผู้นำที่ “ปล่อยให้ลิงสร้างปัญหา แต่ลารับเคราะห์” ลาก็เหมือนกับคนที่ปฏิบัติงานได้ตามหน้าที่ แต่ไม่ค่อยมีปากมีเสียง พูดจาตรงไปตรงมาแต่ไร้เล่ห์เหลี่ยม ลิงก็เหมือนกับคนที่ฉลาดแกมโกง พูดมากพรีเซ็นต์เก่ง อ้างอิงตำราได้สารพัด แต่ไม่เคยทำงานจริง

นายกำจัด. คงหนู

ผู้อำนวยการสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาปทุมธานี เขต

[ขจิต ฝอยทอง]

ทำงานมากเลยนะครับ

ชอบใจอาคารที่สมเด็จพระเทพฯเสด็จครับ

นิทานสอนได้จริงๆครับ